رامبد جوان:می توانستم با «ورود آقایان ممنوع» به پرکارترین کارگردان ایران تبدیل شوم ولی نخواستم
تهران (پانا) - رامبد جوان از «ورود آقایان ممنوع» به عنوان فیلمی که می توانست او را به پرکارترین کارگردان ایران تبدیل کند، نام برد و از ترجیحش برای تامل و تجربه اندوزی در زمینه های مختلف کمدی سخن گفت.
به گزارش روابط عمومی شبکه آی فیلم، رامبد جوان در گفت وگو با امید روحانی در برنامه «کافه فیلم» درباره فیلم «پسر آدم، دختر حوا» گفت: بعد از اینکه با تهیه کننده کار سعید حاجی میری راجع به فیلم گپ زدم و فیلمنامه مفصل و حجیمش را خواندم، به نظرم آمد که می تواند فیلمی بانمک و خوش ریتم باشد.
کارگردان این فیلم سینمایی، کمدی رمانتیک را از ژانرهای جذاب سینما دانست و تصریح کرد: اصولا کمدی رمانتیک را دوست دارم. در عین حال برایم اهمیت داشت بعد از چند سال از ساخت «اسپاگتی در ۸ دقیقه» فیلمی بسازم که مورد علاقه بیننده قرار بگیرد و خیلی خوب بفروشد.
وی افزود: اصولا معتقدم که فیلم باید حتما بفروشد؛ مخصوصا برای ما که هنوز داریم تجربه می کنیم و تازه اول راهیم. همینطور معتقدم صنعت سینما باید با آدم هایی که به صورت خصوصی می توانند فیلم بسازند و سراغ بودجه های دولتی نمی روند، بچرخد.
رامبد جوان از نحوه انتخابش به عنوان کارگردان «پسر آدم، دختر حوا» گفت: عید سال ۸۷ که این فیلم به من پیشنهاد شد، سریالی به اسم «نشانی» ساخته بودم که پربازیگر و شلوغ بود و آقای حاجی میری معتقد بودند کسی که بتواند این تیم را با خود همراه کند و پروژه را به سرانجام برساند، انتخاب خوبی برای کار است.
کارگردان «پسر آدم، دختر حوا» با بیان اینکه تولید استاندارد و خوبی داشتیم، گفت: به خاطر پلان ها و دکوپاژ و تصویربرداری هایی که داشتیم، عین ساختمان را در واقعیت پیدا کردیم و دکور زدیم، که تجربه جالبی بود.
وی درباره انتخاب مهناز افشار و حامد کمیلی توضیح داد: مهناز افشار، از اول کار انتخاب من و حاجی میری برای نقش «مینا» بود. نقش «فرهود» را در ابتدا شهاب حسینی قرار بود بازی کند که به دلایلی در آخر با حامد کمیلی کار را شروع کردیم.
سازنده فیلم «ورود آقایان ممنوع» با اشاره به اینکه چیدمان فیلم «پسر آدم، دختر حوا» تر و تمیز است و روایت متعهدی دارد، گفت: هر دو فیلم را دوست دارم و به نظرم هنوز بعد از گذشت چند سال، فیلم های سرحالی اند و از ساختشان خیلی خوشحالم؛ چون تجربه کردن و ساختن برای من خیلی اهمیت دارد و اینکه دست به تجربه هایی بزنم که خودم ندارم و برای حرفه ام جذاب است.
جوان متعهد بودن کارگردان به فیلمنامه را مهم دانست و توضیح داد: معتقدم حتی اگر قرار است سر صحنه چیزی تغییر کند، در وهله اول تغییر باید توسط خود نویسنده اعمال شود. در نهایت من کارگردان موظفم مثل یک تکنسین در کنار عوامل قرار بگیرم و علاقه مندی ها و سلیقه هایم را در پردازش اجرایی دخیل کنم و باید تابع فکر نویسنده باشیم.
این کارگردان سینما و تلویزیون درباره بازی مهناز افشار در فیلمش، از نگرانی وی از به تکرار افتادن کاراکتر بازی به دلیل اینکه قبل از این کار، تماشاگران او را در فیلم «آتش بس» نیز دیده بودند، یاد و اضافه کرد: با این حال مهناز افشار خیلی خوب متوجه ریتم و ظرافت ها و تفاوت های بازی که در لحظه اتفاق می افتد و خیلی در کمدی اهمیت دارد، می شد.
به گفته جوان، بازیگر نیاز به مراقبت سر صحنه دارد و در تمام مدت باید سر صحنه احساس امنیت کند و استرس نداشته باشد و بداند همه قبولش دارند. کارگردانی که خودش بازی می کند، می فهمد که بازیگر چقدر جلوی دوربین تنهاست و نیاز به چه مراقبت های روحی و روانی دارد و در کل در مقام کارگردان می فهمد که با بازیگرش هنگامی که یک صحنه را خوب بازی نمی کند به چه نحوی برخورد کند که احساس امنیت و آرامش بازیگر را به هم نریزد.
وی در پاسخ به این نقطه نظر امید روحانی که ساخت «پسر آدم، دختر حوا» پس از عدم موفقیت نسبی در «اسپاگتی در ۸ دقیقه» به جوان کمک کرده است که دوباره به صحنه برگردد، گفت: عوامل «ورود آقایان ممنوع» هنوز فیلم «پسر آدم، دختر حوا» ی مرا ندیده بودند که مرا به عنوان کارگردان انتخاب کردند و در حقیقت ساخت این فیلم در انتخاب شدنم برای «ورود آقایان ممنوع» تأثیری نداشت؛ چون در آن زمان هنوز فیلم من اکران نشده بود.
جوان ادامه داد: اما چیزی که در من می تواند مورد سؤال قرار بگیرد این است که من اصولا با به دست آوردن تجربه ای در حرفه خودم، آن مسیر را کمتر ادامه داده ام. یعنی بعد از ساخت «ورود آقایان ممنوع» می توانستم به یکی از پرکارترین کارگردانان ایران تبدیل شوم چون در اثر موفقیتی که در فروش به دست آورد، آغوش تمام دفاتر سینمایی برای من باز بود.
در انتهای این گفت و گو، جوان گفت: سعی می کنم موقعی که مورد تشویق زیادی قرار می گیرم، ترمز دستی ام را بکشم چون فکر می کنم این مقدار از تشویق فریبم می دهد و تو آنقدر تکرار می شوی که به سمت عادی شدن و تجربه نکردن پیش می روی.
ارسال دیدگاه