سیدمحمدرضا فاطمی*
واکاوی دلایل آلودگی هوای تهران
براساس آمار شهرداریها 60درصد از آلودگیهای شهرها متعلق به وسایل نقلیه است که از این میزان، 30 درصد آن متعلق به موتورسیکلتهایی با سیستم کاربراتوری بسیار آلودهکننده است. تعداد این موتورها در سالهای اخیر افزایش یافته است، آنها به سبب سوخت ناقص و مصرف بالنسبه بالای سوخت نقش بسیار عمدهای در آلودگی شهر تهران دارند.
بقیه آلودگی تهران نیز به دلیل مصارف گازخانگی و یا احتراق مازوت و حتی روانهشدن آلودگی از شهرکهای اطراف تهران و استان البرز است، زیرا جهت وزش باد غالب در استان تهران، بادی از سوی شمالغرب و استان البرز است. افزون بر اینکه ساخت برج و ساختمانهای بلند جلوی حرکت توده هوایی در کاسه شهر تهران را گرفته و این آلودگی در شهر بدام افتاده و از تهران خارج نمیشود.
خودروها، عامل اصلی آلودگی هوا
عامل اصلی آلودگیهوا در تمام شهرهای ایران خودروها هستند و در حدود پنج سال است که ۱۰کلانشهر ایران همانند شهر تهران از مشکلات آلودگیهوا رنج میبرند. به عنوان مثال در شهرهای مشهد و اراک مانند تهران شاهد آلودگیهوا نبودیم، اما اکنون این شهرها نیز وارد فهرست آلودهترین شهرهای ایران شدند. دلیل گسترش میزان آلودگی در کشور افزایش بیرویه تعداد خودروهای غیر استاندارد است. بسیاری از خودروهای ترددکننده در سطح شهرها ساخت داخل هستند، سیستم احتراق استاندارد ندارند و موجب آلودگی هوا میشوند. از سوی دیگر موتور این خودروها نیز میزان حرارتهوای شهرها را بالا برده و آلودگی و گرمای مضاعف ایجاد کردهاند. افزایش گرما سبب افزایش تاثیر آلایندههایی مانند مونوکسیدکربن یا گازهای ازتی میشود. بنابراین تردد خودروهای غیراستاندارد یک معضل همگانی در تمام شهرهای ایران به ویژه شهرهای بزرگ است.
لزوم توقف تولید خودرو داخلی بیکیفیت
دستهای پشتپرده از اقتصاد سوءاستفاده میکنند و این عامل مهم آلودگیهوا در کلانشهرهاست. آنها اجازه تحول در صنعت خودرو و برداشتن عوارضخودرو را نمیدهند. مدیران دولتی خود در تولید داخلی دین صورت به صورت مستقیم یا غیرمستقیم دخیل هستند و بنابراین در راستای رفع معضل خودروها اقدامی نمیکنند. از ارائه برنامه جامعه کاهش آلودگی هوای تهران ۱۵ سال گذشته است، براساس این طرح خودروهای فرسوده باید با نو جایگزین شوند. در حالحاضر بسیاری از خودروهای صفر کیلومتر داخلی از استانداردهای لازم برخوردار نیستند و میزان بالایی آلودگی تولید میکنند. بنابراین تبدیل خودروهایفرسوده به جدید دردی از مشکل آلودگیشهرها دوا نمیکند. راهحل آن واردات خودروهای باکیفیت و ارزان به کشور و لغو کامل عوارضورود خودروها توسط دولت است که میتواند برای خودروهای کوچک با مصرف بسیار کم انجام شود. متاسفانه عوارضخودرو سالهاست محل سوداندوزی شده است، اما اکنون نیاز است دولت در یک طرح ضربتی پنجساله به مردم خودرو خارجی ارزان و با کیفیت بدهد. تولید این خودروها ضرورتا به معنای واردات نیست بلکه در قالب همکاریهای مشترک میتوان آنها را در داخل ساخت و بومی کرد و در اختیار مردم نهاد. با این تدبیر میتوان ظرف پنج سال تمام خودروهایفرسوده و همزمان اتوبوسها و کامیونهای فرسوده را جایگزین کرد. متاسفانه اکنون عوارض واردات خودروهای هیبریدی ۱۰ برابر شده و از ساخت خودروهای برقی نیز اصلا حمایت نمیشود. این در صورتی است که دولت برحسب سیسی مصرف یا قدرت موتور میتواند بسیاری از موتورسیکلتها را الزام به استفاده از برق به عنوان سوخت کند. علاوه بر این، سیستم سرویس ادارات را نیز میتوان مجددا فعال کرد. در هنگام اجرای سیستم سرویس ادارات هر اتوبوس حداقل ۴۰ نفر از کارمندان ادارات را به محل کار میرساند، اما اکنون این ۴۰ نفر با خودروهایشخصی و به صورت جداگانه به اداره میروند. همزمان با این اقدامات کاهش مصرف سوخت منازل و دوجداره کرده پنجرههای منازل از جمله اقدامات ضربتی است که دولت مسئول انجام آن به منظور کاهش معضل کنونی آلودگیهواست. اگر هزینههای غیرضروری را کنار بگذاریم با منابع مالی فعلی در دسترس میتوان اقدامات مهمی را انجام داد. بنابراین نبود منابع مالی مشکل نیست بلکه مشکل اصلی مدیران و تصمیمات اجرا شده آنها در جامعه است و تا هنگامی که تصمیم گیرندگان خود در تولید خودروهای ایرانی نقش اساسی دارند هیچ گاه این تصمیم عملی نخواهد شد.
