درخت تک‌روی در جاکارتا خشکید؛ طلای رویایی سهراب در روز تکرار فاجعه‌ کیانوش

وزنه‌برداری در بازی‌های آسیایی برای ما از نبرد در وزن ۹۴ کیلوگرم آغاز شد، جایی که همه به تخته بازی‌های آسیایی چشم دوخته بودند تا شاهد زورآزمایی قهرمانان المپیکی ایران باشند.

سکانس اول

چند ماه به المپیک ریو زمان باقی‌مانده بود که کیانوش رستمی که چند سال به تنهایی تمرین کرده بود اعلام کرد این بار هم قصد دارد برای المپیک خارج از اردوی تیم ملی تمرین کند و طلای المپیک را بگیرد، تصمیمی که در ابتدا با مخالفت شدید همه به خصوص سجاد انوشیروانی سرمربی تیم ملی روبه‌رو شده بود اما تا المپیک زمان زیادی باقی نمانده بود و فدراسیون که قصد داشت تا رسیدن تیم ملی به المپیک بدون حاشیه به کارش ادامه بدهد با کیانوش رستمی و تمرینات اختصاصی‌اش موافقت کرد. او خودش به تنهایی تمرین کرد تا به ریو رسید؛ تک‌روی او جواب داد و طلای المپیک ۲۰۱۶ را بر گردن انداخت.

سکانس دوم

کیانوش رستمی با تمرینات اختصاصی خود طلای المپیک را گرفته بود و بیشتر از همیشه مصمم بود که روند تمرینات خود دور از اردوی تیم ملی ادامه دهد و زیر نظر مربیان فدراسیون کار نکند. بعد از المپیک ریو چند ماه از وزنه‌برداری و حضور در مسابقات و رویدادهای بین‌المللی خبری نبود تا اینکه به رقابت‌های جهانی آمریکا نزدیک شدیم. کیانوش طبق معمول اعلام کرد قصد دارد به‌تنهایی تمریناتش را ادامه دهد و فدراسیون هم مثل همیشه مقابل خواسته‌های این قهرمان المپیک کوتاه آمد و اجازه تنهایی تمرین کردن برای او صادر شد.

رقابت‌های جهانی در آمریکا برگزار شد و کیانوش رستمی قهرمانی المپیک ریو نتوانست وزنه‌های مورد نظر را بالای سر ببرد و اوت شد. هر چند که او قبل از رقابت‌های جهانی یک‌باره اعلام کرد رباط صلیبی پاره کرده است و در واقع شاید شکست خودش را پیش از رقابت‌ها توجیه کرد.

سکانس سوم

بازی‌های آسیایی سومین رویداد مهم وزنه‌برداری پس از پایان المپیک ریو بود. رقابت‌هایی که همه اهالی ورزش و مسئولان چشم‌هایشان به دستان پولادمردان ایران دوخته بود تا با بالا بردن وزنه بالای سر خود و کسب مدال خوش‌رنگ رنکینگ ورزش ایران در آسیا را تغییر دهند.

یک ماه مانده به آغاز بازی‌های آسیایی خبرهای عجیب‌وغریبی از وزنه‌برداری به گوش رسید. کیانوش رستمی در انتخابی تیم ملی در تیرماه تصمیم به تغییر وزن گرفت و در وزن سهراب مرادی دسته ۹۴ قرار گرفت، موضوعی که به راحتی مورد پذیرش مسئولان فدراسیون وزنه‌برداری قرار گرفت. البته برخی معتقدند این پذیرش راحت از سوی فدراسیون وزنه‌برداری به این دلیل بوده که علی مرادی رئیس فدراسیون وزنه‌برداری از تک‌روی‌های کیانوش خسته شده بود و به همین دلیل تصمیم گرفته با درخواست تغییر وزن کیانوش رستمی موافقت کند که سر کیانوش رستمی به سنگ بخورد و مانند تمام اعضا تیم ملی با برنامه سرمربی و فدراسیون کار کند.

رستمی در انتخابی تیم ملی سه بار اوت کرد اما به هر صورت راهی جاکارتا شد تا در وزن ۹۴ کیلوگرم حاضر شود و با سهراب مرادی رقابت کند.

