نقش هدایت تحصیلی در انتخاب صحیح رشته دانشگاه/اجبار کنکوری ها منجر به عدم موفقیت فرزندان می شود

به گزارش خبرنگار آموزش و پرورش پانا، شاید یکی از انتخاب‌هاى مهم زندگى انسان در عصر حاضر ، انتخاب رشتهٔ تحصیلى و برگزیدن شغل مناسب باشد. امری که بر خلاف تصور عامه معمولاً در دورهٔ نوجوانى و جوانى صورت مى‌گیرد.
در این انتخاب مهم و پیچیده در ایران، علاوه بر دانش‌آموزان ، معلمان و مشاوران مدرسه، پدر و مادر نیز نقش مهمى را بر عهده دارند.
امروزه در نقاط مختلف جهان فرزندان در انتخاب شغل آینده خود مختار هستند. مسلما دانش آموزانی که رشته و شغل فردای خود را انتخاب می کنند ، مسئولیت آن را هم می پذیرند و ما بعنوان پدر و مادر یا معلم و مشاور فقط باید در این راه به آنان کمک کنیم . بدون تردید اگر مشوق آنان باشیم موفق می شوند.
اگر فرزندان بر خلاف میل خود یا به اجبار والدین شغلی را انتخاب کنند موفق نخواهند شد، تاکید و سفارش شدید ، نوجوانان را بسوی هدفهای نادرست هدایت می کند.
به گفته "دکتر مرادی" استادیار دانشگاه ، پدران و مادرانی که نیاز دارند در مقام والد احساس کفایت کنند از فرزندان خود انتظار دارند خلبان ، دکتر یا مهندس شوند و یا شغلی را که نیاز آنان
( اولیاء) را بر طرف می کند انتخاب کرده و تواناییهای ذاتی خود را کنار بگذارند.
در حقیقت ، انتظار و توقع زیاد والدین چندان مشکل ساز نیست بلکه تاکید و سفارش شدید آنان ، نوجوانان و جوانان را بسوی هدفهای نادرست هدایت می کند.
وی می افزاید : اگر برای آینده نوجوان خود اهمیت قائلیم ، باید به موفقیت او در رشته مورد علاقه اش اعتماد داشته و برای دست یابی به موفقیت ، او را کمک نماییم.

تشویق اولیا و مهارتهای ذاتی به موفقیت شغلی فرزندان منجر خواهد شد

ابراهیم بی آبی کارشناس مسئول سابق واحد مشاوره در آموزش و پرورش منطقه هجده تهران نیز نقش والدین در انتخاب رشته صحیح را بسیار مهم می داند و می گوید: حمایت و تشویق اولیا در کنار مهارتهای ذاتی کودک و نوجوان ، علاقه به یادگیری و آموزش اصول اخلاقی به موفقیت و رضایت شغلی فرزندان منجر خواهد شد.

وی می افزاید : ورود به دورهٔ نوجوانى و سن بلوغ در ظهور تمایل و گرایش به سوى انتخاب رشته و شغل مؤثر است و سنین ۱۵-۱۴ سالگى اغلب آغاز شکفته‌شدن رغبت‌ها، استعدادها، بویژه استعدادهاى خاص می دانند. رشته تحصیلی و شغلی که دلخواه و مطلوب نباشد و با انگیزه ها و نیاز های درونی فرد سازگار ی نداشته باشد، بسیاری از لذت ها و موفقیت ها را در نظر فرد بی اعتبار می کند . چون انرژی روانی‌اش هدر می دهد.

بی آبی تاکید می کند در صورتی که فرزندتان هنوز توانایی تصمیم گیری را پیدا نکرده است ، به جای او تصمیم نگیرید و شرایط لازم برای افزایش اعتماد به نفس و کسب اطلاعات لازم را فراهم کنید تا قدرت تصمیم گیری شخصی پیدا کند.