ناوگان حملونقل عمومی گسترش یابد
سیستم عمومی حمل و نقل باید گسترش پیدا کرده و ممنوعیت تردد خودروها را افزایش دهیم تا شهروندان به میل خود و در نهایت ناگزیر به استفاده از اتوبوس و مترو ترغیب شوند. اگر دولت اقدامات بلندمدت و کوتاه مدت را در یک بازه زمانی ۵ تا ۱۰ ساله انجام دهد میتوان شاهد حل معضل آلودگیهوا در کشور بود. در شهرستانها به دلیل فاصلههای مکانی کوتاه افراد معمولا از خودرو شخصی استفاده میکند، اما در شهرهای بزرگ تردد با خودروشخصی به دلیل معضل ترافیک بسیار سخت است و بنابراین طرح افزایش ناوگان حمل و نقل عمومی در شهرهای بزرگ بسیار راهگشا خواهد بود. اولویت تجهیز و نوسازی ناوگان حملو نقل عمومی با کلانشهر تهران است و درگامهای بعدی میتوان در شهرهایی با جمعیت بیش از دو میلیون و سپس شهرهای کوچک نیز این طرح را اجرا کرد. مساله مهم این است که دنیا اکنون با سرعت به سمت استفاده از ماشینهای الکتریکی و یا هیبرید پیش میرود، امر مهمی که در ایران مغفول مانده است. گازی کردن بهینه خودروها نیز امر بسیار مهمی است که باید به آن توجه کرد.
لزوم تردد خودروهای کممصرف
در حال حاضر خودروهای پراید،پژو ۴۰۵ در داخل کشور با موتورهای مشابه موتورهای خارجی ساخته میشوند، اما ساخت آنها غیراستاندارد و موتور این خودروها قدیمی و با استاندارد سوخت یورو سه و چهار است؛ در حالیکه سوختهای استاندارد جهانی یورو پنج و شش هستند. خودروهای تولیدی مصرف سوخت استاندارد بالایی دارند و خودروهای چینی وارد شده نیز سوخت زیادی مصرف میکنند. راهحل، ورود خودروهای کممصرف اروپایی با قیمت مناسب است؛ درست همانطور که زمانی خودروهای بیکیفیت چینی به دلیل قیمت ارزان وارد کشور شدند. در صورتی که باید دولت با لغو عوارض سنگین ورود خودرو، خودروهای خوب اروپایی وارد کشور میکرد. برخی از این خودروها در هر ۱۰۰ کیلومتر تنها چهار لیتر بنزین مصرف میکنند. مونتاژ خودرو در کشور باید در راستای استانداردهای بینالمللی خودرو باشد تا خودرو با کیفیت و با مصرف پایین سوخت و قیمت مناسب به دست مردم برسد. به عنوان مثال اگر قیمت یک خودرو ۴۰ میلیون تومان بود، دولت با۳۰ میلیون آن را به صورت وام دراز مدت با بهره کم در اختیار مردم(خصوصاً تاکسی داران و ماشینهای کرایهای و بنگاه داران) بگذارد تا مردم این خودروها را جایگزین خودروهای فعلی خود کنند.
لزوم جلوگیری از تردد خودروهای تکسرنشین
در صورت توسعه سیستم حمل و نقل عمومی در مرحله بعدی میتوان تردد خودرو تکسرنشین را در محدودههایی ممنوع کرد. این اقدام در فرانسه و بسیاری از کشورهای دیگر رایج است، اما در این کشورها راههای جایگزین وجود دارد و فرد در صورت استفاده نکردن از خودرو شخصی، از قطار شهری و یا اتوبوس استفاده میکند. در ایران راه جایگزین وجود ندارد و اکنون بهرغم نبود قانون منع تردد خودروهای تکسرنشین شاهد ازدحام وصفناپذیر در خطهای مترو هستیم که قطعا با اجرای قانون عدم تردد خودرو شخصی این ازدحام چندین برابر خواهد شد. اکنون مردم به دلیل قیمت بالای خودرو با کیفیت انتخاب دیگری جز استفاده از خودرو بی کیفیت و ناایمن در تصادفات ندارند. در صورتی که هیچ اقدامی در راستای کاهش آلودگیهوا و افزایش ناوگان حمل و نقل عمومی انجام ندهیم، راههای ارتباطی شهرها در اثر ترافیک قفلتر خواهد شد و میزان مرگ و میر بالاتر میرود. طبق آمار رسمی در تهران سالانه چندین هزار نفر در اثر مشکلات آلودگی هوا متاسفانه فوت میکنند، این آمار بسیار نزدیک به آمار تلفات جادهای است. آماری که به ۱۰۰ هزار نفر نیز افزایش پیدا خواهد کرد.
منبع: ارمان
* کارشناس محیط زیست
ارسال دیدگاه