در گفتوگو با پانا مطرح شد؛
تشریح ۴ ویژگی مهم در سینمای کودک
اگر کودکان را دریابیم برای رسیدن به قله راهی سهل خواهیم داشت
تهران (پانا) - حمید عبدالهی میگوید حمایت از فیلم کودک همانطور که شعار جشنواره امسال فیلم کودک و نوجوان است سینمای کودک را به قله نزدیکتر میکند زیرا اگر کودکان امروز به خوبی شناخته شوند سینمای ایران برای رسیدن به قله راهی سهلتر خواهد شد.
حمید عبداللهی نویسنده و کارگردان، متولد ۱۳۵۳ اهل نجفآباد اصفهان است، کار هنری را از سال ۶۳ با بازی در نمایش تلویزیونی «بچهها بهار» شروع کرد. وی در حوزه تئاتر کارگردانی چندین تئاتر صحنهای و کسب رتبههای کارگردانی و نمایشنامهنویسی در جشنوارههای سراسری را کسب کرده است.
تألیف ۶ کتاب در حوزه ادبیات و هنرهای نمایشی (فرهنگ دوجلدی شکسپیر، بالهای پرواز، غول جنگل سبز، نمایشنامه مسافر کوچولو، نمایشنامه هبوط در سن) و همچنین ساخت فیلمهای سینمایی چون «یک نفر از میان ما»، «استعداد من» و فیلمهای تلویزیونی چون «اولین ایستگاه»، «پسر نوح»، «قفس» از دیگر سوابق او است.
حمید عبدالهی در گفتوگو با پانا درباره ساخت فیلم «استعداد من» گفت:« به مانند بسیاری از آثار فیلمسازهای دیگر، بخشی از فیلم، تجربه شخصی فیلمساز و نویسنده فیلمنامه است، تجربه کودکی من و البته تجربه مشترک بسیاری از بچههای سرزمین ما دغدغه زمان شمول و مکان شمول است. قصه فیلم درباره کودکی است که استعداد، عشق و علاقه خودش را در چیزی پیداکرده است و سعی میکند بهوسیله آن به قله موفقیت برسد اما والدین بهویژه پدر فرزندش را به سمتی که سلیقهاش نیست سوق میدهد، کشمکش بین علاقه کودک و خواست ناآگاهانه پدر، هم موقعیتهای طنز ایجاد میکند و هم موقعیتهای تأملبرانگیز ایجاد میکند، من بهعنوان کسی که ماجراها از دید آن شخص روایت میشود تلاشم را کردهام در حد امکان قصهها ساده روایت شود و از پیچیدگیهای فلسفی و ایدههای روشنفکرانه سینمای تجربه نما دور باشد و خانوادهها تا حد ممکن باشخصیتهای فیلم همزادپنداری بهتری داشته باشند.»
وی در ادامه به سینما و شرایط دهه ۶۰ اشاره کرد و گفت:« شرایط دهه ۶۰ اساساً با دهههای بعدازآن متمایز است، محدودیتهای ارتباطی آن زمان و فقدان فضای مجازی در دهه ۶۰ و دهههای پیش از آن موجب ارتباط سهلتر فیلمساز با مخاطب میشد.»
این کارگردان تصریح کرد: «محدودیتهای ارتباطی کودکان دهه ۶۰ از این نظر که از سر ناچاری حق انتخاب دو کانال تلویزیونی و برنامههای کودک در دو تایم یکساعته را داشتند و سینمایی که تنها سرگرمی تصویری بعد تلویزیون بود بلاشک هر خوراکی را چه کمنمک چه شور به خورد مخاطب گرسنه یا سیر میداد ازنظر مخاطب شیرین بود. از حق نگذریم فیلمهایی در دهه ۶۰ تولید شد که به آثار نوستالژیک و خاطرهانگیز تبدیلشده است.»
وی درباره اینکه اکثراً فیلمهای دهه ۶۰ را سینمای قصهگو میدانند گفت:« مطلق بینی در خصوص سینمای یک دهه خاص، خیلی مطلوب و منطقی نیست چرا که در هر دهه آثار متنوع و فوقالعادهای ساخته شد اعم از کلاه قرمزی که در دهه ۷۰ ساخته شد.»
این کارگردان خاطرنشان کرد:« فیلم در ژانر کودک مؤلفههایی دارد که در نگاه به آثار ماندگار سینمایی ایران و جهان میشود که از درونش ویژگیهای مشترک را استخراج کرد، ویژگیهایی که لحاظ کردنشان در اثر موجب بالندگی اثر از نگاه مخاطب کودک و رعایت نکردنشان موجب ناکامی در اکران و شکست اثر میشود.»
عبدالهی تاکید کرد: «باید در فیلم برای کودک بازخورد قصه را در همان سینما ببینیم و هر فیلم باید برگشت به خودش را داشته باشد.»
وی با اشاره به وظایف فیلمسازان و مدیران سینمایی در قبال سینمای کودک گفت:« ۴ ویژگی مهم در سینمای کودک که باید رعایت شود: اول اینکه سینما باید ترجمه و تفکر ناب داشته باشد و قول دبیر جشنواره دنیای پاکیزه کودک را دنبال کند نه دمیدن خواست بزرگسالان در کالبد کودکان به کام بزرگسالان و به نام کودکان باشد. در درجه دوم در کنار اینکه باور داریم سینما ابزار آموزشی و راهبردی برای فرهنگسازی ارزشی و اخلاقی در تراز ایران متمدن است ولی نباید شکی کرد که جنبههای سرگرمکننده در فیلم باید لحاظ شود، فیلم صرفاً نصیحتی کودک را از سینما زده میکند. ویژگی سوم این است که ریتم اثر در فیلمهای کودک نباید آرام و کند باشد چراکه موجب خستگی کودک شود و ویژگی چهارم؛ برای فیلم کودک، داشتن دستمایه تخیلی و هیجان و ماجراهایی گاها غیرمتعارف و غیرمعمولی جزو موارد ضروری است.»
وی خطاب به خانوادهها و مسئولین سینمایی کشور گفت:« حمایت از فیلم کودک همانطور که شعار جشنواره امسال هم وجود دارد ما را به قله نزدیکتر میکند و برای رسیدن به قله راهی سهلتر خواهیم داشت اگر کودکان را امروز دریابیم.»
خبرنگار دانشآموز: فاطمه آبروش
ارسال دیدگاه