هورالعظیم و تفاهمنامه‌ها

از سویی ما هم می‌دانیم که منشأ تجمع گرد و خاک در استان‌های غربی ایران، کشور عراق است که این پدیده بیشتر استان خوزستان را شامل می‌شود و خود عراقی‌ها نیز این را قبول دارند اما این دلیل نمی‌شود که بخواهیم تمام مشکلات زیست‌محیطی جنوب کشور را به گردن آنها بیندازیم و بخواهیم آنها را متهم به توطئه عمدی کنیم.... نوع مناسبات ما و عراق در حوزه زیست‌محیطی، نشان از آن دارد که این مناسبات به سمت و سوی تجاری شدن پیش می‌رود.

یعنی مناسباتی که منافع هردو طرف را تامین کند. به زبان ساده هر دو کشور این را به این باور رسیده‌اند که چنانچه تلاش برای حفظ و احیای بخش‌های زیست محیطی مانند تالاب‌ها، هم می‌تواند برای کشور خودشان مفید باشد و هم به همسایگان کمک کند. به همان نسبت هم می‌دانند، چنانچه معضلی زیست‌محیطی در کشور همسایه رخ دهد، شعله‌های آن دامن آنها را نیز خواهد گرفت. همان طور که ما نیز در بودجه کشور ردیفی را برای لایروبی اروند رود در نظر گرفته‌ایم تا مشکل این منطقه کمتر شود. بنابراین فضای امروز مناسبات در این حوزه، در هر دو کشور، فضایی است توام با همکاری و همیاری.

گرچه ممکن است به دلیل ضعف حاکمیتی در عراق شاهد تخریب‌های زیست‌محیطی در بخشی از این کشور باشیم که می‌تواند کشور ما را نیز تحت تاثیر قرار دهد، ولی شخصا معتقدم که بعید است مقامات عراقی، در حوادثی مانند حادثه آتش‌سوزی هورالعظیم یا حوادث زیست محیطی مشابه دخالت، آن هم از نوع عمدی داشته باشند !‌ با همین استدلال براین باورم که به جای پرداختن به این گونه ادعاها که اتفاقا تازگی به لطف فضای مجازی به شکل بی‌ضابطه‌ای در حال انتشار است می‌تواند به مناسبات دوستانه دو کشور لطمه وارد کند؛ به فکر حل مشکلات زیست محیطی باشیم و تلاش کنیم براساس تفاهمنامه‌ای که داریم مناسبات دو کشور را استحکام بخشیم و در این حوزه و استفاده از پتانسیل‌های آنها برای مرتفع کردن مشکلاتی که امروز مردم هر دو کشور با آنها دست به گریبانند تلاش کنیم.

منبع: اعتماد

*رییس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی