رقابت مپنای ایران با انی ایتالیا و توتال فرانسه برای توسعه فاز ۱۱

به گزارش خبرگزاری پانا، شرکت ملی نفت ایران و شرکت توتال فرانسه در سال ۲۰۰۰ میلادی برای توسعه بخش بالادستی فاز ۱۱ پارس جنوبی و ساخت یک کارخانه حدود۱۰ میلیون تنی تولید LNG به توافق رسیدند و سرانجام در سال ۱۳۷۹ تفاهمنامه‌ای میان دو طرف امضا شد. پس از امضای این تفاهمنامه، شرکت پتروناس مالزی نیز برای توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی پیشقدم شد و با توافقی سه جانبه شرکت ملی نفت ایران ۵۰ درصد، شرکت توتال فرانسه ۴۰ درصد و پتروناس مالزی ۱۰ درصد از سهام توسعه بخش بالادستی و پایین دستی فاز ۱۱ پارس جنوبی را در اختیار گرفتند. در سالهای ۱۳۸۵ تا ۱۳۸۷، مذاکرات دنباله داری در تهران و اروپا میان دو طرف آغاز شد و در نهایت شرکت ملی نفت ایران با پیشنهاد حدود ۱۰ تا ۱۱ میلیارد دلاری فرانسویها مخالفت کرد و به این ترتیب شرکت توتال از این پروژه کنار گذاشته شد.

چینی‌ها گزینه بعدی ایران برای توسعه فاز ۱۱ پارس‌جنوبی بودند. این طرح در سال ۱۳۸۸ با هزینه ۴ میلیارد دلاری به شرکت سی.ان.پی.سی واگذار شد. بعد از گذشت چهار سال از امضا قرارداد توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی با این شرکت چینی، به دلیل این که چینی ها هیچ اقدام موثری برای توسعه این فاز انجام نداده بودند، طی یک توافق دو جانبه قرارداد توسعه این فاز با چینی‌ها فسخ شد.

بعد از کنار رفتن سی.ان.پی.سی از پارس جنوبی، اعلام شد توسعه بخش فراساحل فاز ۱۱ پارس جنوبی به دو شرکت پترو ایران و مهندسی و ساخت تاسیسات دریایی واگذار خواهد شده است، اما کمی بعد واگذاری این فاز به دو شرکت نام برده تکذیب شد.

شرکت پتروپارس سومین شرکتی بود که بعد از رفتن چینی‌ها از طرح توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی به عنوان پیمانکار طرح اعلام شد، حتی قرارداد فاز ۱۱ پارس جنوبی بین پتروپارس و شرکت ملی نفت ایران در قالب بیع متقابل امضا شد اما با روی کارآمدن دولت جدید بخشنامه‌ای ابلاغ شد مبنی بر این که هرگونه امضای قرار داد پیش از تاریخ جلسه رای اعتماد مجلس و انتخاب وزیران باطل است. بر این اساس چون قرارداد مورد نظر در مردادماه ۱۳۹۲ نهایی شده بود قرارداد "کان لم یکن" محسوب شد.

البته وزیر نفت در مورد علت برکناری شرکت پتروپارس ازتوسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی گفته بود که این شرکت پولی برای توسعه فاز ۱۱ نداشت و در حال حاضر اولویت توسعه با فازهای ۱۲، ۱۵و۱۶، ۱۷ و ۱۸ است و تصمیم درباره فاز ۱۱ سر فرصت گرفته می‌شود.

در سال ۹۳ و ۹۴ نیز توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی با وجود تمامی گمانه زنی ها تعیین تکلیف نشد تا این روز گذشته «علی کاردر» معاون سرمایه گذاری و تامین منابع مالی شرکت ملی نفت ایران از تعیین تکلیف توسعه این فاز در نیمه نخست سال جاری خبر داد.

به گفته این مقام مسئول، وزارت نفت به دنبال این است که فاز ۱۱ پارس جنوبی در قالب قرارداد بیع متقابل یا EPCF توسعه یابد.

فاز ۱۱ پارس جنوبی در مرز میدان مشترک پارس جنوبی است و در حالی این فاز در سمت ایران توسعه نیافته باقی مانده که طرف قطری در طی یک دهه گذشته برداشت های بسیاری از این بخش از میدان مشترک با ایران داشته است.