در اربعین جسم حرکت می‌کند، اما روح در حال پرواز است

خوشا مهمان کسی باشی که در آنجا فقیر و پولدار با یکدیگر هم نشینند. آری در بزم عزای جانسوز حسین فقیر و پولداری وجود ندارد و تنها عنصر عشق، اباعبدالله الحسین است که در جان می نشیند، به طوری که هر کس خود را فراموش کرده و درگیر کاروان اربعین می‌شود. چه کاروانی، کاروانی به بزرگی یک ملت، نه، بلکه به اندازه یک جهان. دیدم مردمانی را از روسیه، ترکیه، ایران، آذربایجان و...

عنصر جمع کننده این جمعیت چیست؟ عنصری غیر از عشق، هدایت کننده مردم به سوی حسین (ع) نیست، عنصری غیر از جبهه روشن کننده حسین(ع) وجود ندارد. دیدم در این میهمانی بزرگ که عشق حسین محدود به شیعه نیست، بلکه عشق حسین برای عالمین است که در حرم مولا بودند کسانی که از مکتب شیعه نبودند، اما جبهه گرم و صمیمی حسین (ع) همه را به یکجا کشانده بود آن هم عراق.

آری در این میهمانی حق بسیاری از شعرها خوب ادا می‌ شد کسی که در این میهمانی شرکت می‌کرد بهتر درک می‌کرد این گفته محتشم را که باز این چه شورش است که در خلق عالم است. آری خلق عالم، خلق بزرگ محب حسین علیه السلام است.

چه زیبا میزبان هایی را دیدم که عاشقانه خدمت می‌کردند از آن پیرمردی که فقط می‌توانست غذای زائران روی سر بگذارد تا آن کودکی که فقط توان در دست گرفتن دستمال را داشت. آری همه در یک راستا و یک جبهه بودند. اربعین یک خط است، خط هدایت حسین، پیاده روی در اربعین شاید برای برخی ها سخت باشد، اما می دیدم کسانی را که با پاهای معلول در حرکت بودند. دیدم کسانی را که ضعف جسمانی داشتند، اما روح تازه در آنها جریان داشت. در اربعین جسم برای کسی معنا نداشت، آری این روح انسان ها بود که پرواز می‌کرد. شاید جسم در حرکت بود اما روح در حال پرواز بود، چقدر خوب بود وقتی چشمانم می‌خورد به نوشته های کوله پشتی زائران که نوشته بودند (تک تک قدم هایم نذر ظهورت).

آری سفر انسان ساز اربعین باید که مقدمه ساز ظهور مولا مهدی عجل الله باشد.

*دانش آموز خبرنگار