جایزه ادبی به یاد ' بیژن نجدی '

به گزارش پانا از گیلان،دبیر اجرایی این جایزه ادبی گفت : در این دوره که سه نویسندۀ گیلانی داوری نهایی آن را بر عهده دارند، داستان های رسیده در دو مرحله داوری و به ترتیب ۱۰ اثر منتخب راه یافته به مرحلۀ نهایی در آذر ۹۶ و سه اثر برگزیدۀ نهایی در دی ماه ۱۳۹۶ اعلام خواهند شد.
شهلا شهابیان اظهار داشت : اولین دورۀ جایزه ادبی بیژن نجدی به دلیل محدودیت منابع مالی، استانی برگزار خواهد شد و فقط داستان نویسان ساکن گیلان می توانند در این جایزۀ ادبی شرکت کنند.
وی افزود: موضوع داستان ها آزاد است و هر داستان نویس با یک اثر می تواند شرکت کند.
به گفته وی آخرین مهلت ارسال آثار تا پایان آبان ماه ۹۶ ، اعلام اسامی ۱۰ اثر منتخب راه یافته به مرحله نهایی آذر ماه ۹۶ ، معرفی سه برگزیده نهایی دی ماه ۹۶ است.
وی خاطرنشان کرد: اسامی برگزیدگان نهایی در آبان ماه ۱۳۹۶ اعلام و به نفرات برتر به ترتیب یک سکه تمام بهار آزادی، یک نیم سکه بهار آزادی و یک ربع سکه بهار آزادی به همراه یک لوح تقدیر به رسم یادبود اهدا خواهد شد.
همچنین ۱۰ اثر راه یافته به مرحلۀ نهایی نیز در قالب یک مجموعه داستان منتشر خواهند شد.
نویسندگان می توانند آثار خود را به دو روش ایمیل: najdee۱.۱۳۹۶@gmail.com/ کانال تلگرامی: @najdee۱۳۹۶ به دبیرخانه ارسال کنند.
بیژن نجدی ۲۴ آبان ۱۳۲۰ از پدر و مادر گیلانی در خاش زاهدان متولد شد. تحصیلات ابتدایی خود را در رشت گذراند. پس از اخذ دیپلم در سال ۱۳۳۹ وارد دانشسرای عالی تهران شد و در سال ۱۳۴۳ از همان دانشکده در رشته ریاضی فارغ‌التحصیل و با سمت دبیر در دبیرستانهای لاهیجان مشغول به تدریس شد. پدرش از افسران مبارزی بود که در قیام افسران خراسان نقش داشت و در مسیر رفتن به گنبد کاووس به دست تعدادی ژاندارم کشته شد. در سال ۱۳۴۹ با پروانه محسنی آزاد ازدواج کرد که حاصل این ازدواج یک دختر و یک پسر است. از سال ۱۳۴۵ فعالیت ادبی خود را آغازکرد.
بیژن نجدی در چهارم شهریور ۱۳۷۶ به علت بیماری سرطان ریه درگذشت. آرامگاه او در شهر لاهیجان در جوار بقعه شیخ زاهد گیلانی قرار دارد.
نجدی در زمان زندگی خود تنها مجموعه داستان «یوزپلنگانی که با من دویده‌اند» را در سال ۷۳ منتشر ساخت که در سال ۷۴ جایزه قلم زرین جایزه گردون را به خود اختصاص داد. بقیه آثارش پس از درگذشتش توسط همسرش به چاپ رسید. مجموعه داستان «دوباره از همان خیابانها» در سال ۷۹ نیز برگزیده نویسندگان و منتقدان مطبوعات شد. نجدی همچنین در کارنامه ادبی خود، تندیس یادمان بنیاد شعر فراپویان به خاطر برگزیده اشعار دهه ۷۰ و لوح افتخار به پاس جانسروده‌ها در پاس داشت آیین‌های ملی و میهنی را دارد. از وی اشعار گیلکی کمی نیز باقی‌مانده است.
همچنین پس از مرگ وی داستانهای «تاریکی در پوتین»، «سپرده در زمین»، «گیاهی در قرنطینه» و «استخری پر از کابوس» از مجموعه داستانهای «یوزپلنگانی که با من دویده‌اند» و نیز داستانهای «مرثیه‌ای برای چمن» و «بیمارستان، نه قطار» از مجموعه «دوباره از همان خیابان‌ها» به فیلم درآمده است.
بیژن نجدی نویسنده ای با ذوق ادبی است که داستان‌هایش در سبک‌های واقع‌گرایی و فرا واقع‌گرایی است. وی از پیشگامان داستان‌نویسی پست مدرن در ایران به شمار می‌آید. نشانه‌های سبک واقع گرایی از زندگی ملموس شخصیت‌ها در بخش‌های مختلف برخی از این داستان‌ها و نشانه‌های سبک فرا واقعیت گرایی از هم ذات پنداری با اشیای بیجان در تعداد دیگری از داستان‌ها است که به طور بارز به ذهن خواننده کتاب منعکس می‌شود. بیژن نجدی از قریحه شاعری خود در متن داستان‌ها بهره برده و استعاره‌ها و تشبیه‌های فراوانی در متن کتاب موجود است.