یک مشاور تحصیلی در البرز عنوان کرد:
ترس کلاس اولی‌ها از مدرسه؛ اختلالی که باید جدی گرفته شود
کرج (پانا) - مشاور تحصیلی دبیرستان شهید باهنر ناحیه دو کرج گفت فصل بازگشایی مدارس همواره برای برخی از کودکان البرزی یادآور ترس جدایی از خانواده است، کارشناسان معتقدند علت بروز اختلال روانی ترس از مدرسه دانش‌آموزان پیش دبستانی و کلاس اولی باید ریشه‌یابی اصولی شود.
نسرین جلیله بند، مشاور تحصیلی دبیرستان شهید باهنر ناحیه دو کرج در گفت‌وگو با پانا عنوان کرد: «با آغاز ماه مهر و بازگشایی مدارس، نگرانی خانواده ها برای پذیرش درس و مدرسه، برای دانش آموزان کلاس اولی بیشتر می شود. ترس از مدرسه، جدایی از والدین و تکالیف روزانه، از جمله نگرانی های این دانش آموزان است که خوشبختانه با وجود برگزاری دوره های پیش دبستانی و مهد کودک اکثر دانش آموزان خود را با شرایط مدرسه وفق می دهند. اما درصد کمی از دانش آموزان با مشاهده شرایط مدرسه با اضطراب و استرس بیشتری نسبت به سایر دانش آموزان مواجه می شوند که نیازمند بررسی کارشناسانه و رفع مشکلات هستند.»
وی اضافه کرد: «سال اول دبستان، یکی از مهم‌ترین سال‌های تحصیلی دانش‌آموزان به شمار می‌رود. اگر دانش‌آموزی از همان ابتدای شروع کار ترس و استرس از مدرسه را داشته باشد و خانواده نتواند این اضطراب را از بین ببرد، تا پایان دوران تحصیلی فرد، این انرژی منفی همراه وی خواهد بود. خوشبختانه امروزه مدارس ما بسیار شاد و پرانرژی هستند و همین امر سبب شده بسیاری از دانش‌آموزان، محیط مدرسه را دوست داشته باشند و اندکی از عزیزانی که دچار ترس و دلهره از مدرسه هستند نیز با همکاری و تدبیر اولیا و پرسنل مدرسه، به محیط آموزشی خود علاقه‌مند شوند.»
جلیله بند افزود: «با گذشت یک هفته از آغاز سال تحصیلی جدید، کودکانی هستند که هنوز با محیط مدرسه ارتباط برقرار نکرده‌اند و این موضوع بسیاری از خانواده ها را دچار نگرانی کرده است.»
وی در خصوص دانش‌آموزانی که در روز شروع سال تحصیلی با بی‌قراری و گریه علاقه‌ای به حضور در مدرسه ندارند، گفت: «این دست از رفتارها عموما جزو اختلالات اضطرابی است که به آن اضطراب جدایی نیز می‌گویند. در واقع بچه‌ها به دلیل جدا شدن از والدین‌شان و وابستگی که به آنها دارند این حالت‌ها را از خود نشان می‌دهند.»
این مشاور تحصیلی با بیان اینکه در حوزه‌های تربیتی این مساله با عنوان اختلال اضطراب جدایی در کودکان شناخته می‌شود، عنوان کرد: «ریشه این اختلال گاهی در مشکلاتی است که در کودکی رخ می‌دهد و در ورود به مدرسه با بروز چنین رفتاری خود را نشان می‌دهد.»
جلیله بند به اولیا توصیه کرد: «بعضی از کودکان تقریبا دچار اضطراب جدایی از والدین به خصوص مادرشان هستند. در حقیقت ترسی که مایه اصلی آن هراس از مدرسه است علت جسمانی ندارد، اضطراب جدایی به صورت‌های گوناگون خود را نشان می دهد مانند اختلال در هضم غذا، حالت تهوع، بی اشتهایی، دردهای شکمی، مشکلات خواب، سردرد، تب، گوش درد و زمانی هم بیماری‌های بدنی. پس لازم است حتما بدانیم که چگونه با کودکان رفتار کنیم.»
