یک روانشناس ارشد بالینی در البرز در خصوص آسیب‌های طلاق بر فرزندان:
طلاق والدین فرزندان را دچار بحران‌های عاطفی انکارناپذیری می‌کند
کرج (پانا) - یک روانشناس ارشد بالینی در استان البرز گفت یکی از سخت‌ترین موقعیت‌هایی که می‌تواند برای افراد رخ دهد مسأله طلاق است و طلاق والدین بی‌شک فرزندان را دچار بحران‌های عاطفی انکارناپذیر می‌کند.
مریم شکوری، روانشناس ارشد بالینی استان البرز در گفت و‌گو با پانا عنوان کرد: «یکی از انواع بحران‌های طلاق زمانی رخ می‌دهد که شخص دارای فرزند یا فرزندانی است. این مسأله می‌تواند آنها را با لطمه‌‌های بسیاری مواجه کند.»
شکوری طلاق را یکی از بحران‌های عاطفی شایع در جامعه دانست و اظهار کرد: «افراد به طور اغلب با یک حس فقدان و از دست دادگی در زندگیشان روبرو هستند که این حس در افرادی که دچار شکست عاطفی و طلاق می شوند و فرزندان آنها، به مراتب بیشتر از سایرین مشاهده می‌شود. البته زوجین می‌توانند با بهره‌گیری از خدمات روانشناسی به موقع هنگام جدایی جهت به حداقل رساندن آسیب‌های طلاق در فرزندان خود اقدام کنند.»
این روانشناس با بیان اینکه طلاق والدین پیامدهای منفی فراوانی برای فرزندان به دنبال دارد گفت: «تحقیقات روانشناسان به خوبی نشان دهنده اثرات منفی و بالقوه طلاق برای فرزندان است و تاثیرات آن در گروه‌های سنی مختلف به عوامل فراوانی بستگی دارد که می‌توان گفت تقریبا همه آنها در کنترل افراد قرار دارند.»
وی در رابطه با آسیب های بارز طلاق در فرزندان تشریح کرد: «طبیعتا طلاق پیامدهای منفی بسیاری را برای فرزندان در گروه های مختلف سنی به دنبال دارد. حس عدم امنیت، احساس ترس از آینده، طردشدگی و در نهایت احساس ضعف در توانمندی‌ها و بلاتکلیفی، برخی از اثرات بارز و منفی طلاق هستند. همچنین فرزندان در هر گروه سنی پس از طلاق والدین خود ممکن است با طیف وسیعی از بحران هایی همچون حسی شبیه به افسردگی، غم فراوان و اضطراب، احساس گناه همیشگی، خشم و احساس عمیق تنهایی مواجه شوند.»
شکوری طلاق عاطفی را یکی دیگر از بحران های شایع جامعه دانست و خاطرنشان کرد: «با وجود تمامی پیامدهای تخریب کننده و منفی طلاق که شاهد آنها هستیم، گاهی خانواده‌هایی را می بینیم که دچار طلاق عاطفی نیز هستند و تنها جسمشان کنار همدیگر است تا ظاهرا بچه‌ها دچار آسیب و لطمه نشوند. غافل از اینکه این فرزندان هم از اثرات این مشکل بی‌نصیب نمانده و آنها نیز دچار آسیب می شوند. چنین موقعیت هایی اغلب حس انتقام‌جویی، حسادت، عصبانیت، اضطراب و افسردگی مزمن را در فرزندان پرورش می‌دهد. در چنین موقعیتی کودکان دچار احساس عدم امنیت روانی و ترس از ارتباط گیری با جنس مخالف خواهند شد و در آینده نیز از ازدواج گریزان خواهند بود؛ چرا که همواره با حس ترس از دست دادن و طردشدگی دست و پنجه نرم خواهند کرد.»
وی با تاکید بر اینکه طلاق بدون شک فرزندان را درگیر چالش های متعددی می‌کند اذعان کرد: «گاهی زوجین به دلایل متفاوتی دچار جدایی می‌شوند و متاسفانه ما روزانه با تعداد بیشتری از زوجین مواجه می‌شویم که در آستانه فروپاشی زندگی مشترکشان قرار دارند. حال که این اتفاق به طرز قابل توجهی کودکان را درگیر می‌کند، والدین می بایست در راستای کاهش آسیب ها و بحران های عاطفی در خانواده اقداماتی را انجام دهند.»
این روانشناس در خصوص وظایف والدین پس از جدایی تشریح کرد: «به عنوان پدر و مادری بالغ می بایست خودمان را مسئول و ملزم بدانیم تا تمام سعی و تلاش خود را به کار بگیریم تا فرزندان دلبندمان در این چالش کمتر آسیب ببینند. جدایی والدین در سنین متفاوت فرزندان می‌تواند رخ دهد؛ اما آنچه که اهمیت بسزایی دارد نحوه برخورد والدین با فرزندانشان است. از مهم‌ترین وظایف یک پدر و مادر دلسوز و بالغ می تواند درگیر نکردن فرزندان در این چالش عاطفی باشد. همچنین باید به خاطر داشته باشیم فرزندانمان نیازمند کمک هر دو والدین خودشان هستند و باید تا حد ممکن همبستگی عاطفی و پیوند روحی خود را با هر دو والدین حفظ کنند.»
وی همچنین در ادامه بیان کرد: «والدین باید در امور تربیتی همسو باشند و از یکدیگر پشتیبانی کنند. آنها می بایست متناسب با درک و فهم خود به فرزندانشان علت جدایی را توضیح دهند و به آنها اطمینان بدهند اگرچه با یکدیگر زندگی نمی‌کنند، ولی وجودشان برای پدر و مادر مهم است و هر کدام وظایف و مسولیت‌های محوله را به درستی انجام می دهند. پدر و مادر هیچگاه نباید به کودکان خود احساس گناه را القا کنند و یا اینکه فرزندان فکر کنند که در جدایی پدر و مادرشان مقصر هستند. کودک باید از حس امنیت و دوست داشته شدن از سوی والدین مطمئن باشد و خودش را به عنوان یک فرد اضافی در خانواده تلقی نکند.»
شکوری در پایان خطاب به والدین یادآوری کرد: «کودک می بایست مورد تفهیم قرار بگیرد که جدایی پدر و مادر به طور انکارناپذیری خانواده را دچار تنش‌هایی می‌کند اما با این وجود باید بداند که پدر و مادر یک پروژه مشترک دارند و این پروژه مشترک همان فرزندشان است و والدین در هر زمان و هر موقعیت مصلحت این پروژه را در نظر می‌گیرند. در نهایت پدر و مادر مسئول می‌بایست از کمک‌های تخصصی بهره گیرند و متناسب با درک و فهم خود، چالش های ناشی از طلاق را مدیریت کنند.»
دانش آموزخبرنگار: آتوسا هشترود
ارسال دیدگاه