در گفت‌وگو با پانا مطرح شد
نتیجه همکاری 3 کارگردان در نمایش «همکار ها»
تهران (پانا) - پریسا محمدی کارگردان نمایش «همکارها» می‌گوید«همکارها» نتیجه همکاری 3 کارگردان است.
پریسا محمدی کارگردان نمایش «همکارها» در گفت‌وگو با پانا درباره ساختار این نمایش گفت:«متن همکارها اثر جآن‌هاج و متنی انگلیسی است که درباره فضای روسیه است و داستان در فضای کمونیستی استالینی اتفاق می‌افتد و بیان کنند تقابل یک هنرمند با سیستم استالینی است.»
وی ادامه داد: «رامین سیار دشتی ، وحید نفر ،صادق ملک ،ریحانه سلامت و گروهی از بازیگران که تجربه کمتری رو صحنه داشتند همراه من برای به تصویر کشیدن این اثر بودند و من برای این کار یک گروه ۲۰ نقره بازیگر همراه خودم داشتم.»
این کارگردان در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به این مطلب که در میزانسن‌ها و طراحی صحنه هیچ نقطه پنهانی وجود ندارد گفت:«در چیدمان صحنه و میزانسن‌های داده‌شده همه‌چیز عریان است و نویسنده و شخصیت اصلی داستان که از همه بیشتر به یک فضای شخصی نیاز دارد هیچ حریم شخصی ندارد و هیچ فضایی برای تنها بودن او وجود ندارد که این چیدمان بر اساس متن شکل‌گرفته و میزانسن‌ها هم بر اساس متن بوده است.»
محمدی ادامه داد:«در اوایل داستان به‌شدت ریتم صحنه بالا است و هرچه می‌گذرد این ریتم همراه باشخصیت نویسنده که شخصیت اصلی ما است خورد می‌شود و ریتم صحنه پایین می‌آید و این خورد شدن شخصیت نویسنده را به تصویر می‌کشد و به مخاطب کمک می‌کند تا عمق این شکستگی را فهم کنند.»
وی همچنین بیان کرد با توجه به امکانات سالن نتوانسته است آن‌طور که مدنظرش بود صحنه را نورپردازی کند اما تمام تلاشش را برای به تصویر کشیدن هرچه بهتر این کار به کار گرفته است و گفت:«ما درصحنه وسایلی داشتیم که بازیگران با خود حمل می‌کردند و فضاهای مختلف را خلق می‌کردند و شفافیت این ابزارها و حضور بازیگرانی در پشت آن‌ها نشان‌دهنده افرادی است که همیشه و همه‌جا همراه نویسنده داستان هستند و او را تنها نمی‌گذارند.»
این کارگردان ادامه داد:«کلیت کار ما بر اساس ۳ کارگردان چیده شده و ما همواره با این سه کارگردان همراه هستیم،کارگردان اول بولگاکف و کارگردان دوم ولادمیر و در آخر کارگردانی خود استالین ما را با داستان همراه می‌کند و ما در کلیت کار ۳ طراحی و ۳ کارگردانی را شاهد هستیم و من امیدوار کارگردانی باشم که توانسته باشم این ۳ کارگردانی را به شکل درستی به تصویر کشیده باشم.»
محمدی خاطرنشان کرد:«شخصیت استالین درجایی از داستان در مقابل بولگاکف می‌ایستد و می‌گوید« نمایشنامه و نوشته تو اهمیتی ندارد و زیاد مهم نیست و مهم برای من و ما فضای ذهنی است که شکل می‌گیرد» داستان و اتفاقاتی که شاهدش هستیم نتیجه فشارهای ذهنی و افکار بولگاکف است و استالین در حقیقت حقیقی نیست و در ذهن بولگاکف با او صحبت می‌کند و تمام این اتفاقات ترس‌ها و دغدغه‌های یک نویسنده است و یک هنرمندی که در چنین فضایی قرارگرفته.»
وی ادامه داد:«تمام تلاش و دغدغه شخصیت اصلی داستان «همکارها» این است که کاری که روی صحنه برده و آن را توقیف کردند دوباره به صحنه برگردد و جآن‌هاج که یکی از نویسندگان محبوب من است این داستان و این دغدغه را به‌درستی بیان می‌کند و حتی کوچک‌ترین اتفاق‌ها را هم در نظر گرفته هرچند که این اتفاق کار را برای ساخت این اثر سخت می‌کند اما اثری ارزشمند است و همه‌چیز آن به‌درستی بیان‌شده است.»
محمدی تصریح کرد:«من نمی‌خواهم با اجرای این کار حرف بزرگی زده باشم و عملکرد سیاسی داشته باشم درواقع بعد خواندن «همکارها» من دغدغه خودم را در این متن دیدم و خواستم تا آن را به تصویر بکشانم و همه حرف منحرف‌هایی است که جآن‌هاج آن‌ها را در متن نمایشنامه «همکارها» بیان کرده است.»
ارسال دیدگاه