ضمن آنکه باید به اصل تفاوت‌هاى فردى در فرزندان از نظر هوش، استعداد، علاقه، انگیزه، پیشرفت تحصیلى و ... توجه نمود و هر فرزند را به تناسب ویژگى‌هایش یارى نمود و از وى انتظار داشت. ارائهٔ اطلاعات تحصیلى و شغلى از دورهٔ ابتدایى ضرورت دارد

محمد مرادی دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره نیز معتقد است که برای شناخت علایق و توانمندى‌هاى فرزندان، باید از فنون و روش‌هاى مختلف کسب اطلاع، استفاده نمود.

وی می افزاید: برای انتخاب درست تر ، فرزند شما به اطلاعات واقعی و همه جانبه ای در مورد درس های دوره دبیرستان و دانشگاه در رشته مورد نظر و همچنین شغل های مربوط به آن رشته درسی یعنی بازار کار پس ازفارغ التحصیل شدن ، نیازمند است.


به گفته مرادی ، با توجه به اینکه ارائهٔ اطلاعات تحصیلى و شغلى از دورهٔ ابتدایى ضرورت دارد، باید از ابتدا با برانگیختن حس کنجکاوى دانش‌آموزان نسبت به مؤسسات آموزشى و دنیاى حرف و مشاغل و سپس پاسخگویى به پرسش‌هاى آنان، زمینهٔ کسب اطلاعات لازم را فراهم نمود.

علیرضا شیخ کارشناس فنی و حرفه ای در آموزش و پرورش گالیکش هم عقیده دارد که پیوند بین تحصیل، کار و زندگى و خدمت به مردم را باید از دبستان و سپس در دوره‌هاى تحصیلى بعد براى فرزندان مطرح نمود و دانش‌افزایى و کار کردن را به عنوان یک ارزش براى بقاء و ادامهٔ حیات فرد و جامعه مورد تأکید قرار داد.

وی می افزاید : لازم است از طرق ممکن فرزندان را به نقش و اهمیت هر رشتهٔ تحصیلى و یا اطلاحات حرفه‌اى و شغلى آگاه گردانید و آنان را به تفکر و بحث در مورد انتخاب رشته و شغل تشویق نمود.


لازم است از طریق ارتباط با اولیاى مدارس و مشاوران راهنمایی، با توانمندى‌ها و محدودیت‌هاى فرزند یا فرزندان خود آشنا شد و به هنگام راهنمایى تحصیلى و شغلى آنان از این اطلاعات استفاده کرد.

حرف آخر این که؛ هر مجموعه ای به نظر فرزند شما ممکن است دارای نقاط مثبت و منفی گوناگونی باشد و این کاملا طبیعی است که فرزند نوجوان شما از برخی از وقایع و پدیده ها رضایت نداشته باشد ، اما دید کلی او نسبت به این مجموعه خاص باید مثبت بشود تا بتواند موفق تر عمل کند
حق مسلم هر انسانی است که برای ادامه زندگی خود شغلی انتخاب کند، اما آیا فقط انتخاب کافی است؟ در مشاغل مختلف، به افرادی برخورد می کنیم که شغلی را انتخاب ولی بعد از مدتی به علت نارضایتی شغلی، بی علاقگی به آن و موفق نبودن در آن یا تأمین نشدن نیازهای مادی و روحی شان آن را رها می کنند یا اگر آن را ادامه می دهند موفقیت و پیشرفتی در آن ندارند، پس مهم انتخاب مناسب است.

با توجه به این که والدین در تصمیم گیری های مهم زندگی فرزندان و موفقیت آنان نقش بسزایی دارند، لازم به نظر می رسد که اطلاعات کافی از ویژگی ها و استعدادهای فرزندان خود و ویژگی ها و شرایط رشته های تحصیلی و مشاغل کسب کنند و بدون تحمیل نظرهای خود و تصمیم گیری به جای آنان، راهنمای دلسوزی برای انتخاب رشته تحصیلی فرزندان خود باشند.

محمد عمرانی/