قدرتمند، مثل علی زندوکیلی...

این خواننده که عمدتا با تکیه بر کیفیت آثارش در همه این سالها پیش رفته، شب گذشته نیز بی هیچ اضافه کاری ای، آثارش را یک به یک در صحنه برج میلاد خواند.

در این کنسرت که به نوعی اولین کنسرت زندوکیلی در حوزه موسیقی ارکسترال به حساب می‌آمد آثار منتخب این خواننده پیش روی مخاطبان قرار گرفتند و ارکستر خصوصی ایستگاه با سکشن زهی با گروه این خواننده اضافه شده بود تا تجربه ای متفاوت پیش روی این خواننده قرار بگیرد.

کنسرت با قطعه «آتش در آب» که بسیار اکتیو و پر انرژی است، آغاز شد و از همان ابتدای برنامه علی زندوکیلی قدرت بالای خود را در اجرای زنده به رخ کشید. خصوصیتی که جزو شاخصه¬های اصلی کنسرت های علی زندوکیلی است و دز همه این سالها توانسته رویه ای رو به پیشرفت را در این حوزه تجربه کند.

این خواننده دقیقا ده سال پیش (از پاییز سال 1392) فعالیت های رسمی خود را با حضور و اجرای زنده در کنسرت تئاتر «ترانه های قدیمی» (به کارگردانی محمد رحمانیان) آغاز کرد و در همه این ده سال توانسته جایگاه هنری خود را در اوج نگه دارد.

علی زندوکیلی پس از اجرای قطعه نخست و خوش و بشی که با طرفدارانش داشت، بلافاصله به اجرای قطعه «نقاب» که در موسیقی سریال «آقازاده» مورد استفاده قرار گرفته بود، پرداخت و پس از آن قطعه ریتمیک و شیرازی «باهار شیراز» را اجرا کرد؛ که این اثر نیز توانست با استقبال خوب مخاطبان مواجه شود. شرایطی که از ابتدا تا انتهای کنسرت به شکلی برنامه ریزی شده بود که آثار غمگین و ریتمیک در فواصل مختلف برنامه به صورت یک در میان پیش روی مخاطبان قرار گیرد.

«بی تفاوتی» و «عطر خاطره» ۲ اثر دیگری بودند که پس از اجرای این آثار پیش روی مخاطبان قرار گرفتند. آثاری که هرکدام به دلیل حال و هوای متفاوتی که برای شنوندگان داشتند، توانستند با استقبال خوب آنها مواجه شوند. این درحالی است که تسلط خوب زندوکیلی در اجرای صحنه‌ای که به مدد تجربه چندین ساله او در اجرا و خوانش آثار موسیقایی حوزه موسیقی ردیف دستگاهی ایران به دست آمده است، شرایط با کیفیتی را برای این کنسرت فراهم ساخته بود. موقعیتی که به نظر می‌آید می‌تواند این خواننده را هر از چندگاهی به سال‌هایی که در عرصه موسیقی ردیف دستگاهی ایران فعالیت داشت، باز گرداند و بتواند بار دیگر آثاری را در این حوزه پیش روی مخاطبان قرار دهد.
نکته مهم در این کنسرت اجرای پشت سر هم آثار بود که باعث شد این خواننده تعداد بیشتری از قطعاتش را روی صحنه اجرا کند و بی هیچ مکثی سراغ قطعات دیگر می رفت.

وی پس از اجرای قطعه «پریشانی»، اثر پرمخاطب خود «لالایی» را با استقبال فراوان مخاطبانش خواند. قطعه ای که بسیار مورد توجه مردم قرار گرفته است و تمام سالن با او همخوانی کردند. «جانانه»، «زیباترین رویا»، «دنیای بی رحم»، «قرار من»، «باورم کن»، «روسری آبی» و «شهر غریبه» نیز دیگر آثاری بودند که تا پایان این برنامه پیش روی مخاطبان قرار گرفتند تا تازه‌ترین کنسرت علی زندوکیلی به تهیه کنندگی محمود شبیری تبدیل به یکی از خاطره انگیزترین شب‌های طرفدارانی شود که این خواننده را برای تماشای کنسرت انتخاب کردند. خواننده‌ای که اگرچه مولفه‌های خوانندگی اش در حوزه موسیقی ایرانی پیش‌تر از فعالیتش در موسیقی پاپ، پیش روی مخاطبان قرار گرفته بود اما همین که یک خواننده با خاستگاه حضور در موسیقی ایرانی در تلاش است تا آثار پرمحتوا و با کیفیتی را در روزگار فعلی عرضه آثار موسیقایی پاپ به مخاطبان ارایه دهد، می‌تواند یکی از وجوه مهم این حضور باشد که می‌بایست درباره نقاط ضعف و قوت آن حرف‌های زیادی را مطرح کرد.

محمود شبیری تهیه کننده این کنسرت نیز در حاشیه این برنامه نسبت به روند رو به رشد این خواننده در همه این ده سال معتقد است: «علی زندوکیلی هر چقدر بیشتر پیش میرود، در نوع ارتباط گرفتن با مخاطبانش، جدی تر و بهتر عمل می کند. مردم دوستش دارند و همین باعث شده علی با احساس تعلق خاطر بیشتری در کنسرتها روی صحنه برود. این رابطه دو جانبه را در کنسرت های تهران و شهرستان با تمام وجود احساس کرده ایم. همیشه سعی کرده احترام متقابل به مردم را در بالاترین حد ممکن حفظ کند و این ارتباط با مخاطبان فرهیخته، کاملا دو طرفه است. جنس مخاطبان علی، از جنس مخاطب وفادار است که در هر شرایطی واقعا نسبت به ابن خواننده عرق دارند و این در ایران و در فضای کنونی، موضوع مهمی به شمار می رود.»

شکل اجرای این برنامه به گونه ای بود که به نظر می رسید خواننده در آرامش کامل روی صحنه رفته است و این موضوع بی شک در نوع ارتباط مخاطب در سالن با ارکستر و گروه تاثیرگذار بود.

این کنسرت به تهیه کنندگی محمود شبیری و با حضور ارکستر خصوصی «ایستگاه» به سرپرستی مهدی نوروزی در برج میلاد روی صحنه رفت.