کارگران بازوان حرکت هر جامعه‌ای به سوی رشد، تعالی و شکوفایی هستند

مناسبت اول می به عنوان روز کارگر به این لحاظ بوده که در چهارم ماه می سال ۱۸۸۶ ، و در چهارمین روز اعتصاب و تجمع کارگران آمریکایی در شهر شیکاگو، پلیس به روی آنان آتش گشود که شماری کشته، عده‌ای مجروح و بعداً چهارتن نیز اعدام شدندوکارگران اعتصابی خواستار تعدیل شرایط کار و کاهش ساعات روزانه کار از ده ساعت به هشت ساعت بودند .

با رسیدن اخبار مربوط به این تظاهرات، کشتار و اعدام به سایر کشورها، در گوشه و کنار جهان مراسم یادبود برگزار و هر سال هم تکرار شد که به تدریج اول ماه می، روز جهانی کارگر عنوان گرفت . چون اعدام‌شدگان شیکاگو عمدتاً آلمانی بودند، در سال ۱۹۳۳ حزب نازی آلمان روز اول ماه می را روز ملی و تعطیل عمومی اعلام کرد .
سازمان بین المللی کاربه عنوان یک نهاد خود مختار و وابسته به مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۱۹۱۹ براساس معاهده ورسای برپا شد. موافقت نامه مربوط به برقراری رابطه بین این سازمان و سازمان ملل متحد در سال ۱۹۴۶ به تصویب رسید و آن را به صورت نخستین کارگزاری تخصصی وابسته به سازمان ملل متحد درآورد .

سازمان بین المللی کار، از آن جهت در میان سازمان های جهانی منحصر به فرد است، که در امر تنظیم سیاست های آن، نمایندگان کارگران و کارفرمایان از حق اظهار نظر برابر با نمایندگان دولت ها برخوردارند.

اجرای مقررات کنوانسیون های سازمان بین المللی کار برای کشورهایی که آن ها را امضا کرده اند الزامی است،در حالی که توصیه های سازمان مذکور تنها در حکم رهنمودهایی برای سیاست گذاری ، قانون گذاری و شیوه عمل های ملی است.

دین مبین اسلام نیز، ارزش کار هر کس را به انگیزه ها و زمینه ها و حدود فکری و روحی او که بذرهای کارش در ضمن آنها افشانده می شود ، مربوط می داند.

شایان ذکر است ، زمینه های فکری کلی که اسلام آن را مقرر داشته، ایمان به خدا و روز قیامت است و انگیزه های آن، عبارت از عواطف و تمایلات خیر می باشد که با این زمینه کلی، در هم بافته شده و طوری سخت به هم پیچیده است که مجموعا یک واحد انسان مسلمان را تشکیل می دهد. و کار شایسته، کاری است که از این عواطف و تمایلات در کنار همان روحیه ایمانی کلی ریشه گرفته باشد .

/خبرنگار :سمیه محمدی/