هویت‌بخشی، مهم‌ترین فاکتور بصیرت‌افزایی درفرایند تعلیم و تربیت

سید علیرضا موسوی نژاد، در اولین اجلاس مدیران و معاونان مدارس شهرستان سرایان اظهار کرد: مهمترین وظیفه معلم، آگاهی بخشی، روشنگری، شناسایی، هدایت و شکوفاسازی ظرفیت های متنوع وجودی دانش آموزان بوده و مهم ترین فاکتور برای تحقق این مهم، بصیر بودن است.

وی، با بیان این که در فرایند تعلیم و تربیت و بستر یاددهی و یاد گیری، معلم؛ بهترین الگوی تربیتی، برای دانش آموزان خراسان جنوبی است، تأکید کرد: دانش آموز با نگاه به سیره عملی، اخلاقی و گفتاری معلم در کنش های مختلف فردی و اجتماعی الگوبرداری می کند و او را سرمشق اخلاق و رفتار خویش قرار می دهد چرا که معلم را سرآمد و والاترین شخصیت می داند.

مدیرکل آموزش و پرورش خراسان جنوبی، تبدیل دانش به معرفت را یکی از ویژگی های معلم الگوساز دانست و عنوان کرد: علم و دانش بزرگ‏ترین آفریده خداوند است، از این‌رو، کسانی که در فرآیند علم ‏آموزی سهیم هستند، انسان‌‏های شریفی بوده و جایگاه آنها نیز جایگاه رفیعی است.

نماینده وزیر آموزش و پرورش در خراسان جنوبی، صداقت و درستی، توانمندسازی، مشارکت پذیری، برخورداری از اعتماد به ‌نفس، تعهد و پایداری، تمایل به یادگیری، کارآفرینی، خلاق و مبتکر بودن، بینش و بصیرت داشتن و توانایی الهام‌بخشی را از مهم‌ترین ویژگی های بارز مدیران توانمند مدارس در بهارستان علم و ادب برشمرد.

دبیر شورای آموزش و پرورش خراسان جنوبی، بر افزایش نشست های مدیران به منظور تبادل تجربیات تأکید کرد و افزود: مدیران مدارس عمود اصلی خیمه تعلیم و تربیت و حلقه اتصال بین بخش های آموزشی و اداری به شمار می روند.

رئیس شورای پروژه مهر آموزش و پرورش خراسان جنوبی، با اشاره به کمک ۸۷ میلیاردی خیرین نیکوکار استان برای ارتقای شاخص های تعلیم و تربیت، استانداردسازی و احداث فضاهای آموزشی و تربیتی، اذعان کرد: تکریم خیرین در آیین بازگشایی مدارس و جشن آغاز سال تحصیلی، تعظیم شعائر الهی و گامی بلند در مسیر تمدن سازی به شمار می رود.

این مقام مسئول در آموزش و پرورش خراسان جنوبی، با بیان این که مدارس، مراکز تعلیم و تربیت و تزکیه اند، خاطرنشان کرد: آموزش عملی احکام دینی در مدارس به شرطی که توصیه همراه با معرفت باشد، پذیرش آن توسط دانش آموزان راحت و آسان خواهد بود.

به گفته موسوی نژاد ترویج فرهنگ حجاب و عفاف در مدارس خراسان جنوبی، تنها یک دستورالعمل دینی و وظیفه شرعی نیست، بلکه از ضرورت های اجتماعی جامعه اسلامی است که با وجود آن منافع و تأثیرات شگرفی در جامعه پدیدار شده و عدم رعایت آن زیان ها و آثار مخربی در امنیت روانی، فرهنگ عمومی، اقتصاد و سیاست بر جای می گذارد.