پاتوق دختران انقلاب؛ مشق اخلاق و فضیلت در جامعه

دختران انقلاب؛ نام جنبشی که از اعتراض به حجاب بر فراز سکوهای خیابان انقلاب گرفته شده است که دختران در حرکتی نمادین، روسری خود را در خیابان از سر بر می داشتند و به نشانه اعتراض بر سر چوب می زدند. هیچ کس تصور نمی کرد در واکنش به این حرکت، جنبش مردمی به نام «دختران انقلاب» با حضور ۱۰ هزار دختر محجبه ایرانی شکل بگیرد، که امروز نامشان همچنان بر سر زبان‌ها باشد.

حجاب و پوشش مناسب، بیانگر شخصیت و عفت زن مومن است و یقینا در امر به ایجاب حجاب، حکمت و فلسفه قوی نهفته است که باید ابتدا پایه‌های اعتقادی و بینش افراد را نسبت به این موضوع قوی کنیم تا به مرور زمان وجوب حجاب در افراد نهادینه شود، به عبارتی باید فرهنگ سازی دقیق و محکم صورت بگیرد و صرف به ریسمان تهدید و اجبار چنگ زده نشود، در همین بین دخترانی مومن در قالب مجموعه ای مردمی به نام «دختران انقلاب» در مترو تئاتر شهر تهران گرد هم آمدند تا با مغناطیس عشق به علی بن موسی الرضا علیه السلام، با فرهنگ سازی و جهاد تبیین، ابتدا فلسفه اعتقادی حجاب را برای دختران روشن کنند و سپس روسری زیبایی متبرک به ضریح هشتمین اختر تابناک امامت به آنان هدیه دهند.

«پاتوق امام رضایی دختران انقلاب» در مترو تئاتر شهر تهران، ۸ روز متوالی میزبان سیل جمعیتی از دل های آماده برای روشنگری و جهاد تبیین در امر حجاب فاطمی است تا برای آنان که در آشوب های اخیر، بازیچه دست دشمنان شدند، به واسطه عشق به امام رضا، حجاب فاطمی را تبیین کنند. در اینجا تمثالی از ضریح حرم مطهر امام رضا علیه السلام قرار دارد، تا دل های کبوتر نشان را روانه ایوان طلا کنند و صحنه حرم امام رضا را تداعی کنند.

در اینجا دختران کم حجاب بی محابا به سمت تمثیل امام رضا کشیده می شوند، گویی ارتعاشی معنوی آنان را به سمت آن تمثیل می کشد. در پستوی این موکب، اگر چشم هایت را از غبار تیرگی ها پاک کنی، عاشقِ دل خسته ای را که به عشق امام رضا دلش شکسته خواهی دید. اگر گوش هایت را تیز کنی خواهی شنید که زمزمه وار می گوید؛ می دونم رو سیام! من اگه بی وفام… ولی عشقم اینه؛ عاشقِ این آقام. در همین لحظه فرشتگانی به نام دختران انقلاب، دستی محبت آمیز بر صورتش می کشند و با تقدیم روسری زیبایی متبرک به حرم آقا علی بن موسی الرضا علیه السلام، از او می خواهند به حق همین دل شکسته که روانه ایوان طلا شده، تارهای مویش را به درون روسری ببرد و اجازه ندهد، روسریش روزی سهوا از سرش بیفتد. او نیز خوش حال شده از جایش بر می خیزد و شمیم روسری متبرک را به اعماق جان می کشد و باری دیگر اشک هایش صورتش را می پوشاند.

در اینجا دل های آماده ای را می بینید که با تشویق های دختران انقلاب، روسری خود را سر می کنند و با دیدن چهره زیبایشان در آینه، بعضا از خود عکس می گیرند و عکس هایشان را با اشک برای خانوادهایشان ارسال می کنند‌ و هنگام خروج از موکب با شیرینی، شربت و گل پذیرایی می شکند و کتابی را به اسم «زن، زندگی آزادی» با خود به یادگار می برند. این کتاب، حکایت دختری است که در آشوب های اخیر، تحت تاثیر شبکه های معاند روسری خود را کنار می گذارد، اما هنگامی که دسیسه های پشت این بی حجابی ها را درک می کند، آرام آرام روسری خود را سر می کند، به عبارتی دیگر این داستان دقیقا همان جهاد تبیینی است، که حضرت آقا می فرمایند؛ اهداف شوم دشمنان را در پس این بی حجابی ها آشکار سازید.»

حوصله‌ بچه‌ها هم در این موکب سر نمی‌رود! تا مادرانشان مشغول راز و نیازند، بساط نقاشی و سرگرمی برای دلبندانشان برپاست. خلاصه اینکه هیئت دختران انقلاب و پاتوق امام رضایی‌ها در متروی تئاتر شهر و البته متروی صادقیه سنگ تمام می‌گذارد و با دادن کتیبه ای به بانوان، از آنان می خواهند که هرگز روسری خود را کنار نگذارند و یادشان بماند برای چه حجاب سر می کنند و اگر زمانی به حجابشان شک کردنند، به این کتیبه که مزین به جمله «رو به ایوان طلا کردی و گفتی به امام؛ من اگر حجاب دارم همه از لطف شماست» نگاه کنند.

خبرنگار دانش آموز: عطیه چوپانی