از شمار دو چشم یک تن کم و زشمار خرد هزاران بیش

او خود را محصول بسیار پیچیده ی این قرن می دانست‌ .برآمده از نسلی که در کلام خود او، برخورد فرهنگ ها را با تمام وجود درک کرد‌. پژوهش در ادیان را راهی یافت برای برون رفت از تعارضهایی که بر جان و دلش زخم میزد‌.
او چه زیبا در "نامه به نسلهای آینده"
از اندیشه ی سیار، پرورش همدلی و یگانگی و باروری متقابل فرهنگ سخن گفت.
شایگان برای تجلی یک گفتگوی واقعی در جهان معاصر، رنج ها دید. راه ها رفت و‌ ‌‌‌" اقلیم های" جدید را فتح کرد، "افسون" آثار او، از درک روشنی نشات می گرفت که بر هویت و فرهنگ بار میکرد.
او از شاعرانه ها، از دین، از فلسفه، "چهل تکه ای" زیبا شکل داد که برازنده ی یک فکر ایرانی است. شایگان با نوری که بر "فضاهای گم شده" تاباند در "زیر آسمانهای جهان"، مامنی نو برای ما و نسلهای آینده شکل داد‌.
تعلق شایگان به ایران، فرهنگ و معنویت، در سپهر اندیشه، او را چنان بالنده کرد که به راستی می توان او را کاشف قاره ی جدیدی نامید. قاره ای که خود او، قاره روح می نامید.
او روح گفتگو، مدارا و تساهل را در جهان ما، در ایران ما، در آسیای ما و در شرق دمید‌.
برای ما که فرهنگ مساله دیروز ، امروز و فردایمان است ، شایگان فهمی نو از روشنفکر، فرهنگ، هویت، معنویت، غرب و معنای مای ایرانی به ارمغان آورد.او به حق از بزرگان روزگار ما بود.
* وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی