برای رشد فیلمنامه در سینمای کودک و نوجوان باید برنامه مدون داشت

به گزارش سرویس فرهنگی پانا، چهارمین جلسه آسیب شناسی فیلمنامه نویسی برای کودکان و نوجوانان با حضور تعدادی از برگزیدگان و نامزدهای مسابقه در دوره های قبل، برگزار و به ارائه راهکارهای مناسب برای رونق و تقویت فیلمنامه نویسی پرداخته شد.

علی اکبر قاضی نظام ادامه داد: هیچ برنامه ای در سینمای کودک مدون نیست و با تغییر هر مدیر تمام رویکردها تغییر می کند.

وی تصریح کرد: کسانی که فیلم کودک و نوجوان نوشته و تهیه و تولید کرده اند دلسوزترند و می خواهند برای سینمای کودک و نوجوان آثاری مناسب خلق کنند. پرورش فیلمنامه نویس در دانشگاه ها رو به رشد است به همین دلیل باید به فکر مساله اشتغال آنها باشیم تا فارغ التحصیلان به خاطر انتخاب رشته تحصیلی شان مأیوس نشوند.

مهدی بوستانی نامزد دوره چهارم جشنواره کودک و نوجوان و نویسنده طرح فیلمنامه «پیوند» و «پیچ» با بیان اینکه نویسندگان گروه کودک و نوجوان باید شناخت وسیع و جامعی از این گروه داشته باشند تا بتوانند در خلق آثار از آنها بهره بگیرند.

غلامرضا ساغرچیان نویسنده کودک و نوجوان باتشکر از برگزاری چنین جلساتی بیان کرد: هر ماه جلسه‌ای با جمعی از فیلمنامه نویسان در دفتر خود تشکیل می دهم که در دوره‌های گذشته با آنها آشنا شده‌ام. تا از ایده ها و نظرات آنها استفاده کنم با توجه به اینکه سینمای کودک بسیار مهجور است عدم حمایت از نویسندگان جوان این حوزه آزاردهنده است و باید خودمان آستین ها را بالا بزنیم و برای این سینما تغییری ایجاد کنیم.

این نویسنده ادامه داد: فیلمنامه نویسان نباید بعد از افتتاحیه جشنواره را ترک کنند بلکه باید تمام آثار سینمای کودک را تماشا و با فضای قصه‌ها و اهالی سینمای کودک و نوجوان آشنا شوند تا بتوانند از اساتید استفاده کرده و ضعف فیلمنامه های خود را اصلاح کنند. هم اندیشی میان نویسندگان کودک باید زیاد باشد تا در جریان آثار روز آنها باشند و بتوانند استفاده خوبی از آثار این عزیزان انجام دهند.

نجیبه نعمتی نویسنده نمایشنامه «صدای بال پرستو» در ادامه توضیح داد: تاکنون اکثر فیلم های سینمای کودک جزء پرفروش ترین آثار بوده پس می توان گفت سینمای کودک کمک بزرگی به این صنعت نموده است به طور مثال اگر یک کودک بخواهد فیلم سینمایی ببیند اعضای خانواده هم به همراه آن به سینما می روند و این خود یک گردش مالی است.

وی با تاکید بر اینکه چند سال گذشته حرف اول را فیلمنامه بیان می کرد در حالی که امروزه خلاف آن رخ می دهد و قدرت اصلی در اختیار تهیه کننده اثر است افزود: دهه ۶۰ نسلی را پرورش داده ایم که سینمای کودک را می شناسد اما از سال ۷۴ به بعد آثار حوزه کودک بسیار کمرنگ شده و دیگر آثاری ندارد که نیاز مخاطب را تامین کند. از دهه ۸۰ هم کودک دیگر به سینما نمی رود چون برای این تفریح تربیت نشده است.

نعمتی ادامه داد: تهیه کننده ترجیح می دهد فیلمنامه را خودش بنویسد و کارگردانی کند به همین دلیل از فیلمنامه های برگزیده تعداد خیلی کمی به مرحله ساخت رسیده است. تبعیض جنسیتی در قصه ها بیداد می کند نویسنده‌ای که فانتزی را نمی شناسد باید با کودک و نوجوان بنشیند از آنها سوال کند که چه نوع شخصیت فانتزی مورد علاقه آنهاست.

مرتضی سیدی نژاد شرکت کننده دوره گذشته جشنواره کودک و نوجوان و برگزیده قلم زرین جشنواره مقاومت و دفاع مقدس با اشاره به اینکه سینمای کودک بعد از دوره ای از کودک امروزی جا مانده است گفت: نویسندگان باید بتوانند داستان هایی بنویسند که نسل کودک از آن استقبال کنند. باید از فیلمنامه های برگزیده حمایت شود تا به ساخت نزدیک شوند. فیلمنامه نویسان زمانی به نتیجه دلخواه خود می رسند که اثرشان بر روی پرده سینما ببینند.