دورهمی آقازاده‌ها

آقازاده‌ها یا همان فرزندان رجل سیاسی کشور، برای میدانداری در تصاحب پست‌های کلیدی کشور از دیرباز از فرصت‌های مناسبی بهره‌مند شده اند. آن‌ها به تدریج یاد گرفته اند چگونه با توسل به بازی‌های سیاسی منافع خانوادگی خود را حفظ کنند.

برخی از آن‌ها با پوشیدن پیراهن اصولگرایی در اردوی آن‌ها توپ می زنند اما برخی دیگر با کاهش محبوبیت اصولگرایان در میان اقشار مختلف، مصلحت جویانه به میان اصلاح‌طلبان رخنه می‌کنند. در این میان، جریان اصلاح‌طلبی با آلوده شدن به پدیده حامی‌طلبی و حامی‌جویی، زمینه رشد آقازاده ها را فراهم می کند.اصلاح طلبان مصلحت‌جو، از آقازاده ها به عنوان پل ارتباطی و تاییدیه برای حضور در انتخابات و کسب حمایت؛ و آقازاده‌ها نیز از این افراد برای توجیه حضور خود در پست‌های کلیدی بهره می گیرند و به نوعی همکاری دوجانبه و بازی برد- برد است! اینگونه می شود که آقازاده هایی که تا دیروز از منظر برخی اصلاح‌طلبان حتی مشروعیت و مقبولیت مردمی نداشتند به قهرمانان امروزی تبدیل می شوند.

اما اصلاح طلبان جوان و کم تجربه که تا دیروز منتقد حضور آقازاده ها در پست‌های کلیدی بودند قانع می‌شوند که این حضور نشانه‌ای بر تداوم اصلاحات از درون است و خود در تایید آن مقاله و یادداشت می‌نویسند و اینچنین می شود که سرمایه های اصلاح طلبی دو روزه تقدیم آقازاده ها می شود تا از پله‌های آن بالا بروند و پس از رسیدن به مقصد، این سرمایه ها را خاکستر کنند!برخی اصلاح طلبان گاهی فراموش می کنند که بیشتر آقازاده‌ها چند زیستان سیاسی محاسبه گری هستند که برای برافراشته نگه‌داشتن پرچم منافع خانوادگی خود، در نسیم‌گاه های سیاسی ایران رنگ عوض می‌کنند. برای مثال برخی اعضای خانواده آن‌ها مدعی گرایش اصولگرایی و برخی دیگر مدعی اصلاح طلبی هستند. به این شیوه آن‌ها در تغییرات سیاسی ایران، همچنان سهمی کم و بیش از قدرت را کسب می کنند.به این معنا که اگر اصولگرایان در راس قدرت باشند، اعضای دیگر خانواده را زیر پروبال حمایت خود قرار می دهند و در صورتی دیگر، با استیلای اصلاح طلبان نیز برای برادران و خواهران اصولگرای خانواده جای هیچ نگرانی و دلواپسی نیست! با وجود دورهمی آقازاده ها، گردش نخبگان روی نمی دهد چراکه آن‌ها مجالی برای نوشدن نیروهای سیاسی نمی‌دهند.

در چنین فضایی تغییر مدیریت‌ها صوری و ظاهری است و معدود افرادی نیز که فرصت راهیابی به نظام مدیریتی را خواهند داشت از طریق حامی طلبی و حامی پروری، مجری سیاست‌هایی خواهند بود که تقویت کننده شبکه آقازاده‌هاست.

رشد جریان اصلاح‌طلبی با رشد قارچی شبکه آقازاده ها متوقف شده و حتی به عقب رانده می‌شود. آقازاده این جریان را در جهت منافع فردی خود به بازی می گیرند. آن‌ها بر اساس«استراتژی فاخته‌ای» با تظاهر و ابراز علاقه ابزاری، با امکانات و هزینه‌های متعلق به اصلاحات، پرورش و رشد می‌یابند تا در زمان مناسب با حذف و سقوط نیروهای واقعی اصلاحات، خود در سپهر سیاسی به پرواز درآیند. در بستر چنین شبکه ای اصولگرایان به اصولگرا مبدل می شوند، اصلاح طلبان طریق فرصت‌طلبی در پیش می گیرند و اعتدال گرایان به انفعال می‌گرایند. اما در شرایط کنونی و با وجود رویت پذیری رسانه‌ای، آقازاده‌ها دیگر نمی‌توانند مانند دهه‌های گذشته در تصاحب پست‌های کلیدی کشور میدانداری کنند. سهم خواهی ناعادلانه آن‌ها با نسلی جدید از جوانان آگاه به چالش کشیده خواهد شد.

منبع:قانون

*جامعه شناس