برد-برد برای ایران

در ابتدا با یادآوری اینکه ایالت متحده از این کنوانسیون خارج شده است پیوستن ایران به این موافقتامه را یک تصمیم کاملا سیاسی می‌دانم. رئیس‌جمهور آمریکا همانطور که از برجام خارج شد از کنوانسیون پاریس هم خارج شد و بعد از اعلام آن، مخالفت تمام دنیا را به دنبال داشت که آمریکا را به این متهم کردند که برای حفاطت محیط زیست جهان تره هم خرد نمی‌کند. اما دونالد ترامپ محدودیت‌هایی که کنوانسیون پاریس برای کشورش ایجاد کرده را باعث لطمه به صنایع آمریکا می‌داند. درحالی که تصمیات کنوانسیون پاریس، شبیه کیوتو بود که همه جمع می‌شوند و تصمیم می‌گیرند و میزان گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهند. ولی ایالت متحده که حدود ۳۲ درصد گازهای گلخانه‌ای دنیا را به خاطر صنایع پیشرفته‌اش تولید می‌کند، از این حیث بیش از همه ضرر می‌کند.

اما ایران تا هشت سال دیگر هیچ تغییری در میزان گازهای گلخانه‌ای تولیدکرده‌اش ایجاد نمی‌کند و چنانچه قبل از آذرماه الحاق به این کنوانسیون را تصویب کنیم، چیزی از دست نخواهیم داد. ما یک کشور صنعتی نیستیم ولی از نظر تولید گازهای گلخانه‌ای در رتبه هفتم جهان قرار داریم! این به خاطر همان شعله‌هایی است که از کارخانه‌های پتروشیمی و پالایشگاه‌های نفت ایجاد می‌شود و ضایعات را می‌سوزانیم. حدود ۴۸ فِلر در عسلویه داریم که گازهای گلخانه‌ای زیادی تولید می‌کند و برای کم کردن این میزان باید خرج کنیم و فیلترهایی بخریم که البته تحریم هستیم و نمی‌توانیم بخریم.

ایران با تصویب الحاق به کنوانسیون تغییر اقلیم می‌تواند به دنیا نشان دهد که برای محیط زیست دلسوزی دارد و برخلاف آمریکا تره خرد می‌کند ضمن اینکه مقابل ایالت متحده صف آرایی می‌کند. درواقع این فرمالیته‌ای است که باید طبق مصوبات کنوانسیون در مجالس کشورهای مختلف چکش کاری شود و مورد تائید قرار بگیرد و بعد از آن، مراتب تصویب آن در مجلس را به کنوانسیون اعلام کنیم که اکنون ما رسما عضوی از ین کنوانسیون هستیم. در واقع آنها منتظر این هستند. چنانچه تصمیم گیرنده و جزو نمایندگان مجلس بودم همین الان الحاق ایران به این کنوانسیون را تصویب می‌کردم چون برای ایران برد-برد است و نه تنها ضرری ندارد بلکه هیچ اقدامی هم نباید انجام دهد و تا هفت سال دیگر هم میزان تولید گازهای گلخانه‌ای تولیدی را نباید کاهش دهد. بعد از آن طی فرمولی کاهش خواهد یافت که ان‌شاءا... تا آن زمان تحریم‌ها نیز برطرف شده است.

منبع: آرمان

* استاد دانشگاه