در گفت‌وگو با پانا مطرح شد؛
گرد فراموشی روی نمایش‌های آئینی و سنتی
یکی از دلایل کاهش کیفیت نمایش‌های آئینی و سنتی شرایط اقتصادی است
تهران (پانا) - کارگردان تئاتر معرکه در معرکه می‌گوید مشکلات منابع مالی و هزینه‌های سرسام آوری که در طول اجرای یک نمایش به گروه تولید، کارگردان و تهیه کننده تحمیل می‌شود باتوجه براینکه بسیاری از گروه‌های نمایشی اسپانسر و تهیه کننده خاصی ندارند و خودشان درحال تولید اثرشان هستند، کار را بسیار پیچیده می‌کند.
حمیدرضا بلورچی، کارگردان تئاتر در گفت‌و گو با پانا با اشاره بر استقبال مخاطبین از نمایش‌های آئینی و سنتی، بیان کرد: «واقعیت این است که نمایش‌های آئینی و سنتی گونه‌های بسیار مختلفی دارد که شاید به ۳۵ نوع برسد که متاسفانه بخش عمده‌ای از آن به دست فراموشی سپرده شده است. چندین حالت تنها درحال حاضر زنده هستند که از جمله آنها می‌توان به سیاه بازی و تعزیه اشاره کرد. براین باورم که ارکان نمایش‌های آئینی و سنتی خیلی به دست فراموشی سپرده نشده‌اند اما گونه‌های بسیاری دیگر وجود خارجی ندارند و یا اگر هستند نیز بسیار مهجور هستند و کمتر به آنها پرداخته خواهد شد.»
وی افزود:«ساختارهایی که در ادبیات نمایشی ما به ادبیات نمایشی انتقال داده شده است، همراه با موسیقی، رنگ، نور، صدا، لباس و... روی صحنه می‌تواند یک عنصر مهمی برای یک گونه آئینی سنتی باشد که بنظر همچنان نیز این اتفاق وجود دارد. براین باورم که این سبک از نمایش فراموش نشده است و پژوهشگران می‌توانند با پرداخت بیشتر به این موضوع و همچنین برقراری منابع مالی بیشتر جهت رقبت بیشتر کارگردانان و هنرمندان عزیز به تولید چنین آثاری با کیفیت بالا که بتواند تنه به تنه نمایش‌های مدرن بزند، شاید بتواند بخشی موجب پویایی این عرصه شود.»
این کارگردان تئاتر عنوان کرد:«نمایش‌های آئینی و سنتی مخاطبان خاص خودش را دارد که تعدادشان کم نیست؛ دلیل این اتفاق نیز ادبیات خاص و مدل اجرایی خاص نمایش است. بنابراین استقبال مخاطبین از یک نمایش آئینی سنتی به این موضوع بستگی دارد که چه روایتی از آن شود و چگونه به مخاطب ارائه شود. اگر به این موضوعات مهم توجه ویژه شود، بدون شک می‌توان از یک اقبال عمومی قابل قبول برخوردار بود.»
وی ادامه داد: «مشکلات منابع مالی و هزینه‌های سرسام آوری که در طول اجرای یک نمایش به گروه تولید، کارگردان و تهیه کننده تحمیل می‌شود باتوجه براینکه بسیاری از گروه‌های نمایشی اسپانسر و تهیه کننده خاصی ندارند و خودشان درحال تولید اثرشان می‌باشند، کار را بسیار پیچیده می‌کند و دلیل آن نیز تامین اجرای نمایش‌های آئینی و سنتی از ابزارهای کمکی همانند موسیقی، لباس، صحنه و... است؛ بنابراین هرآنچه به این شرایط اضافه شود، مستلزم هزینه خواهد بود. شاید یکی از دلایل کاهش کیفیت نمایش‌های آئینی و سنتی شرایط اقتصادی است.»
این استاد دانشگاه تاکید کرد: «انسان پویاست به نوآوری و به دنبال گفتمان‌ها، گفتگوها و پیام جدید است اما اساسا ادبیان آئینی و سنتی مقداری برای مخاطبین یا مردم ما ناملموس یا تکراری است که بخشی از آن به نوع روایت آن باز می‌گردد و یک بخشی نیز به دوری آن افراد به ادبیات کهن و ادبیات آئینی باز می‌گردد. اگر قرار براین است؛ متون کلاسیک بسیاری چون هملت و اوتلو باید تکراری شود اما نگاه کارگردان بررسی وضعیت میدانی ادبیاتی که درحال ارائه آن می‌باشد و چگونگی پرداخت به آن است.»
حمیدرضا بلورچی در پایان گفت:«امیدوارم این نمایش یک «معرکه در معرکه» متفاوت باشد و مورد اقبال عزیزان قرار بگیرد. همکاران و هنرمندان بسیاری تلاش کردند تا این اثر به اجرا برسد و بنده بسیار سپاسگزار این عزیزان هستم. امیدوارم در طول این مسیر مخاطب نیز مارا ببیند و مارا حمایت کند تا بتوانیم در این عرصه فعال‌تر و با تولیدات تازه‌تر مجددا حضور پیدا کنیم.»
ارسال دیدگاه