سکانس چهارم

سرانجام روز موعود فرا رسید و دو مدعی ایران سهراب مرادی و کیانوش رستمی بر روی تخته رفتند. سهراب مرد اول وزنه‌برداری ایران با چهره‌ای آرام و بدون حاشیه بر روی تخته رفت و در حرکت نخست خود وزنه ۱۸۲ کیلوگرمی را به راحتی بالای سر برد. در حرکت دوم وزنه ۱۸۹ را انتخاب کرد که نتوانست آن را بالای سر ببرد اما در حرکت سوم در مهار این وزنه موفق بود و رکورد یک‌ضرب جهان را در این وزن پس از ۱۹ سال شکست.

کیانوش رستمی نماینده دیگر ایران در اولین حرکت یک‌ضرب وزنه ۱۷۵ کیلوگرمی را انتخاب کرد اما نتوانست آن را مهار کند. در حرکت دوم باز هم این وزنه را انتخاب کرد و این بار توانست آن را مهار کند. در حرکت سوم هم وزنه ۱۸۵ کیلو را درخواست کرد که باز هم موفق به مهار آن نشد و به این ترتیب کار خود را با وزنه ۱۷۵ کیلوگرمی تمام کرد.

در حرکت دو ضرب، سهراب مرادی در ابتدا وزنه ۲۲۱ را بالای سر خود برد. در حرکت دوم وزنه ۲۳۳ را درخواست داد که البته موفق به مهار آن نشد، در حرکت سوم وزنه ۲۳۴ را درخواست کرد که باز هم موفق نشد و به این ترتیب با مجموع ۴۱۰ کیلوگرم کار خود را پایان داد و به مدال خوش‌رنگ طلا رسید.

اما کیانوش رستمی در دو ضرب هم ناکام بود، او ابتدا وزنه ۲۱۸کیلوگرمی را درخواست داد که موفق به مهار آن نشد و در حرکت دوم ۲ کیلو به وزنه اول اضافه کرد و وزنه ۲۲۰ کیلوگرمی را بالای سر برد که این بار هم موفق به مهار آن نشد تا در آستانه حذف و از دست دادن مدال نقره بازی‌های آسیایی بگیرد. او در انتخاب سوم هم ۲۲۰ را انتخاب کرد اما این بار هم موفق نشد و از دور رقابت‌ها حذف شد. به این ترتیب کیانوش رستمی تنها با ثبت وزنه ۱۷۵ کیلوگرمی از دور رقابت‌ها حذف شد.

سکانس پنجم

کیانوش رستمی در حالی تصمیم به تغییر وزن گرفت که این آخرین دوره حضور وزن ۸۵ کیلوگرم در بازی‌های آسیایی بود و او با توجه به سطح پایین رقبا به راحتی می‌توانست در این وزن به مدال طلا برسد. اما او با تصمیم خود فرصت یک طلا را به راحتی از کاروان ایران گرفت.

علاوه بر از دست رفتن فرصت کسب مدال طلا در وزن ۸۵ کیلوگرم، شاید اگر کیانوش رستمی در همین وزن ۹۴ کیلوگرم هم با نظر سرمربی تیم ملی و در اردوی تیم ملی فعالیت می‌کرد حداقل به یک مدال نقره می‌رسید.

به هر حال پرونده بازی‌های آسیایی برای دو نماینده ایران در وزن ۹۴ کیلوگرم بسته شد. تا پیش از المپیک وزنه‌برداران ایران شانس حضور در دو مسابقات قهرمانی جهان را دارند تا با آمادگی کامل راهی توکیو شوند اما اوضاع برای سهراب مرادی و کیانوش رستمی متفاوت است. سهراب مرادی آرام و بدون حاشیه طی مدت اخیر تمرین کرد و پس از قهرمانی المپیک ۲۰۱۶ و قهرمانی جهانی ۲۰۱۷ به طلای آسیا رسید و رکورد جهان را بعد از ۱۹ سال شکست. اما آن سوی ماجرا کیانوش رستمی پس از ناکامی در قهرمانی جهان در جاکارتا دومین ناکامی بزرگ خود را با تصمیمات انفرادی‌اش متحمل شد و حالا باید منتظر ماند و دید آیا سر کیانوش به سنگ خورده و یا با همین روند خود را آماده محو شدن از دنیای قهرمانی می‌کند.