خبرنگار برای آنان که چراغی در بساط ندارند پرتویی نورانی به جا می‌گذارد

« در کام قلم ز جان من خون می‌ریخت

در صفحه چو اشک چشم مجنون می‌ریخت

آن دل که نثار دوست باید می‌شد

خون می‌شد و قطره قطره بیرون می‌ریخت

من یک دانش آموز خبرنگار هستم. خبرنگاری که بدون دوربین به تصویر کشید، بدون میکروفون ضبط کرد و با مداد شکسته و خودکار رنگ پریده نوشت و همچنان هم می‌نویسد، بدون هیچ چشم‌داشتی روشنگری و مطالبه گری می کند و برای آنان که چراغی در بساط ندارند پرتویی نورانی به جا می گذارد.

و قلم بهانه ای شد تا ذهن من و امثال من از قید و بند بی نهایت کلمه رها شده و جسورانه در دنیای بیکران خبر خلاصه شویم.

مدت هاست که زندگی ام با خبر، رسانه، مصاحبه و عکاسی خبری گره خورده است. با خنده های مردم رنج دیده خندیده ام و با دیدن اشک هایشان ساعت ها گریسته ام و این زندگی حقیقی یک خبرنگار، پشت پرده‌ ظواهر روزگار اوست.

روز خبرنگار را به همه خبرنگارانی که با تمام وجود و در هر شرایطی در مسیر ناهموار آگاهی بخشی در جامعه گام برداشتند، تبریک عرض می کنم.

*دانش آموز خبرنگار