وی ادامه داد: «برای آماده سازی کودک قبل از رفتن به پیش دبستانی بهتر است از خانه، تمرین جدایی را شروع کنید، برای این کار می‌توانید فرزندتان را برای چند ساعت از روز به پدربزرگ و یا مادربزرگ خود بسپارید و کم کم این زمان را اضافه کنید. این کار باعث می‌شود تا وابستگی زیاد فرزندتان به شما کمتر شود. والدین باید قبل از رفتن کودک به پیش دبستانی، به فکر این مشکل باشند و برای رفع آن چنین اقداماتی را انجام دهند.»
وی در پاسخ به پرسش برخورد یک معلم با کودکی که حاضر نیست در کلاس حضور داشته باشد، اظهار کرد: «دانش آموزان ابتدایی کودکانی هستند که سرمایه جامعه ما به حساب می‌آیند. این سرمایه‌ها اگر در دستان فردی کاربلد و متبحر باشند ارزشمندتر خواهند شد و اگر در دستان فردی نابلد و بی‌اطلاع باشند، به هدر خواهند رفت. حالا که این سرمایه‌ها در دستان ما قرار دارد، باید بتوانیم به بهترین شکل ممکن آنها را پرورش دهیم. هدف شغل معلمی این است که دانش آموزان را به بهترین نحو ممکن تربیت کنند.»
جلیله بند ادامه داد: «ممکن است در یک کلاس معلم با اتفاقاتی مانند عدم انجام به‌موقع تکالیف، خوابیدن‌های پیاپی سر کلاس، ایجاد سر و صدای اضافی، ایجاد هرج و مرج در کلاس، قطع کردن صحبت دیگران، تکان خوردن و حرکت کردن بدون اجازه وسط کلاس، حرف زدن بی‌موقع، انجام ندادن قوانین کلاس، گوش ندادن به حرف‌های معلمان، این‌ها بارزترین ویژگی‌های دانش‌آموزان بی‌نظم است که در صورت مشاهده، باید رفتار مناسبی با آنها صورت بگیرد. برخورد معلم با دانش آموز بی نظم باید به‌جا، قاطع، بدون تخریب روحیه و در عین حال، مهربانانه باشد. در صورت تداوم بی انضباطی دانش آموزان بهتر است سایر مسئولان مدرسه و اولیا نیز در جریان قرار بگیرند و از مشاوران مدرسه نیز کمک گرفته شود.»
وی خانواده را یکی از مهم ترین علل ایجاد انگیزه برای کودکان کلاس اولی دانست و ابراز کرد: «ایجاد انگیزه برای درس خواندن تنها بر عهده معلم نیست، بلکه خانواده نیز باید مسیری را برای کودکان باز کنند تا کمتر دچار مشکلات شوند با گفتن خاطرات دوران دبستان خود، شوق رفتن به مدرسه را در آنها بیشتر کنید. کار با رایانه و استفاده از برنامه‌های کاربردی را به آنها آموزش دهید. تمامی فعالیت‌های یک روز مدرسه را برای کودکان توضیح دهید. با این کار به همه سؤالاتی که ذهنشان را مشغول کرده، پاسخ می‌دهید. همچنین فعالیت‌های او را در صورت تعطیلی مدارس و برگزاری کلاس به صورت مجازی بازگو کنید. صبحانه نیز مهم‌ترین وعده غذایی است و باعث بهبود یادگیری می‌شود. از مواد غذایی مقوی برای این وعده استفاده کنید. کودکان ۳ تا ۶ ساله معمولاً به ۱۲ ساعت استراحت در طول شبانه‌روز نیاز دارند. پس زمان خواب آنها را به گونه‌ای تنظیم کنید که هنگام کلاس درس بهانه‌گیری نکنند.»
جلیله بند در پایان تصریح کرد: «اهمیت پایه اول ابتدایی به دلیل شکل‌گیری شخصیت فکری و اجتماعی در آن یک موضوع بدیهی است؛ آن‌جایی که آسیب‌پذیرترین قشر تحصیلی، کودکان پایه اول ابتدایی به شمار می‌روند هرگونه تغییر در روند آموزش می‌تواند تأثیر زیادی در یادگیری آنها داشته باشد. والدین باید نسبت به این امر هوشیار باشند تا ناخواسته در ابعاد تخصصی تعلیم و تربیت مداخله نکنند. هر گونه اقدام نسنجیده در این زمینه باعث بروز مشکلاتی جبران‌ناپذیر است. به همین دلیل نحوه برخورد با دانش‌آموزان اول ابتدایی از اهمیت زیادی برخوردار است.»
دانش آموز خبرنگار: مهسا رادپور
ارسال دیدگاه