علی مصفا: یک عمری درباره بازیگری بد و بیراه می گفتم حالا درباره تهیه کنندگی

نشست پرسش و پاسخ فیلم «مسخره باز» با حضور همایون غنی‌زاده (کارگردان)، صابر ابر (بازیگر)، فرزان جلالی (بازیگر خردسال)، علی مصفا (تهیه‌کننده)، محمدرضا غنی‌زاده (موسیقی)، محمود کاشانی (صدابردار)، سهیل دانش اشراقی(طراح صحنه)، جواد مطوری (جلوه های ویژه)، ماهان حیدری (مجری طرح)، علی قاضی (مدیر فیلمبرداری)، آرش اتابک (جلوه های ویژه میدانی)، نازنین گودرزی (دستیار کارگردان) و با حضور احسان کرمی مجری برگزار شد.
در بخشی از این نشست، علی مصفا تهیه کننده فیلم با اشاره به درگذشت همسر علی نصیریان و عدم حضور این بازیگر شناخته شده در نشست خبری، گفت: متاسفم از اینکه آقای نصیریان به دلیل فوت همسرشان همراه ما نیستند. به این فکر می‌کردیم که این جلسه را برگزار نکنیم و در آن شرکت نکنیم. اما در نهایت تصمیم گرفتیم به خاطر قول و قراری که داشتیم در این نشست حاضر شدیم، اما بسیار متاسفیم برای اتفاقی که برای آقای نصیریان افتاده است.
وی در ادامه درباره خوب اکران شدن و دیده شدن فیلم مسخره بازگفت: این کار از دست من خارج است و کاری است که خود فیلم باید آن را برعهده داشته باشد. با توجه به بازخورد خوبی که از اکران این فیلم دریافت کرده‌ام چندان نگران این مورد نیستم چون فکر می‌کنم فیلم این قابلیت را دارد
علی مصفا درباره میزان بودجه این فیلم نیز یادآور شد: بودجه فیلم ۴میلیارد تومان بوده است.
وی درباره اینکه بالاخره باید او را یک تهیه کننده بنامند یا بازیگر، گفت: یک عمری من درباره بازیگری بد و بیراه گفتم و فکر می کنم امسال رکورد زدم. یک عمری هم به تهیه کننده ها بد و بیراه گفتم که امسال خودم تهیه کننده ام. این کار از نظر تولیدی خیلی پیچیده بود. من خودم از این نظر خیلی سختی نکشیدم. سختی کار به عهده مدیر تولید ماهان حیدری و گروهش بود.
دربخش دیگری از این نشست غنی زاده درباره چندپارگی فیلم نامه این فیلم اظهار کرد: با چندپارگی فیلم نامه موافق هستم. البته که این چندپارگی انتخاب بنده بوده است. این نکته درست است. تکرارهای زیادی در فیلمنامه وجود دارد که بعضا ممکن است کسالت‌آور و خسته‌کننده باشد که البته امری تعمدی بوده است. این چندپارگی برای من یک انتخاب بوده است.
وی درباره احتمال تکرار موفقیتش در سینما بعد از موفقیت در تئاتر «می سی سی پی نشسته می میرد» و لزوم ساخت فیلم مسخره باز گفت: وقتی از لزوم ساخت فیلم حرف می زنیم یعنی چندان موافق ساخت چنین فیلمی نیستیم. من تلاش کردم این فیلم از تئاتر «می سی سی پی...» بهتر بشود. وقتی من کارگردان آن اثر بودم و حالا کارگردان یک اثر سینمایی می شوم، در دام یک شباهتی می افتم که تلاش می کنم از آن بجهم، اما گاهی نمی توانم چون این تشابه در وجود من است. من اصلا قصد نداشتم که بیننده یاد «می سی سی پی...» بیفتد و فرضم هم این بود که خیلی از تماشاگران این تئاتر را ندیده اند. با این حال اگر تشابه و تکراری در فیلم وجود دارد این ضعف از من است. من همیشه دوست دارم در کارهایم نوآوری داشته باشم.
