در گفتوگو با پانا:
موسیقی ایرانی در اختیار ابعاد عرفانی «آبیروشن»
تهران (پانا) - آهنگساز فیلم «آبیروشن» درباره طراحی موسیقی این فیلم میگوید برای تولید موسیقی این فیلم، در جاهایی از موسیقی دستگاهی ایرانی استفاده شده است چون از لحاظ فضای محتوایی و پیام معنوی فیلم، این نوع موسیقی دقیقا همرنگ فیلم است.
فرید سعادتمند، آهنگساز فیلم سینمایی «آبیروشن» که در بخش سودای سیمرغ چهل و دومین جشنواره فیلم فجر حضور دارد، با بیان اینکه برای ساخت موسیقی فیلم «آبیروشن» همراه با تیم سازنده و تولید در سفرهای مختلف به خلخال و اردبیل و تالش رفته است، عنوان کرد: برای ساخت موسیقی خیلی قائل به روند ساخت فیلم هستم و یک نقشهی راه برای تولید موسیقی داشتم که قصد داشتم طبق همان کار را جلو ببرم. وقتی فیلم ساخته و تدوین شد، با جلسات و صحبتهایی که با تیم کارگردانی و تهیه فیلم داشتیم، ساختار موسیقی فیلم شکل گرفت.
وی با بیان اینکه قبل از تولید فیلم «آبیروشن» فیلمنامه کار را با دقت مطالعه کرده بودم، عنوان کرد: بخاطر ساختار فیلم که در مدار انسانی بودن و مباحث معنوی و عرفانی لحاظ شده بود، ساختار موسیقی متناسبی را شکل دادم. در موسیقی این فیلم سعی شد یک نگاه جدید به کار داشته باشیم و یک روال معمولی همیشگی نباشد و سعی کردم یک نگاه نو و جدید داشته باشم.
سعادتمند درباره سازهایی که در موسیقی فیلم «آبیروشن» مورد استفاده قرار گرفته است، عنوان کرد: در تولید موسیقی فیلم از سازهای ایرانی و سازهای زهی و حتی پیانو استفاده شده است؛ همچنین بستری فراهم شد که مقداری نزدیک به موسیقی مدرن امروز بشویم لذا تلفیقی از نوع موسیقی در بستری مدرن و با تاکید بر تم موسیقی شرقی در فیلم وجود دارد. در جاهایی از موسیقی دستگاهی ایرانی استفاده کردیم چون از لحاظ فضای محتوایی و پیام معنوی فیلم دقیقا کار رنگ فیلم میشد و در عینحال سعی کردم موسیقی در فیلم خیلی گلدرشت نباشد و در بلکه در جهت امتداد درام جلو برود.
آهنگساز فیلم «آبیروشن» درباره اینکه چقدر موسیقی به کمک فضای عرفانی و معنوی فیلم آمده است، گفت: من همه تلاشم را کردم که اتفاق خوبی که با موسیقی میتوانست برای فیلم رقم بخورد، ایجاد شود و لحاظ شود. ما در بخشهایی از فیلم تا دو دقیقه هیچ دیالوگی نداشتیم لذا موسیقی اینجا خیلی کارکرد داشت. همه تلاش ما این بود که موسیقی در اختیار فیلم باشد و از شعاری بودن، خارج شود و موسیقی کسی را قضاوت نکند و همراه با درام فیلم قدم بردارد که امیدوارم چنین چیزی لحاظ شده باشد.
وی خاطر نشان کرد: من این فیلم را دوست داشتم و فیلم خیلی ملموسی بود که روایت اتفاقاتی در زندگی روزمره همه ما محسوب می شود و خاصه درباره مبحث حلال و حرام است که امروزه در جامعه ما این مباحث و اهمیت آنها کمرنگ شده و فیلم از این بعد به مسئله پرداخته بود و مباحث اعتقادی نیز داشت که تلنگری برای هر انسانی است که همچنان این اهمیتها در زندگی وجود دارد که باید به آن نگاه کرد و بیش از این از معنای انسانی دور نباشیم.
ارسال دیدگاه