بیست و چهارمین نشست سینما اندیشه با نقدو بررسی فیلم حسابدار برگزار شد:
هالیوود متخصص بازتولید جذاب قصه‌های تکراری است
فیلم‌سینمایی «حسابدار» به کارگردانی گوین اکونر با حضور نیما حسنی نسب منتقد سینما، بعد از نمایش به صورت زیرنویس فارسی، در سالن اصلی فرهنگسرای اندیشه مورد نقد و بررسی قرار گرفت و طی آن در مورد نقش اوتیسم در ساخت این فیلم و هنر هالیوود در بازتولید ساخت قصه‌های تکراری بحث شد.
به گزارش پانا؛ در بيست‌وچهارمین هفته از نمايش فيلم‌های مطرح خارجي با زبان اصلي و زيرنويس فارسي، نیما حسنی نسب منتقد سینما و محمدرضا مقدسیان مجری-کارشناس، سه‌شنبه دوم آبان فيلم سینمایی «حسابدار» را نقد و بررسی کردند.
«حسابدار» به كارگرداني گوین اکونر محصول سال ۲۰۱۶ آمریکاست؛ این فیلم یک اکشن جنایی مهیج است که در آن بازیگرانی چون بن افلک، آنا کندریک، جی.کی سیمونز، جان برنئال، جفری تامبر و جانلیسگو ایفای نقش می‌کنند.
تخصص سینمای آمریکا جذاب ساختن قصه‌های تکراری است
بعد از نمایش فیلم، نیما حسنی نسب، منتقد سینما در ابتدای نشست نقد و بررسی با اشاره به قدرت هالیوود در ساخت فیلم‌هایی با موضوع تکراری گفت: یکی از تخصص‌های سینمای آمریکا، بازتولید و ایجاد یک چرخه متداوم برای قصه‌هایی ست که اغلب قصه‌های نو هم نیستند. اما با زوایای مختلف به همین قصه‌های تکراری طوری وارد می‌شوند که ما فکر می‌کنیم با داستان جدیدی طرف هستیم.
وی افزود: قصه تک خطی تا گسترش موضوع و جزییات و روند تکمیل و اوج و فرود شخصیت، فیلم حسابدار شبیه بقیه فیلم‌های کمیک‌بوکی و ابرقهرمانی است که در این سالها در انواع و اقسام مختلف ساخته شده اند. احتمالاً ساخت فیلم‌های براساس کمیک‌بوک یا قصه‌های مصور، توسط سازندگان حسابدار مورد توجه قرار گرفته و خواسته‌اند نسخه متفاوتی از جذابیت قصه‌های مصور را ایجاد کنند.
فیلمی بر اساس کهن الگوی قصه‌های کمیک‌بوکی
حسنی نسب درباره بازیگر نقش این فیلم هم تاکید کرد: بن افلک بعد از پروژه بتمن اینجا آمده و فقط ماسک ندارد. تمام کهن الگوهای ابرقهرمان های کمیکی را می توان در او دید. یک آدم منزوی با اختلالات شخصیتی و روحی - روانی، و یک گذشته نه چندان خوب و خوش، و خاطرات تلخ از کودکی، و توانایی های غیرعادی و فراانسانی، و روحیه رابین هودی در مبارزه با شر و فساد و تباهی، و میل به پنهان بودن و پشت یک نقاب ماندن و از همه تر دوشخصیتی بودن بن افلک بر اساس کهن الگوها بوده است.
اگر حسابدار را برادران کوئن می‌ساختند!
این منتقد سینما ادامه داد: این فیلم قصه سوپر هیرویی دارد اما سوپر هیرویی نیست؛ از این نظر جذابیت اولیه جالبی دارد. در عین حال، این فیلمنامه در پنج شش سال اخیر، در لیست دوست داشتنی ترین سناریوهایی که هنوز به فیلم تبدیل نشده، قرار دارد. این لیستی‌ست که در هالیوود وجود دارد و متن‌هایی هستند که فکر می‌کنند می‌توان فیلم‌های جذاب و متفاوتی از آنها ساخت. در سال ۲۰۱۱، فیلمنامه حسابدار در صدر این لیست قرار داشت که آن سالها برادران کوئن با مل گیبسون می‌خواستند بسازند که اتفاقاتی افتاد و نشد.
نیما حسنی نسب ادامه داد: این فیلم دست به دست شد و به این عوامل رسید. اگر برادران کوئن حسابدار را می‌ساختند، قطعا فیلم عجیب و غریبی می‌شد. شاید مهم ترین تغییر، افزودن نگاه پست مدرنیستی کوئن‌ها که همیشه به سینمای کلاسیک دارند می‌توانست باشد که اگر آنها می‌ساختند، چیزی به فیلمنامه اضافه می‌شد که الان فقدانش به شدت آزار دهنده است. فقدان این مسئله که متاسفانه فیلم خیلی بیش از اندازه خودش را جدی می‌گیرد! کوئن‌ها احتمالا یک هجو و طنزی تزریق می‌کردند که جذاب تر می‌شد.
