یک قاچ گفت و گو

در سال‌های گذشته به علت پایین بودن سطح اطلاعات و آگاهی خانواده ها نیاز به برگزاری کلاس هایی در قالب آموزش و اطلاع رسانی به والدین بود از این رو این کلاس ها با حضور تعداد کثیری از والدین و با نام آموزش خانواده در مدارس تشکیل می شد.

پیشرفت علم و وجود گوشی های هوشمند در بین والدین موجب تسهیل دسترسی آن ها به اطلاعات روز شده است و از طرفی به علت مشغله زیاد، خانواده ها زمان کم تری را به کودکان خود اختصاص می دهند اما دائم به خاطر کوچک ترین نکته ای که خود در خانه نمی توانند روی آن ها اعمال کنند، از مدرسه انتظار انجام آن را دارند.

با توجه به این که جلسات آموزش خانواده در سال های اخیر محبوبیت خود را در بین والدین دانش آموزان از دست داده بود، مدرسه شاهد اخوان این جلسات را در قالب کارگاه های ۳۰ نفره به نام یک قاچ گفتگو برگزار کرد. در این کارگاه به جای این که فقط یک نفر گوینده باشد و بقیه شنونده تعامل دو سویه بین روانشناس و والدین برقرار می شود لذا از آن جایی که امروزه والدین از سطح آگاهی بالایی برخوردار هستند به جای آموزش به آن ها باید جلسه به صورت پرسش و پاسخ انجام شود. با توجه به این که مدرس کارگاه، والدین را ملزم به انجام کار عملی در زمان کارگاه و بعد از آن می کند نیاز است والدین حتماً در این کارگاه ها کاغذ و مداد همراه خود داشته باشند.

در ابتدا موضوع کارگاه ها بر اساس نیاز مدرسه و پایه تحصیلی مورد نظر و با مشورت والدین انتخاب می شود برای مثال در یک مدرسه لازم است این کارگاه ها در رابطه با فضای مجازی باشد اما در مدرسه دیگر ایجاب می کند راجع به اعتیاد صحبت شود.

موضوع کارگاه گپ و گفت دختران خودآگاهی دانش آموزان است آن ها در این کارگاه موظف هستند سه نقطه قوت و سه نقطه ضعف خود را روی کاغذ بنویسند و به مدرس کارگاه که یک روانشناس مجرب است تحویل دهند، روانشناس نیز این نقاط قوت و ضعف را در کارگاه یک قاچ گفتگو در اختیار والدین هر دانش آموز قرار می دهد تا علاوه بر شناخت بهتر آن ها از کودکان خود، والدین نیز نقاط قوت و ضعف خود را بیان کنند اینجاست که والدین متوجه می شوند که فرزندانشان خودآگاهی بیشتری نسبت به آنان دارند.

در پی استقبال والدین از این کارگاه ها، آن ها در روزهای پنجشنبه در منزل جلسات خانوادگی را تشکیل می دهند به این صورت که دور هم جمع می شوند و در رابطه با موضوع مطرح شده در کارگاه ها با هم گفت و گو می کنند و کار عملی انجام می دهند.

والدین دانش آموزان از این که شناخت بیشتری نسبت به فرزندان خود به دست آورده اند و در محیط خانه به آن ها نزدیک تر شده اند احساس رضایت مندی دارند.

حنانه فراهانی/امیرحسین کلهر