باران کوثری فوتبالیست شد؛ رفتن به استادیوم حق بانوان است
تهران (پانا) - در فیلم«عرق سرد» باران کوثری نقش بازیکن فوتبال بانوان را بازی کرده که به خاطر ممنوعالخروج شدن، نمیتواند همراه تیم به خارج از کشور سفر کند. این مساله اگرچه همه را یاد مشکل نیلوفر اردلان کاپیتان تیم ملی فوتسال بانوان میاندازد اما کوثری اصرار دارد که این فیلم ربطی به زندگی شخص خاصی ندارد.
به گزارش ایلنا، به هر حال باران کوثری که ظاهرا از بچگی و به واسطه پدرش (جهانگیر کوثری بازیکن سابق استقلال و کارشناس فوتبال) با ورزش آشنایی دارد، در این نقش به خوبی درخشید و حتی نامزد سیمرغ بازیگر نقش اول زن از جشنواره فجر شد. کوثری که با این فیلم ظاهرا علاقه بیشتری به فوتبال و فوتسال پیدا کرده، چندی پیش برای تماشای بازی تیم فوتسال بانوان ایران مقابل روسیه در سالن حضور پیدا کرد تا هم علاقهاش را نشان دهد و هم از ورزش بانوان حمایت کند. باران کوثری در مورد این اتفاقات و نقش سختی که بازی کرد، حرفهای جالبی برای گفتن دارد.
چندی پیش برای تماشای بازی فوتسال تیم بانوان ایران و روسیه به سالن رفتید که این مساله جالب به نظر میرسد. تماشای این بازی چطور بود؟
من به هر حال به واسطه پدرم با فوتبال و ورزش آشنایی داشتم اما بعد از فیلم عرق سرد و تحقیقاتی که برای این فیلم انجام دادم و لطفی که بچههای تیم ملی چه الان و چه تیم ملی گذشته به من داشتند در جریان بازیهای تیم ملی قرار گرفتم و فکر میکنم برای ما که مدعی هستیم و دلمان میخواهد ورود بانوان به ورزشگاه آزاد شود و دلمان میخواهد بازیهای مردان را هم ببینیم، در قدم اول از فوتبال و ورزش زنان حمایت کنیم من هم نه فقط برای اعلام حمایت، بلکه برای لذت بردن خودم و برای تشویق کردن این بچهها و البته برای ورزشی که دوست دارم به سالن فوتسال رفتم و بازی ایران و روسیه را از نزدیک تماشا کردم.
فکر میکنید مشکل ورود بانوان به ورزشگاه حل میشود؟
همه باید کمک کنند. من فکر میکنم با حضور بانوان، فضای ورزشگاهها بهتر خواهد شد. به هر حال همه باید کمک کنیم و اگر هنرمندان در این زمینه قدم بردارند و اظهارنظر کنند شاید تاثیر خوبی داشته باشد.
حل نشدن این مساله، باعث شده هر بار شاهد حضور بانوانی با ظاهر مردانه در ورزشگاه باشیم که بازتاب این مساله اصلا قشنگ نیست...
من کلا موافق این مساله نیستم چون خیلی پرخطر است اما به هر حال این بانوان هم حق دارند. آنها به هیچ وجه امتیاز اضافهای نمیخواهند و فقط میخواهند به ورزشگاه بروند تا بازیها را از نزدیک تماشا کنند. دیدن بازیهای فوتبال حق بانوان است و نباید این حق از آنها گرفته شود. امیدوارم این مساله زودتر حل شود.
خودتان هم به فوتبال علاقه دارید؟
من به واسطه پدرم با فوتبال فقط آشنا هستم و البته علاقه هم دارم. برای فیلم عرق سرد سه ماهی با بچهها تمرین میکردم. فوتبال به نظرم خیلی سخت است و وقت زیادی میخواهد. من دلم میخواهد اگر وارد کاری میشوم در آن خیلی خوب باشم و اگر بخواهم در فوتبال خوب باشم، وقت خیلی زیاد و صددرصد تمرکز و توان آدم را میخواهد که من انتخاب کردهام آن تمرکز و توان را روی بازیگری بگذارم.
یعنی به جز برای فیلم عرق سرد، فوتبال بازی نکردید؟
نه، فقط برای تحقیقات همان فیلم. به نظرم فوتبال کار سختی است و کار تماموقتی. همانقدر که بازیگری تماموقت است، فوتبال بازی کردن هم یک وقت کامل و تمرکز زیاد میخواهد که من تمرکزم را روی بازیگری گذاشتم.
اگرچه فیلم عرق سرد هنوز اکران نشده اما از الان در مورد آن صحبتهای زیادی میشود که به نظر میرسد موضوع فیلم جذابیت خاصی برای ورزشیها و بخصوص بانوان دارد...
