به یاد ابوذر زمان مجاهدنستوه آیت اله طالقانی(ره)

آیت الله سید محمود طالقانی در سال ١۲٨٩ هجری شمسی دیده به جهان گشود، او در خانواده ای اهل علم و فضیلت و دارای روحیات انقلابی و ضد ظلم رشد نمود و برای نخستین بار در مكتب پدرش ابوالحسن آغاز به یادگیری مفاهیم اسلامی و درس تقوا كرد، همان كس كه امام (ره) از او به عنوان سرآمد پرهیزكاران یاد می كند.

وی تحصیلات دینی خود را در مدارس رضویه و فیضیه قم به پایان رساند، آیت الله طالقانی در زمان طلبگی آشنایی فراوانی با امام (ره) داشت .

مرحوم آیت الله طالقانی موفق به كسب اجازه نامه اجتهاد از مرجع بزرگ آن، روز آیت الله حاج شیخ عبدالكریم حائری یزدی گردیده و بعد از اتمام تحصیلات به تهران آمده و در مدرسه شهید مطهری (سپهسالار سابق) به تدریس علوم دینی مشغول شد.

سیدمحمود طالقانی در سال ۱۳۱۸ برای اولین بار خشم خویش را نسبت به رژیم و دستگاه حكومتی، با دادن یك اعلامیه در رابطه با كشف حجاب ابراز كرد و در پی آن دستگیر و زندانی شد.

پس از شهریور ۱۳۲۰، با تشكیل گروههای گوناگون سیاسی، مبارزه را به طور رسمی آغاز كرد، اما طولی نكشید كه این دوران را وقفه ای پیش آمد؛ چرا كه پس از كودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲، ساواك، مرحوم طالقانی را به جرم مخفی كردن نواب صفوی در خانه اش، دستگیر، و به زندان افكند، اما این دستگیری كوتاه و موقت بود و بزودی آزاد و فعالیت دوباره را آغاز كرد.

مرحوم طالقانی در كنگره جهانی شعوب المسلمین كه در كراچی تشكیل می شد شركت كرد و نیز در كنگره اسلامی قدس كه سالی یكبار تشكیل می گردید دوبار در مقام ریاست هیئت نمایندگی ایران به بیت المقدس سفر كرد.

ترتیب یافتن «دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیه» كه در نزدیكی تشیّع و تسنّن سهمی بسزا داشته، یكی از بزرگترین اقدامات قرن اخیر بشمار می رود. آیت الله طالقانی به نمایندگی مرحوم آیت الله العظمی بروجردی «ره» برای رساندن پیام ایشان به شیخ شلتوت ـ هم او كه جواز تقلید از را صادر كرد ـ به آن دیار مسافرت نمود. آیت الله طالقانی در جریان نهضت ملی شدن صنعت نفت ایران مبارزات ارزنده ای داشت و تلاشهای فراوانی در جهت رهانیدن حقوق ملت مسلمان ایران از چنگال استعمارگران چپاول پیشه انجام داد.

پس از شكل گیری نهضت روحانیت به رهبری امام خمینی «ره» در سال ۱۳۴۱ و طرح مسائلی چون انجمنهای ایالتی و ولایتی و انقلاب باصطلاح سفید، به پیروی از امام «ره» به مخالفت با رژیم پرداخت و به دلیل فعالیتهای زیاد در همان سال به زندان افتاد و پس از آزادی مجدداً در سال ۱۳۴۲ در ارتباط با وقایع ۱۵ خرداد دستگیر و به ده سال زندان محكوم شد، آیت الله طالقانی در زندان نیز دست از مبارزه و ارشاد برنداشت، رفتار و گفتار مناسبش حتی روی ماموران زندان اثر مثبت گذاشت و در پی همین تلاشهای فرهنگی و تبلیغی بود كه در زندان، با نوشتن تفسیر «پرتوی از قرآن» سعی در آشنا كردن افراد به عظمت و سازندگی قرآن كرد. ایشان درباره خود می گوید:

«من پیش از این كه در كسوت یك سیاستمدار متعارف و معمول باشم یك شاگرد كوچك مكتب قرآن و معلم قرآنم»، زندانی شدن مرحوم آیت الله طالقانی در این مرحله بیش از ۴ سال طول نكشید و در سال ۱۳۴۶ به واسطه فشارهای داخلی و خارجی بر رژیم شاه از زندان آزاد شد و بعد از آزادی مبارزه را همچون گذشته ادامه داد و در آستانه سال ۱۳۵۰ همزمان با برگزاری جشنهای ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی دستگیر و به مدت سه سال در زابل و ۱۸ ماه در بافت كرمان در بدترین شرایط به حالت تبعید بسر برد،در سال ۱۳۵۴ مجدداً به دست ساواك گرفتار شد و به ۱۰ سال زندان محكوم شد.

آیت الله طالقانی در دوران انقلاب اسلامی، پس از آزادی از زندان نهایت تلاش خود را در جهت پیروزی انقلاب نمود و پس از پیروزی به ریاست شورای انقلاب اسلامی برگزیده شد و در انتخابات مجلس خبرگان قانونگذاری (۱۲ مرداد ۱۳۵۸) از سوی مردم تهران به عنوان نماینده انتخاب شد.
در اوایل مرداد ۱۳۵۸ از سوی امام خمینی «ره» مأمور تشكیل نماز جمعه تهران شد و اولین و با شكوهترین نماز جمعه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در پنجم مرداد به امامت ایشان در دانشگاه تهران برگزار شد.

بعد از انتصاب به عنوان امام جمعه تهران، موفق به برگزاری پنج نماز جمعه شد كه آخرین نماز جمعه به مناسبت فرا رسیدن سالگرد جمعه خونین ۱۷ شهریور در بهشت زهرا و كنار مزار شهدا برگزار شد،سرانجام در سحرگاه نوزدهم شهریور سال ۱۳۵۸ این عالم مجاهد پس از سالها فعالیتهای علمی و مبارزات سیاسی علیه رژیم ستمشاهی و عمری تلاش خستگی ناپذیر در راه پیاده كردن احكام اسلام، در اثر سكته قلبی دار فانی را وداع گفت و به دیدار معبود شتافت. روحش شاد.