شایعات درمورد احتمال شکستن سدها واقعیت ندارد

به گزارش ایرنا، «محمدرضا یزدانی» روز جمعه در گفت و گویی اظهارداشت: سدها عامل بروز سیلاب های اخیر نیستند؛ بلکه یکی از اهداف تعریف شده برای آنها مهار و کنترل سیلاب است. برای مثال اگر زمستان امسال سدهایی نظیر کرخه در خوزستان وجود نداشت، سیلاب های وسیع رخ می داد و خسارت های جانی و مالی زیادی به خوزستانی ها وارد می شد.
وی با بیان این که افزایش دبی خروجی سدها از جمله کرخه راهی برای مدیریت ذخایر مخزن سد است، توضیح داد: آنچه باعث خسارت در پایین دست سد می شود و نسبت به آن هشدار می دهیم، دخل و تصرفات فاقد مجوز است.
مدیرعامل سد و نیروگاه کرخه خاطرنشان کرد: میزان خروجی سد کاملا منطبق با دستورالعمل ساخت و بهره برداری است که با مطالعات و مهندسی دقیق تهیه شده است. در این مطالعات و تنظیم قوانین ایمنی، شرایط پایین دست سد نیز برای رهاسازی آب لحاظ شده است.
یزدانی ادامه داد: اما دخل و تصرف های انسانی که عملا خود یا مال خود را در معرض خطر قرار داده، رهاسازی آب سد را خطرآفرین کرده است.
وی دستگاه های نظارتی را که به جد با تصرفات حاشیه رودخانه ها مانند رودخانه کرخه برخورد نکرده اند نیز در بروز خسارت های ناشی از سیل دخیل دانست و گفت: دستگاه های نظارتی باید نسبت به این موضوع دقیق تر باشند اما مسئولیت اصلی این خسارت ها به عهده عوامل انسانی تصرف کننده است.
البته در مورد سد کرخه بیشترین زیان متوجه زمین های کشاورزی است که احتمالا دولت این خسارت را به آنها پرداخت خواهد کرد.
مدیرعامل سد و نیروگاه کرخه تاکید کرد: هیچ نهاد و دستگاهی اجازه فروش حاشیه رودخانه ها را ندارد و هیچگاه دست به چنین اقدامی نمیزند. شایعات پیرامون این موضوع کذب محض است.
یزدانی تصریح کرد: اما در مورد سیل شیراز که به خاطر مسدود شدن مسیل رودخانه این اتفاق رخ داد، یک نکته را باید به همه ما گوشزد کرد. اینکه سیل دوره بازگشت دارد و نباید مسیل ها را مسدود کرد.
وی با یادآوری این که تامین آب شرب و کشاورزی و تولید انرژی از سدها اهمیت ویژه ای دارد، گفت: نزولات آسمانی اخیر اگرچه به خاطر دخالت عوامل انسانی خسارت هایی را ایجاد کرد اما با توجه به اقلیم خشک و نیمه خشک کشور دستاوردهایی نیز به همراه داشت. مثلا بارش های اخیر کمک می کند که حداقل تا دو سال بتوانیم خشکسالی را آسان تر مدیریت کنیم.
این مقام مسئول توضیح داد: فراموش نکنیم که خشکسالی ایران نتیجه بیش از ١٥ سال تجمیع کمبود بارش است و با یک سال پربارش جبران نمی شود. باید در مصرف آب دقت بیشتری کرد و مسیل ها را باز و حاشیه رودخانه ها را نیز از تصرفات غیرقانونی آزاد کرد. آن زمان می توانیم از بارش هایی نظیر آنچه اتفاق افتاد، با آرامش خاطر استقبال و بهره برداری کنیم.