خب به هر حال این فیلم درباره تمام مشکلات بانوان ورزشکار است. من در این فیلم نقش یک فرد خاص را ندارم، بلکه به نظرم این نقش به کل ورزش بانوان اشاره دارد. اینکه به آنها توجه نمیشود و مورد بیمهری قرار میگیرند.
ظاهرا برای این نقش هم سختیهای زیادی کشیدید که یکی از آنها وزن کم کردن زیاد بود. این کار را چطور انجام دادید؟
در کنار همه سختیهایش به نظرم نقش خیلی درخشانی بود و تنها یک بخش از سختی آن وزن کم کردن بود که من به کمک مربیهای بدنسازیام خانم طنین نراقی و پریا نوروزی که خودشان قبلا بازیکنهای تیم ملی فوتبال و فوتسال بودند این کار را انجام دادم. البته فقط وزن کم نمیکردیم بلکه خودمان را آماده میکردیم که بتوانم فوتبال هم بازی کنم. به لطف خانم مظفر و بچههای تیم ملی فوتسال و بچههایی که قبلا تیم ملی فوتسال بودند این کار را کردیم و واقعا روز آخر به آنها گفتم خواهرانه کنار من بودید که من بتوانم این نقش را آماده کنم. همه اینها باعث میشد یک نقش چالش برانگیزی باشد چون این فیلم خیلی ضروری بود و باید حتما ساخته میشد. نه فقط به گواه من بلکه به گواه همه ورزشکارانی که این فیلم را دیدند چه زن و چه مرد. جدا از بحث قانونی خیلی خوشحالم اگر نقش کوچکی بازی کرده باشم. حتی مربی تیم ملی کشتی بانوان به من دایرکت زده بود ممنون از اینکه ورزشکاران زن را معرفی کردید. من واقعا خوشحالم اگر نقش کوچکی داشته باشم برای اینکه ورزش بانوان هم دیده شود. امیدوارم همانقدر که به ورزش مردان میپردازند نه اما همانقدر که حقش است هم به ورزش بانوان توجه شود و هم بودجه بگیرد. خیلی خوشحالم که توانستم کار کوچکی برای ورزش بانوان انجام دهم.
خیلیها انتظار داشتند برای این نقش سخت و فیلم جذاب شما جایزه بگیرید.
هر فیلمی باید یک تعدادی جایزه بگیرد فیلم ما هم جزو سه فیلم موفق جشنواره بود. ما سه جایزه خیلی مهم گرفتیم و در ۸ رشته مهم کاندیدا شدیم. برای نخستین بار هم در جشنواره فجر یک فیلم ۵ بازیگرش کاندیدا شد که از این لحاظ هم فیلم «عرق سرد» رکورددار است. ضمن اینکه استقبال مردم از آن خیلی درجه یک بود و از نظر من فیلم ما موفق بود. اگر بخواهیم دانه دانه جوایز را بررسی کنیم این از قواعد هیچ جشنوارهای در دنیا نیست ضمن اینکه بازیگری برای نقش اول زن جایزه گرفته که خیلی بازی درجه یکی است.
شما وقتی خودتان را جای نیلوفر اردلان با آن مشکلاتش میگذاشتید، چه حسی داشتید...
اسم نبرید. این فیلم بر اساس زندگی هیچ ورزشکار مشخصی نیست. من نقش افروز اردستانی را بازی کردم. در مورد افروز اردستانی صحبت کنیم، نه شخص خاصی.
چرا اصرار دارید که بگویید این فیلم در مورد نیلوفر اردلان نیست؟
چون واقعا نیست. این فیلم به مشکلات همه بانوان ورزشکار در ایران میپردازد.
به هر حال بحث ممنوعالخروجی ورزشکاران زن به دلایل مختلف و نرسیدن به مسابقات، موضوع جالبی است. چه حسی در مورد این مساله پیدا کردید؟
خیلی حس بدی است. در حقیقت زور دارد که یک ناحقی بر اساس قانون به آدم اعمال شود. انگار تو را در یک اتاق بیندازند و در را ببندند وقتی بهعنوان یک زن یا یک انسان نمیتوانی برای زندگی خودت تصمیم بگیری و آینده حرفهای و شخصی تو وابسته به تصمیم شخصی یک انسانی است که میتواند به خاطر انتقام به تو اجازه ندهد. من خیلی خوشحالم که نقش افروز اردستانی را بازی کردم برای اینکه به نظرم همه بانوانی را نمایندگی میکند که به نوعی یک حق انسانی از آنها دریغ شده.
ارسال دیدگاه