امیرحسین علم‌ الهدی، کارشناس فرهنگی و دبیر شورای سیاستگذاری سینمای «هنر و تجربه»

بندی که اجازه جلوگیری از نمایش فیلم «عصبانی نیستم» را به مقام مسئول می‌دهد

تعویق دوباره اکران فیلم «عصبانی نیستم» و حواشی مختلفی که با اظهارنظرهای طرفین رخ داد، یکی از مباحث اخیر سینمای ایران بوده است و در این زمینه امیرحسین علم‌ الهدی یادداشتی کوتاه را به نگارش درآورد و در آن از بند معروفی سخن گفت که در آیین‌ نامه صدور پروانه نمایش وجود دارد و به مقام مسئول این اجازه را می دهد که حتی از اکران فیلمی مجوزدار جلوگیری کند.

کد مطلب: ۸۰۱۹۵۸
لینک کوتاه کپی شد

««عصبانی نیستم» باز هم نتوانست به اکران عمومی درآید و نمی‌دانم چرا متولیان عزیز دولتی سینما که مرجع صدور پروانه نمایش فیلم‌ها هستند، با خود دچار رودربایستی هستند و هربار هزینه جدیدی را برای سینما به وجود می‌آورند! مقرر شده بود که فیلم بعد از جشنواره فیلم فجر از تاریخ ۲۵ بهمن ماه اکران شود اما بنا بر صحبت بالاترین مقام رسمی سینمای کشور و براساس نظر وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی باید این فیلم دارای پروانه نمایش باز هم پنج دقیقه از آن حذف شود و خبر از بدعت جدیدی دادند! در این نوشتار نمی‌خواهم وارد اثرات سوء این تصمیم بر کاهش اعتبار پروانه نمایش فیلم‌ها شوم و نگاهم بیشتر معطوف به قانونی‌ بودن یا نبودن تصمیم وزیر محترم است. در آیین‌ نامه صدور پروانه نمایش مصوب هیئت محترم وزیران تنها بندی که می‌توان نسبت به جلوگیری از نمایش یک فیلم به آن استناد کرد، بندی است که به معاون وزیر اجازه جلوگیری از نمایش یک فیلم را تا رفع مشکل به‌وجود‌آمده، می‌دهد. این همان بند معروفی است که تا حالا به استناد آن از نمایش فیلم‌های متعددی در ادوار مختلف جلوگیری کرده‌اند و می‌توان به فیلم‌های به رنگ ارغوان و سنتوری اشاره کرد یا فیلم من عصبانی نیستم که پروانه نمایش دارد! در هیچ کجای آیین‌نامه بعد از صدور پروانه نمایش به هیچ مرجعی اجازه سانسور مجدد را نداده است و به جز جلوگیری از نمایش فیلم با استناد به آن بند آیین‌نامه قانون‌گذار (هیئت وزیران) هرگونه دخل و تصرف مجدد بعد از صدور پروانه نمایش را مجاز نمی‌داند. البته در تاریخ سینمای ایران نمونه‌هایی بوده‌اند که براساس رأی مرجع قضائی در زمان آغاز اکران دچار سانسور مجدد شده‌اند (خانه‌ای روی آب بهمن فرمان‌ آرا و...). القصه: رفتار قانونی با آحاد یک جامعه براساس مجموعه قوانین موجود بر هر دولتمردی واجب است و بدون شک در حوزه فرهنگ و هنر اولی‌تر و از وزیر محترم و ریاست محترم سازمان سینمایی که جزء افراد خوشنام مدیریت فرهنگی و هنری این سرزمین هستند، انتظار دوچندان می‌رود که براساس «مُر» قانون رفتار کنند، چون مردمان هر سرزمینی به رفتارهای حاکمان خود چنان می‌نگرند تا همانند آنها شوند...»

* روزنامه شرق

ارسال دیدگاه

پربازدیدترین ها
آخرین اخبار