دورهمی خانواده مجسمه‌سازان به انگیزه ۲۰ سالگی

به گزارش روابط عمومی انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران، جشن بیست سالگی تاسیس انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران، برخلاف تمام جشن هایی که این روزها برگزار می شود، در فضای بسیار صمیمانه برگزار شد و هنرمندان هنگام بریدن کیک ۲۰ سالگی آرزو کردند که هر روز بیش از گذشته پیوند میان اعضا عمیق تر شود و با هم تعامل و همکاری بیشتری داشته باشند.

کامبیز صبری در این مراسم گفت: تمام جمع ها و تشکل ها در دنیا الگویی شبیه به خانواده دارند. جمعیت های هنری نیز شبیه به الگوی خانواده هستند. اساسا شخصیت هنری به گونه ای است که می خواهد جلوه داشته باشد و در این مسیر دچار اصطحکاک می شود. رشد یک هنرمند با تعاملات و رشد اجتماعی در ارتباط است ولی نمی توان همه هنرمندان را مثل هم دانست؛ چراکه با هم تفاوت دارند.

او افزود: ولی همه هنرمندان یک خانواده هستند هرچند که همدیگر را قبول نداشته باشند ولی در کنار یکدیگر است که می توانند قدرت داشته باشند و باید در پذیرش یکدیگر بکوشند و سعی در تکامل هم داشته باشند. باید سعی کنند همدیگر را قبول کنند و به هم احترام بگذارند. خیلی مهم است که یک جمع ۱۰۰ نفری کنار هم جمع می شوند و با هم خوشحال هستند.

صبری ادامه داد: بعد از ۲۰ سال این اتفاق بسیار مهمی است که هنرمندان دور هم جمع شده اند. انسان سالم کسی است که روزمرگی داشته باشد. پیکاسو شدن یک رویای ناشدنی است و کسی که بخواهد عمرش را بگذارد تا پیکاسو شود عمرش را تلف کرده است. یک هنرمند مختصات خاص خودش را دارد. همه ما در طول زندگی مان شب هایی را به خاطر عشق نخوابیده ایم بخشی از عمرمان به دنبال نان هستیم و بخشی از عمرمان را در پی دست یابی به علایق سپری می کنیم.

او افزود:ما باید یاد بگریم شاد باشیم بخندیم و به وقت اش هم متاثر شویم. همواره در طول زندگی متاثر بودن بسیار وحشتناک است. اگر آدم یاد بگیرد بدون عذاب وجدان جایی وقت تلف کند به سلامت رسیده است.

این مجسمه ساز ادامه داد: در هنر هم خبری هست و هم خبری نیست. هنرمند شغلش به وجود آورنده است و باید با خلاقیت کار کند و چیزی را به جامعه اضافه کند. وظیفه خانواده مجسمه سازان این است که به نمایشگاه های یکدیگر برویم و اگر از کار هم خوشمان نیامد نباید آن کار را جلوه ای از شخصیت خالق کار ببینیم و براساس آن قضاوت کنیم. باید با هنرمندان حوزه های دیگر نیز ارتباط داشته باشیم. اگر نظری درباره کار هنرمند دیگری داریم، باید تحلیل خود را بدون قضاوت، خشم و تمسخر بیان کنیم. باید همانند یک تشکل عمل کنیم و در کنار هم فعالیت کنیم. اصولا مجسمه سازان افراد پیشرویی هستند. ما در انجمن مسیر درستی را پیش می رویم و در کشور جایگاه خوبی به عنوان یک شاخه هنر داریم.

صبری ادامه داد: باید پختگی را در کنار هم تجربه کنیم وگرنه تنها می مانیم. ما باید نسلی باشیم که بیشتر هم را قبول داریم و اگر خواستیم از یکدیگر نقد کنیم یک لحظه مکث کنیم و خودمان را خالی نکنیم چون باعث آسیب وارد شدن به هنرمند مقابل می شویم. این گردهم آیی ما ارزشمند است و بعضی از رشته های هنری هنوز یک انجمن و تشکل ندارند چون که نمی توانند همدیگر را تحمل کنند. باید انتظاراتمان را تنظیم کنیم و همه چیز را در نظر بگیریم و همه چیز را از انجمن نخواهیم. با تضعیف انجمن به جایی نمی رسیم و باید افرادی متناسب با انتظارمان پیدا کنیم و آن را بیان کنیم. ما باید اتفاقات بدی که برایمان افتاده را با بزرگواری ببخشیم و هر عضو انجمن را به چشم عضوی از خانواده خود نگاه کنیم.

صبری در ادامه افزود:خلاقیت در مجسمه سازی در میان تمام رشته های هنر تجسمی بیشتر است و یک مجسمه ساز توانایی این را دارد که با متریال های مختلفی کار کند و یک اثر جدید بوجود آورد.

در ادامه صبری از مجسمه سازان درگذشته ایرج کریمخان زند، رضا امیریار احمدی، شاپور میرزایی، محمدعلی مددی، بیژن نعمتی شریف، حمیدالله رضایی، یونس فیاض ثانوی، علی اکبر صنعتی، علی قهاری، محسن وزیری مقدم که در حال حاضر در قید حیات نیستند، یاد کرد.

انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران به طور رسمی با انتخاب اولین هیات مدیره در سال ۱۳۷۷ آغاز به کار کرد. این انجمن با حضور هنرمندان برجسته واساتید دانشگاه، به عنوان مهمترین نهاد رسمی مجسمه سازی ایران، تاکنون نقش های اجرایی، نظارتی و مشورتی بسیاری را بر عهده داشته است. از طرفی نگاهی به سایر فعالیت های این انجمن، نظیر آموزش، پژوهش و انتشار مطالب تخصصی، بیانگر سهم بسزای آن در گسـترش آگاهی عمومی وارتقای قابلیت های این هنر است.