علیم یارمحمدی*
دولت اعتماد را برای سرمایهگذاری جلب کند
دولت برای بودجه باید درآمد و هزینهای را مشخص کند، با توجه به اینکه درآمد منابع مشخص و معمولا از نفت و واردات کشور است. دولت باید براساس مصارفش اعلام کند که به طور مثال این مقدار برای حقوق مردم، مقداری برای کارمندان و... و سپس اعلام کند که این اندازه از بودجه باقی میماند. آن مابهالتفاوت که باقی مانده است به عنوان بودجه عمرانی یاد میشود، اما متاسفانه هیچ چیزی برای بودجه عمرانی باقی نمیماند.
درنتیجه هنگامی که پولی برای بودجه عمرانی نمیماند، چطور میتوان گفت که دولت کار عمرانی را ادامه خواهد داد؟ برخی اوراقی چاپ کرده و دولت را بدهکار کردند تا در سالهای آینده این پول را پرداخت کند. دولت این موضوع را پذیرفت و در این راستا پیشنهاد داد که پروژههای عمرانی در کشور تعطیل نشوند و بدهی مورد نظر را از بودجههای سالهای آینده و بانکها بازمیگرداند، اما تا این لحظه دولت موفق نشده است.
دولت باید به دنبال منابع جدید بگردد و سرمایه بخش خصوصی و حتی کشورهای دیگر را برای پروژههای عمرانی وارد عمل کند. تا زمانی که دولت دنبال راهکار جدید و سرمایهگذار داخلی و خارجی نباشد، هیچ مشکلی حل نخواهد شد. در حال حاضر پول مردم با سود بسیار بالایی به بانکها سپرده شده است.
دولت باید اعتماد مردم را برای سرمایهگذاری جلب کند و هنگامی که از پروژههای عمرانی درآمدی به دست آورد مجدد در اختیار مردم قرار دهد. با توجه به شرایطی که بر کشور حاکم است، دولت باید بسته بودجه ویژهای بپیچد. آقای رئیسجمهور حتما توضیح خواهند داد که بودجه را براساس چه دیدگاهی بسته است. البته نباید ناگفته بماند که دولت تلاشهای خود را برای بهبود وضعیت انجام داده، اما با توجه به تحریمها و شرایط داخلی سرمایهگذار خارجی نمیتواند ریسک سرمایهگذاری را به آسانی قبول کند. البته ممکن است برخی سرمایهگذاران خارجی به خصوص از هند و چین به کشور بیایند اما آنها هم سازوکار خاص خود را دارند و ریسک نمیکنند.
مردم و سرمایهگذاران داخلی از جمله آستان قدس، بنیاد مستضعفان، بنیاد برکت و... باید وارد عمل شوند. این کشور متعلق به مردم ایران است و مردم با دلسوزی میتوانند در پروژههای عمرانی مشارکت کرده تا وضعیت را بهبود بخشند.
منبع:آرمان
*عضو هیأت رئیسه کمیسیون عمران مجلس
ارسال دیدگاه