همایون غنی زاده درباره لوکیشن فیلم، گفت: هم دکورسازی و هم آکساسوار و هم تمام لوازمی که در صحنه می بینید حتی برچسب های روی شیشه های کوچک ساخته شده بود.
وی همچنین درباره سبک فیلمسازی اش و اینکه چطور به این سبک رسیده گفت: اصلا یادمان نمی آید که چه چیزی باعث می شود یک سبک را انتخاب کنیم. خیلی نمی شود ریشه یابی کرد. برای همین اجازه بدهید من به این سوال جواب ندهم.
غنی زاده همچنین درباره زمان و مکان نداشتن فیلم بود و اینکه آیا کارگردان قصد سمبل سازی دارد گفت: من ادعای ساخت یک فیلم سمبلیک را ندارم. بی زمانی و بی مکانی در یک اثر هنری مطلق نیست. شما می‌گویید زمان و مکان ندارد، من می گویم دارد.
مطوری مدیر جلوه های ویژه این فیلم نیز با اشاره به فیلمبرداری صحنه کازابلانکا گفت: صحنه کازابلانکا یکی از سخت ترین صحنه های فیلم ترکیبی از چند مدل مختلف بود. تلفیق کار درجه یک کار صحنه، فیلمبرداری بی نظیر و دکوپاژ جذاب آقای غنی زاده به تولید آن صحنه منجر شد. اما درباره جلوه های ویژه تولیدهای تری دی زیادی داشتیم. هم آن قسمت سوار شدن به هواپیما و هم تالار وحدت را مجبور شدیم کامل بازسازی کامپیوتری کنیم.
در ادامه داریوش موفق یکی از بازیگران فیلم درباره تجربه کار در کنار همایون غنی زاده گفت: من نزدیک به ۳۰ سال کار حرفه ای بازیگری روی صحنه تئاتر کردم. تا به حال نه توسط چهره ام و نه توسط پولم و نه توسط رانتم وارد عرصه تصویر نشدم اما همایون غنی زاده به من اعتماد کرد و این نقش را به من سپرد. واقعا از او تشکر می کنم واز بقیه دوستان هم که همپا و همراه من بودند تشکر می کنم. خروجی کار واقعا فوق العاده بود.
در بخش دیگری از این نشست صابر ابر نیزدرباره تجربه بازی در کنار بابک حمیدیان و علی نصیریان گفت: من اول یک نکته مهم را بگویم که شاید کمتر شنیده باشید. به نظر من ذهن جناب نصیریان آنقدر به روز و مدرن است که گاهی ترسناک است. همراه شدنشان با این جنس فیلم باورنکردنی است. یک روزهایی ما با همایون و بابک و داریوش و ... صحبت می کردیم و همایون با ترسی می‌گفت این را چطور باید به آقای نصیریان بگوید و وقتی می گفت آقای نصیریان اتفاقا او را راهنمایی هم می کرد. من تا به حال در هیچ پروژه ای یک بازیگر در این سن و سال را ندیدم که اینقدر دقیق و درست بداند که با چه فیلمی همراه است.

در پایان نشست فیلم «مسخره باز» همایون غنی زاده کارگردان این فیلم درباره علی نصیریان گفت: شما گاهی صاحب چیزی می شوید که قبلش از نعمت وجودش اطلاع نداشتید و بعد در خلوت خودتان به این فکر می کنید که اگر همچنان از این نعمت بی بهره می ماندید چه می شد. باور کنید بارها از فکر اینکه ممکن بود تجربه همکاری با آقای نصیریان را نمی داشتم و بعد متوجه نمی شدم که چه نعمتی را از دست دادم می ترسم. نمی دانید چه تجربه ای است و نمی دانید کار کردن با علی نصیریان چه لذتی دارد. واقعا باید قدر ایشان را بدانیم.
ش