دانشآموز نویسنده و ورزشکار شهرستان ورامین:
داستاننویسی یکی از مهمترین و جذابترین فعالیتها برای کودکان و نوجوانان است
ورامین (پانا) - دانشآموز نویسنده و ورزشکار پایه ششم دبستان محدثه شاهد شهرستان ورامین، داستان نویسی را از مهمترین و جذابترین فعالیتها برای کودکان و نوجوانان دانست و کتابها را به عنوان یکی از بهترین منابع برای گسترش دانش و تجربه خواند.
زینب فیضی، دانشآموز نویسنده و ورزشکار پایه ششم دبستان محدثه شاهد شهرستان ورامین، در رابطه با نقطه آغاز نویسندگی خود به پانا بیان کرد: «من از ۵ سالگی به کلاس قرآن میرفتم و موفق به حفظ دو جزء از قرآنکریم شدم. در آن زمان چون اغلب بچهها خواندن و نوشتن بلد نبودند، کتابهایی که برای آموزش ما در نظر گرفته بودند دارای تصویر بود و به ما از روی آن تصاویر قرآن را آموزش میدادند. من نیز بر اساس همان تصاویر و معانی که از آیهها فرا میگرفتم، قصههایی مینوشتم.»
فیضی در ادامه گفت: «از ۴ سالگی خواندن و نوشتن را فرا گرفتم؛ مادرم تنها الگو و حامی من بود و از ۴ سالگی به من خواندن و نوشتن را آموزش داد و از من پشتیبانی کرد که بتوانم داستانهای مختلفی بنویسم. سرانجام من در سن ۷ سالگی توانستم اولین کتاب خود را به نام قصههای دلنشین ماهبانو که دارای ۱۰ قصه است، را انتشار بدهم همچنین در سن ۹ سالگی نیز در کتاب دوم خود به نام خاله پروین، شعرهای پروین اعتصامی را به نثر تبدیل کردم. در حال حاضر نیز کتاب سومم به نام پنج آیه پنج قصه در حال چاپ اول هست و کتابهای اول و دومم نیز به چاپ دوم رسیدهاند.»
وی نویسندگی را یک هنر و مهارت دانست و بیان کرد: «نویسندگی یک هنر و مهارت است که از زمانهای قدیم در جامعهها و فرهنگهای مختلف توسعه یافته است. نویسندگان از طریق کلمات و جملات، داستانها، شعر و مقالات خود، افکار، احساسات و تجربیات خود را به دیگران منتقل میکنند. آنها با استفاده از زبان به عنوان ابزار اصلی خود، توانایی بیان ایدهها و نگرشهای خود را دارند. نویسندگان مختلف با سبکها و موضوعات متفاوت، به تولید آثار هنری و ادبی مشغول هستند. بعضی از آنها داستانهای فانتزی و علمی-تخیلی را ترجیح میدهند، در حالی که برخی دوست دارند درباره تجربیات شخصی خود بنویسند.»
فیضی افزود: «اگر بخواهم به عنوان عضو کوچکی از این جامعه کتابهایی را به هم سن و سالان خود معرفی کنم کتاب زندهیاد پروین اعتصامی و اگر بخواهم کتاب قصهای معرفی کنم کتابهای قصههای عطار نیشابوری، بهلول، شاهنامهفردوسی و قصههای خوب برای بچههای خوب را معرفی میکنم که مهمترین و دلنشین ترین آنها از نظر من قصههای خوب برای بچههای خوب به نویسندگی آقای مهدی آذر یزدی است.»
وی خطاب به هم سن و سالان خود گفت: «پیشنهاد من برای همسن و سالانم این است که رشتهای را که در آن مهارت دارند و به آن علاقهمند هستند را انتخاب کنند؛ راجبه آن رشته مطالعه کنند و با کمک والدین خود آن رشته را تا آخر ادامه دهند و در کنار دوران تحصیل و انجام تکالیف خود مدت زمانی را نیز به مطالعه اختصاص دهند همچنین از نظر من نویسندگی رشته بسیار مناسبی برای تمامی سنین به ویژه کودکان است زیرا موجب مطالعه بیشتر و افزایش سطح سواد و جهانبینی در افراد می شود.»
این داشآموز ورزشکار ضمن اینکه علاقه او تنها منحصر به نویسندگی نیست، ادامه داد: «از کودکی علاقه زیادی به ورزشهای رزمی داشتم تا اینکه در ۸ سالگی با تحقیق و جستوجو و بهرهگیری از تجربههای افراد شایسته با رشته ورزشی کاراته آشنا شدم و با گذر زمان بر انتخاب خود مصمم تر میشوم. توانستم در کاراته مقامهای زیادی مانند بینالمللی، کشوری، شهرستانی و استانی کسب کنم و همچنین در رباتیک هم توانستم مقام های مختلفی مانند سوم کشوری را به دست آورم؛ گفتنی است که در کلاس چرتکه هم شرکت کردم و در کرمانشاه مقام سوم کشوری را به نام خود ثبت کردم.»
فیضی در رابطه نقش و تاثیر کتابها بر افراد اظهار کرد: «کتابها یکی از بهترین منابع برای گسترش دانش و تجربه هستند. آنها میتوانند به ما کمک کنند تا در مورد موضوعات مختلف آگاهی پیدا کنیم، ایدههای جدید بپذیریم و دیدگاه خود را گسترش دهیم. هر کتابی دارای یک داستان یا اطلاعات و مفاهیم خاص است که میتواند برای خوانندهها تأثیرگذار باشد. خواندن کتابها همچنین میتواند به عنوان یک روش عالی برای سرگرم شدن و استراحت از زندگی روزمره استفاده شود. بنابراین، خواندن کتابها نقش بسزایی در زندگی افراد دارد و به آنها کمک میکند تا در زندگی و موقعیت های مشابه، تصمیمات بهتری بگیرند و در نتیجه موجب تحول و بهبود زندگی افراد در جامعه میشود.»
دانشآموز نویسنده شهرستانورامین در پایان خاطرنشان کرد: «داستان نویسی یکی از مهمترین و جذابترین فعالیتها برای کودکان و نوجوانان است. این فعالیت به آنها اجازه میدهد تا خلاقیت و تخیل خود را به نمایش بگذارند و دنیای خود را به شکل دلخواه خود شکل دهند. بسیاری از کودکان و نوجوانان علاقه زیادی به خواندن داستانهای مختلف دارند، اما آنها بسیار کمتر به نوشتن داستان فکر میکنند. در حال حاضر، با گسترش رسانههای اجتماعی و ابزارهای نوشتاری مختلف، این فعالیت برای آنها بسیار ساده تر شده است و میتوانند در هر زمانی که بخواهند به این زمینه روی بیاورند.»
دانشآموزان خبرنگار:پریا یاراحمدی، معصومه حاجی پور شندی
ارسال دیدگاه