هادی حقشناس *
فقط با چاپ اسکناس یارانهها ۲۰ برابر میشود!
رئیس دولت پاکدستان وعده 20 برابر شدن یارانهها و رسیدن آن به مبلغ هر نفر 910 هزار تومان را داد. این نوع سخنان طنزگونه، انسان را به یاد آن مثل معروف هزار ضربه شلاق میاندازد که یا آن حکم دهنده شلاق نخورده است و یا عدد و شمارش نمیداند که چنین حکم میکند. بر مبنای ماهیانه 45500 تومان که برای حدود 80 میلیون نفر واریز میشود، طی یک سال رقمی حدود 40هزار میلیارد تومان میشود که اگر رقم یارانه بخواهد از 45500 تومان به 910هزار تومان برسد، آن 40هزار میلیارد سالانه هم باید 20 برابر یعنی 800هزار میلیارد تومان بشود.
برای اینکه بزرگی این عدد درک شود، قانون بودجه سال 97 میگوید که بودجه و یا منابع عمومی کشور، حدود 400هزار میلیارد تومان است. در دل این رقم، هم بودجه عمرانی 65 هزار میلیاردی است و هم بودجه جاری، آموزش و پرورش، بهداشت و درمان و بخش دفاعی و سایر بخشها وجود دارد.
به عبارت سادهتر و بر مبنای فرمول آقای احمدینژاد اگر بخواهیم در لایحه بودجه عدد ایشان را بگنجانیم، آن عدد 2 برابر بودجه عمومی کشور خواهد شد! حال پرسش این است که آیا منابع فعلی تحقق پیدا کرده است که به دنبال منابع جدید مالی برای دولت باشیم؟ منابع مالی بودجه سال 97، یک سوم از محل آورده مالیات، یک سوم منابع فروش نفت است و یک سوم هم از محل فروش اسناد خزانه و یا شرکتهای دولتی است. حال یارانهها و منابع آن، 2 برابر منابع عمومی کشور است. به یقین کسانی که با الفبای اقتصاد آشنایی دارند میدانند و یا حتی کارکنان دولت که میانگین حقوق دریافتی خود را میدانند که این پرداختها از چه راهی هر ماه به حساب آنها واریز میشود، چنین رقمی یعنی عدد 910هزار تومان به هر نفر ضربدر 80 میلیون یارانه بگیر، در قالب هیچ قانون بودجهای محقق نخواهد شد.
اصولا در دولتهای نهم و دهم، مبنای کار، مبنای بودجه و اعداد و ارقام، به همین شکل پیشبینی و اجرا میشد. دقیقا بر مبنای این تفکر بود که حدود 700 میلیارد دلار پول نفت وارد کشور شد اثر آن نه در سطح زندگی و رفاه مردم دیده شد و نه در توسعه و پیشرفت زیرساختهای کشور. به دلیل آن که تورم سالهای 91 و 92 که بیش از 35 درصد بود، از یادها نرفته است. گرچه در آن سالها نرخ دلار به بیش از 4 برابر افزایش یافت و همچنین در سال جاری هم چنین شد، اما اتفاق سال 91و 92، ناشی از سیل نقدینگی بود که بدون حساب و کتاب در لوایح بودجه دولت وقت پیشبینی میشد، اما آخرین نرخ دلار در بهار و تابستان 97 ناشی از انباشت مطالبات شرکتها و بانکها از دولت و بانک مرکزی بود که بخشی از آن باقی مانده مطالبات مالی سالهای قبل بود. بنابراین عدد 910 هزار تومان برای هر نفر به عنوان یارانه ماهیانه که تنها مقداری از دستمزد ماهیانه مصوب کمتر است، طبیعی است که با این بودجه و منابع کشور، قابل تحقق نیست.
البته در شرایطی امکان تحقق دارد که مجددا مانند دوره خود آقای مدعی پرداخت یارانه 20 برابری،بانک مرکزی مجبور به چاپ اسکناس باشد. با چاپ اسکناس ممکن است رقم 910 هزار تومان خوشایند همه باشد، اما در پس آن تورم چند 10درصدی، ذائقه مردم را تلخ خواهد کرد. بنابراین اینگونه سخنان محمود احمدینژاد پوپولیسم محض است و همچنانی که هیچگاه از جیب ایشان نام مفسدین اقتصادی بیرون نیامد و نهایتا چند معاون او به جرم فساد اقتصادی محاکمه شدند، آن دولت پاکدستان هم کارنامهاش روشن است و دستش برای مردم رو شده و خود احمدینژاد هم میداند که ارقام مورد نظرش هرگز محقق نخواهد شد مگر با چاپ اسکناسهای بدون پشتوانه و به وجود آمدن تورم سنگین و کمرشکن.
منبع:آرمان
* کارشناس اقتصادی
ارسال دیدگاه