سمیه نیکو*
برای حمله به تولیدکنندگان بزرگ صنعتی بهانههایی چون دوتابعیتی نتراشیم
در روزهایی که بحرانهای اقتصادی بسیاری را نگران کرده است و دورنمای تیره و تاری ترسیم میکند، برخی با دستاویز قراردادن بهانههای واهی میکوشند با فعالان اقتصادی تسویه حساب کنند و احتمالا جای آنها را بگیرند اما نباید برای حمله به تولیدکنندگان بزرگ صنعتی بهانههایی چون دوتابعیتی تراشیده شود.
از جمله این بهانهها میتوان به اتفاقی اشاره کرد که به تازگی گریبان «شرکت قطعهسازی کروز» را گرفته است، گریبان یکی از بزرگترین شرکتهای تولیدکننده در صنعت خودروسازی کشورمان که سابقه فعالیتش در ایران نشان از تواناییهای زیادش دارد.
مروری بر اخبار و مطالبی که در فضای مجازی منتشر میشود حکایت از آن دارد که این شرکت تولیدکننده قطعات خودرو مورد هجمهای ویژه قرار گرفته است، به گونهای که ظاهرا عدهای بدشان نمیآید آن را از گردونه قطعهسازی خارج کنند و ضمن وارد آوردن آسیبهایی وسیع به صنعت خودروی کشور، اهداف خود را پیگیری کنند. مسیری که برای نیل به آن، دستمایههای عجیبی مورد استفاده قرار گرفته است.
از جمله این دستمایهها، تمرکز بر مسالهای است که مدتها در مجلس شورای اسلامی و محافل سیاسی مورد بحث و مناقشه قرار گرفته است و حساسیتهایی آفریده است؛ اینکه مدیران این مجموعه به گفته هجمهکنندگان دو تابعیتی هستند و لذا باید با ایشان و فعالیتهایشان مقابله کرد و مانع از ادامه کارشان شد. موضوعی که گاه برای پر و بالدادن به آن از تحریک احساسات عمومی و بیان برخی موارد کذب هم ابایی ندارند.
این در حالی است که بسیاری از فعالان صنعت قطعهسازی بر این باورند که سهم این شرکت در تولید و بازار صنعت قطعهسازی کشورمان به حدی چشمگیر است که هرگونه آسیب به آن و تنشآفرینی در عملکردش میتواند تبعات جبرانناپذیری به دنبال داشته باشد و موجب وارد آمدن لطمه فراوانی به صنعت خودروسازی کشور شود.
ماجرا زمانی قابل لمستر میشود که بدانیم شرکت کروز که تولیدکننده قطعات استراتژیکی مانند نشانگرها، کنترلرها و دسته سیمهای داخلی، چراغها و قطعات بسیار دیگر در خودروهای تولید داخل کشورمان است و در طول سالها فعالیت در این عرصه توانسته با انتقال تکنولوژی ساخت این قطعات به کشور، حدود ۱۳ هزار شغل ایجاد کند. به این موارد، همراهی شرکت کروز با ایران خودرو و سایپا برای طراحی و ساخت محصولات جدید را میتوان افزود که نشان از نقش مهم این شرکت دارد.
نقشی که با توجه به آن میتوان حدس زد هجمهها از کجا نشات میگیرد و ارتباط امثال کاسبان تحریم و مافیای پشتپرده خودرو و واردات آن با حمله به کروز چیست، به ویژه زمانی که اوضاع اقتصادی کشورمان را مرور کنیم و وضع حساس فعلی را مد نظر قرار دهیم. موقعیتی که با توجه به آن میتوان حدس زد فرجام خروج قطعهساز بزرگی چون کروز از بازار کشورمان چه خواهد بود و سودش روانه جیب چه کسانی خواهد شد؟
این در حالی است که همزمان با این گروه (که منافعشان بر هیچ کس پوشیده نیست)، گروهی دیگر نیز خواسته یا ناخواسته فرصت را در هجمه به کروز غنیمت شمردهاند؛ منظور برخی از رقبای این شرکت هستند که بسیاری از آنها از بزرگترین بدهکاران بانکی هستند و قصد دارند با تخریب و خدشهدار کردن سابقه این شرکت، از آب گلآلود صنعت خودروسازی کشور ماهی دلخواه خود را صید کنند.
وضعیتی که با توقف واردات قطعات یدکی از سوی خودروسازان و شرکتهای قطعهساز اروپایی به بهانه همکاری با آمریکا و خطر قرار گرفتن در لیست تحریمها، تا حدود زیادی ترسناک جلوه میکند، به ویژه اگر بدانیم در بازار عادی رقابت در سالهای گذشته، هیچ کدام از این رقبا نتوانسته بودند به موفقیتهای کروز دست بیابند. ناکامی که حالا ظاهرا قرار است با انتشار اخبار جعلی و نسبتدادن تهمتهای ناروا جبران شود.
اخباری که تا دو تابعیتیخواندن مدیران کروز برای اجبارشان به خروج از ایران، واگذاری سهامشان در ایران و انتقال سرمایههایشان از کشور پیشرفته است در حالی که سابقه چندین ساله کروز در ایران نشان میدهد که صاحبان آن از سرمایهگذاران بینالمللی ایرانی و علاقمند به صنعت کشور هستند. در طول سی سال فعالیت خود، با انتقال سرمایههای خود به داخل کشو، توانستهاند خدمات شایانی به صنعت کشورمان عرضه کنند.
اینجاست که میبایست ماجرا را بیش از یک هجمه ساده و دمدستی در نظر گرفت و حتی از نهادهای نظارتی خواست کمی در خصوص منبع اخبار منتشر شده تحقیق کنند؛ اخباری جهتدار که میتوانند صنعت خودروسازی کشورمان را تحتالشعاع قرار دهند.
*کارشناس مسائل اقتصادی
ارسال دیدگاه