روایت معلمین منتخب ازدلخوشی های شان در کلاس درس

ایران بیات، معلم ابتدایی منطقه۷ آموزش و پرورش شهر تهران امسال به عنوان معلم منتخب کشوری انتخاب شد. برای او که بیشتر سال های تدریس اش معلم دانش آموزان پسر ابتدایی بوده تدریس در مقطع ابتدایی حال و هوای دیگری دارد. مقطعی تحصیلی حساس و مهمی که شروعش می تواند سکویی برای صعود یا سقوط علاقه یک فرد به علم و دانش باشد.

معلمی باقیات الصالحات من است
ایران بیات راز موفقیتش را در دعای خیر والدین دانش آموزانش می داند و می گوید: دانش آموزان ابتدایی وقتی از دنیای کوچک و مملو از مهربانی و عطوفت خانواده جدا می شوند و به مدرسه می آیند باید همان محبت مادرانه را در مدرسه حس کنند تا از مدرسه فراری نشوند و کم کم به فضای واقعی جامعه وارد شوند. حالا اگر من در این زمینه موفقیتی هم کسب کرده ام و علاقه دانش آموزانم جلب شده مطمئنا از دعای خیر والدین بچه هایم هست و گرنه معلم های بهتر از من هستند که بسیار زحمت کشیده اند فقط شانس انتخاب من کمی بیشتر از سایر معلم ها بوده و من خاک زیرپای همه این معلم ها هستم.
ایران بیات با اشاره به اینکه عشق واقعی و قلبی اش به دانش آموزان اش آنها را به کلاسش جذب کرده، می گوید: بچه ها از همان سن کودکی با انواع وسایل مشغول اند اما وقتی رفتار معلم را ببینند تصمیم می گیرند بین کلاس و درس و هزاران وسیله سرگرم کننده دیگر کدام را انتخاب کنند. من با عمل ام به همه نشان می دهم که همه چیز درس و علم است.
روش ایران خانم برای تدریس و آموزش بازی و سرگرمی است تا مبادا دانش آموزانش بطور ناگهانی از دنیای پر از بازی کودکانه شان جدا شوند. او می گوید: من برای تدریس ام بسیار از بازی و سی دی استفاده می کنم و حتی پابه پای دانش آموزانم فیلم ها وبازی مورد علاقه شان را می دانم ومی شناسم و وقتی در مورد بازی های مورد علاقه شان در کلاس صحبت می کنم ذوق می کنند و همان ها را برای جلب توجه دانش آموزانم استفاده می کنم و به کتاب های درسی خودمان ربط می دهم.

برای بسیاری از بهترین معلم های دوران تحصیل مان یکی از معلم های دوران ابتدایی مان است و شیرین ترین خاطرات مان مربوط به شروع مدرسه رفتن مان است. ایران بیات که سرشاز از خاطرات شیرین دانش آموزانش است. دانش آموزانی که بعد از سال ها به ثمر نشسته اند و به سراغش آمده اند تا از او قدردانی کنند. او می گوید: یکی از خاطرات شیرین دوران تحصیلم مربوط می شود به شاگردی به نام محمد مهدی شهیدی که در کلاس من بسیار زرنگ بود. روزگاری گذشت و یکبار همسرم که دبیر شیمی هستند در کلاس شان از دانش آموزانش می پرسد هرکدام نام بهترین معلمی که داشتید بگویید. محمدمهدی که اتفاقی شاگرد همسرم در مقطع دبیرستان بود می گوید خانم ایران بیات در مقطع ابتدایی بهترین معلم من بوده و یکی از آرزوهایم دیدار مجدد با این معلمم هست. در نهایت یک روز همسرم ایشان را به خانه ما آوردند و من از دیدن او بسیار خوشحال شدم. باید بگویم برای من که در کارم هم عشق معلمی هست و هم عشق مادری، لذتش قابل وصف نیست. این کار باقیات الصالحات من است.

