مسئول شورای بانوان خیّر مدرسه‌ساز استان اصفهان : بالاترین شادی زندگی سرکشی به مدارس خیرساز است
اصفهان (پانا) - ثریا جهانی کارشناس ارشد مدیریت آموزشی و بازنشسته آموزش و پرورش ناحیه ۳ اصفهان است. او ۳۹ سال از عمر خود را در مدارس دولتی و غیردولتی اصفهان تدریس کرده و مدتی هم معاون دبیرستان و پیش دانشگاهی بوده است.
ثریا جهانی فرزند زنده‌یاد زهرا جهانی خیر مدرس‌سازی ست که در منطقه زینبیه اصفهان یک مدرسه ابتدایی ساخته و خواهر روانشاد دکتر محمد جهانی است که هنرستانی به یاد او و از دارایی‌اش در آموزش و پرورش ناحیه ۴ بنا شده است. ثریا جهانی هم اکنون و در دوران بازنشستگی‌اش به عنوان مسئول شورای بانوان خیر مدرسه‌ساز فعالیت می‌کند. گفت‌وگو با او در دبستان جهانی آموزش و پرورش ناحیه ۴ :
شورای بانوان خیر مدرسه‌ساز از چه زمانی شروع به فعالیت کرد و هدف شما از تشکیل این شورا چه بود؟
این شورا از مردادماه ۹۶ آغاز به کار کرد و هدف آن سرکشی به مدارس خیرساز، نگهداری ساختمان فیزیکی این آموزشگاه‌ها، تشویق دانش آموزان نمونه و همکاران در این مدارس بود. همچنین هدف دیگر ما جذب خیران به کار زیبای مدرسه‌سازی است که امیدوارم بتوانیم در این شورا ثمربخش و منشا خیر باشیم.
چطور شد که زنده‌یاد، مادر شما تصمیم گرفتند در منطقه زینبیه یک دبستان بنا کنند؟
وقتی مادرم زنده بودند تصمیم گرفتند مدرسه‌ای به نامشان در یک منطقه محروم بنا شود و پس از تحقیقات دبستان در منطقه زینبیه بنا شد. البته این را هم بگویم که کار زیبای مدرسه‌سازی در خانواده ما به همت زنده‌یاد برادرم پایه‌ریزی شد. مرحوم برادرم دکتر محمد جهانی وصیتی کرده بود که اموالش در جهت عمل خیر مدرسه‌سازی صرف شود. خصوصا تاکید داشت از اموالش در جهت ساخت هنرستان‌های کاردانش پسرانه استفاده شود که ما تا الان چهار هنرستان به نام زنده یاد برادرم دکتر محمد جهانی و مرحوم پدرم محمد ابراهیم جهانی ساخته‌ایم . دو آموزشگاه را در استان همدان بنا کردیم و یک پروژه هنرستان آماده ساخت هم در استان سیستان و بلوچستان داریم و یک هنرستان هم در ناحیه ۱ اصفهان در دست ساخت است. همچنین برادر دیگرم مهندس امیرمحمود جهانی طرح‌های دیگری برای ساخت مدرسه در مناطق کمتر توسعه‌یافته اصفهان دارند.
هدفتان از سرکشی به مدارس خیرسازی که به نام زنده یاد مادر و برادرتان بنا شده است، چیست؟
این بچه‌ها فرزندان خود ما هستند. مادرم زمانی که زنده بودند روی سر تک تک بچه ها دست می کشیدند و به این دانش‌آموزان محبت می کردند و من و برادرم به تاسی از این اخلاق نیک مادرم تصمیم گرفتیم هرسال به یک مناسبتی مثلا روز دانش‌آموز به مدرسه سر بزنیم و هدایایی برای دانش‌آموزان ممتاز تهیه کنیم و تقدیمشان کنیم و همچنین از زحمات مدیر و همکاران فرهنگی در این مدارس تشکر کنیم. بالاترین شادی زندگی ما آمدن به مدارس خیرساز است و به نظر من لذتی بالاتر از این نیست.
گفتگو از مهران سلطانیان _خبرنگار پانا ناحیه ۴ اصفهان
ارسال دیدگاه