حسن رسولی*
مرز رادیکالیسم با اصلاحات
رادیکالیسم با جریان اصیل اصلاحطلبی رابطه معناداری ندارد. اصلاحطلبی به معنای حرکت آرام و تدریجی و شناسایی نقاط ضعف ساختار در بخشهای مختلف و تلاش برای ایجاد تغییرات، دور از تندروی و خشونت است. ضمن اینکه یکی از راهکارها و گفتمانهای مقابله کننده با رادیکالیسم مخرب هم به شمار میآید که طی سالهای اخیر در کشور تجربه شده است.
برای اثبات این ادعا، کافی است به رفتار جریان اصلاحات طی ده سال اخیر نگاهی انداخته شود. بهرغم همه محدودیتها و ناملایمیها و بعضا مظالمی که به جریان اصلاحات، شخصیتهای کلیدی و هواداران این جریان روا داشته شد، اما به هیچ عنوان در این فضای نابرابر سیاسی، رسانهای و امنیتی، جریان اصلاحات نه تنها از مواضع متعادل و اصلاحطلبانه خود عدول نکرد بلکه با تحمل این دشواریها و پرداخته هزینه، در عمل؛ در انتخابات ۹۲، ۹۴و ۹۶، با هدف کمک به بازگشت آرامش به کشور و تحکیم و تقویت منافع ملی، عالمانه و عامدانه با ترجیح منافع ملی بر منفعتهای سیاسی و جریانی، از حسن روحانی که چهرهای معتدل بود حمایت کردند.
جریان اصلاحات همچنان بهرغم انتقادتی که به عملکرد دولت وجود دارد و حتی با برخی نامهربانیها که به پایگاه رأی دولت وجود داشته، همچنان در تعقیب راهبردهای درازمدت خود، با قبول هزینههای حمایت از روحانی، به این پشتیبانی ادامه میدهد. اما دلایل کاسته شدن از سرمایه اجتماعی اصلاحطلبان باید به طور مفصل مورد بررسی و آسیب شناسی قرار بگیرد.
از دی ماه ۹۶ که تحرکاتی از شهر مشهد آغاز شد و حدود یکصد شهر کشور را نیز دچار التهاب کرد، آرایش سیاسی در کشور تغییرات محسوسی پیدا کرد و از رقابت اصولگرا-اصلاحطلب به تقابل تغییر شکل داد. البته لبه تیز فعالیت جریان برانداز در همه سطوح، در وهله اول متوجه جریان اصلاحات بود. جریان برانداز به درستی دریافته است که جریان اصلاحات میتواند در بزنگاههای حساس، با تکیه بر مشی اصلاحی و معتدل، امکان اصلاح از درون را در ساختار، مواضع، رفتار و عملکرد بخشهای مختلف را ایجاد کنند و از این راه موجب کمتر لطمه دیدن نظام جمهوری اسلامی شود.
امروز چالشهای عمدهای از جمله بیکاری، تورم، ناکارآمدی بخشهایی از دولت و قوای دیگر، فقر روزافزون، تشدید فاصله طبقاتی، مطالبات قومی و مذهبی، مطالبات نسلی و زنان و غیره وجود دارد، این موارد همچون گسلهایی است که جریان برانداز بر روی آن متمرکز شده و سرمایهگذاری کرده است. در عین حال هنوز محدودیتها و مشکلات پیش روی اصلاحطلبان باقی است و همین امر باعث شده تا جریان اصلاحات در جهت خنثی سازی این توطئهها و برنامهها، با کارآمدی و قاطعیت مقابله کند. بنابراین حملاتی که به جریان اصلاحات میشود، خود گواه صادقی بر این مدعاست که جریان برانداز بیش از هر ظرفیت و گروهی، اصلاحطلبان را در مقابل خود میبیند. در نتیجه شرایط موجود میطلبد که چه جریان اصلاحات اهتمام و توجه بیشتری به اقشار مختلف مردم بهخصوص طبقات ضعیف و کمکم درآمد جامعه داشته باشد و در جهت تحقق مطالبات و خواستههای قشر محروم جامعه که هر روز سفره آنها کوچکتر میشود گام بردارند و در تحقق عدالت اجتماعی قدمهای موثر و جدی بردارند.
منبع :آرمان
* عضو شورای شهر تهران
ارسال دیدگاه