پابه پای شیطنت دانش آموزانم پیش می روم
یکی دیگر از معلمین که در شهر تهران منتخب شده، فاطمه ابوذراز منطقه ۱۵ است که ۲۷ سال سابقه کار دارد و معلم پایه سوم ابتدایی است. فاطمه ابوذر برای ایجاد انگیزه در میان دانش آموزانش که عموما پسرها هستند پابه پای شیطنت های شان قدم بر می دارد و می گوید: سعی می کنم در کلاس ام بین دانش آموزان انگیزه ایجاد کنم و کلاس شادی داشته باشم. با شادی و ورزش کلاس های شان را شروع می کنم.
او می گوید: در همه این سال ها بیشترین تدریسام برای پسرها بوده و خب انرژی این دانش آموزان باعث شده خودم هم با شیطنت های این نسل پیش بروم و حتی جلوتر از آنها باشم. برای فاطمه ابوذر هم معلمی در مقطع ابتدایی حساست های زیادی دارد که به آن آگاه است و می گوید: در تمامی این سال ها سعی کرده ام دانش آموزانم را از دنیای کودکانه شان بیرون نکشم و خودم وارد دنیای آنها بشوم تا با درس و کتاب مانوس شوند.

بارها مزه رضایت اولیا را چشیده ام
سیف الله رنجبر، دبیر شیمی منطقه ۱۷ تهران است و ۲۷ سال سابقه کار دارد. او نیز یکی دیگر ازمعلمین منتخب در سطح شهر تهران است که معلمی را شغل انبیا می داند و معتقد است اسوه حسنه آنها الگوی رفتار معلمی اش شده است. او می گوید: سعی کرده ام برای دانش آموزان ام معلمی نمونه باشم و با دوستی با آنها و شیوه های جدید و به روز در خدمت شان باشم و بهترین شکل از آموزش را داشته باشیم.
سیف الله رنجبربا اشاره به اینکه دانش آموزانش آینده سازان جمهوری اسلامی ایران هستند، می گوید: من ۲۷ سال از شهرستان های مختلف گرفته تا شهر تهران تدریس کرده ام و رضایت عوامل مدرسه و دانش آموز در کلاس و حتی رضایت اولیا را بارها مزه اش را چشیده ام. اکنون که می بینم برخی از دانش آموزانم فوق دکترای رشته خودم را می خوانند یا موفقیت های دیگرشان را می بینم پر انگیزه تر از گذشته کار تدریس را دنبال می کنم. او از دغدغه هایش جهت بی انگیزگی دانش آموزان برای ادامه تحصیل سخن می گوید و معتقد است شرایط اقتصادی و اجتماعی و سیاسی کشور باعث شده دانش آموزان انگیزه واقعی سابق را نداشته باشند تا به دنبال علم و تحصیل باشند.
او با اشاره به عوامل تاثیرگذار در این کاهش انگیزه دانش آموزان می گوید: یکی از مسایلی که باعث شده این انگیزه کم شود مشکل اشتغال در کشور است. گاهی در خانواده ها افراد تحصیلکرده ای داریم که شغل ندارند و همین انگیزه را در بین دانش آموزان کم می کند. البته نمی توان گفت همه مشکلات از همین ناحیه است. شاید من معلم نقش خود را به خوبی ایفا نکرده ام و یا حتی مشکل از برنامه ریزی های درسی است که گاهی مناسب شرایط دانش آموزان نیست یا حذف روز پنجشنبه و افزایش فشار درس های آن روز که برروی هفته آمده است. بسیاری دیگر از عوامل وجود دارد که البته من معلم باید بتوانم با درایت همه این ها را مدیریت کنم تا دانش آموزم علاقه اش به تحصیل کم نشود.
او با اشاره به وجود نشاط در مدارس می گوید: مقام معظم رهبری اخیرا فرمودند که مدرسه باید نشاط لازم برای آموزش و پرورش را داشته باشد اما اکنون دانش آموزان هنوز زنگ نخورده به فکر رفتن به خانه هستند و البته خانواده ها هم نقش مهمی در این مساله دارند. حتی فضای فیزیکی مدارس هم در این کاهش انگیزه تاثیرگذار است. از همین رو باید شرایط بهینه لازم را برای آموزش دانش آموزان مان فراهم کنیم تا همچنان شاهد رشد و موفقیت های روافزون شان باشیم.