بیماری اوتیسم در فیلم حسابدار کارکرد ندارد
محمدرضا مقدسیان مجری - کارشناس شب‌های سینما اندیشه هم با اشاره به ویژگی خاص این فیلم گفت: این ویژگی به بنیان هالیوود برمی‌گردد. چیزی که باب روز است و برای مخاطب آشناست و بدون زحمت زیادی می‌تواند همراهی مخاطب را جذب کند را به کار می‌گیرد تا بتواند موقعیت داستانی خود را ایجاد کند. در این فیلم بیماری اوتیسم این کارکرد را دارد. اوتیسم تا هفت تا ده سال قبل ناشناخته بود اما الان کلی کمپین برای اوتیسمی‌ها وجود دارد.
وی افزود: وقتی می‌خواهی ویژگی های فراانسانی را به شخصیت ها اضافه کنی، باید المان‌هایی خاص در شخصیت را توجیه کنی که اگر فلان ارتباط را نمی‌تواند برقرار کند، اگر باید کارها را با زحمت اما منظم انجام دهد، به خاطر بیماری اوتیسم است.
بازیگر نقش اول می‌توانست بهتر انتخاب شود
نیما حسنی نسب در مورد نقش بیماری اوتیسم در فیلم حسابدار گفت: اوتیسم در این فیلم، یک جور ماهیت و کارکرد دوگانه دارد. از طرفی پتانیل‌هایی برای جذابیت به فیلم می دهد اما در فیلم به این مقوله نپرداخته است. اگر به شما بگویند یک نفر به خاطر اوتیسم قابلیت های عجیب و غریب پیدا کرده، فکر می‌کنید با چه فیلم جذابی طرف هستید اما در فیلم اوتیسم کارکرد لازم را ندارد. می توان این بیماری را از فیلم خارج کرد و کاراکتر اصلی را نابغه ریاضی فرض کنیم هم جواب می‌داد و قابل پذیرش بود. اوتیسم باید بیش از این که هست کارکرد در فیلم می‌داشت.
این منتقد سینما ادامه داد: فارغ از فیلمنامه، در مورد بازی بن افلک هم جای بحث زیادی وجود دارد. شاید اگر بازیگر حرفه‌ای‌تری این نقش سخت را بازی می‌کرد می‌توانست جزییات بیشتری به شخصیت اصلی اضافه کند اما بن افلک خیلی بدون ری‌اکشن و بی‌احساس بود. این کاراکتر می‌توانست با انتخاب بهتر، تشخص پیدا کند. با توجه به اینکه این نگاه را داشتند که قسمت های بعدی این فیلم بسازند، این کاراکتر جذابیت و کشش برای ساخت قسمت‌های بعدی ندارد.
اوتیسم برای رفع نقاط ضعف فیلمنامه استفاده شده است
مقدسیان در مورد نقش اوتیسم در فیلم اضافه کرد: کارگردان و فیلمنامه نویس در هر جای فیلم که احساس کرده باگ یا نقطه ضعفی وجود دارد، از اوتیسم برای پوشاندن آن استفاده کرده و به نوعی با اوتیسم، تقلب می‌کند. کاراکتر اصلی چرا این کار را کرد؟ خب اوتیسم داشت. چرا خواهرش با ابرکامپیوتر کل دنیا را می‌گرداند؟ خب اوتیسم دارد. خیلی راحت روی موقعیت هایی که سخت هستند، با برچسب اوتیسم کار خودش را راحت کرده است.
نیما حسنی نسب در مورد انتخاب بازیگران فیلم حسابدار هم گفت: تمرکز سناریو بیش از اندازه روی کاراکتر اصلی است و کاراکترهای فرعی به قدری بدون جذابیت شده اند که نمی توانستند با این شخصیت ها سراغ بازیگران درجه بروند. هیچ بازیگر خوبی برای این نقش فرعی غیر جذاب پیشنهاد کارگردان را قبول نمی‌کرد.
وی افزود: بازیگر نقش خواهر بن افلک در فیلم هیچ تاثیری در هیچ بخش فیلمنامه نداشت. فقط یک سکانس مثل ما مخاطب روایت گذشته بن افلک بود. همچنین این نقش به قدری ناقص نوشته شده بود که مثل پلیس ها در فیلم‌های ایرانی، همیشه بعد از اتفاق افتادن اصل ماجراها به صحنه می‌رسید و تقریباً کارکرد خود را از دست می‌داد.
این نشست با پرسش و پاسخ حاضران در سالن به پایان رسید. جلسات نقد و بررسی فیلم‌های روز سینمای جهان هر دو هفته، سه‌شنبه‌ها در فرهنگسرای اندیشه برگزار می‌شود و علاقه‌مندان می‌توانند با مراجعه به سایت تیوال، حضور خود را در جلسات رزرو کنند.
ارسال دیدگاه