بازیگر و کارگردان نمایش «اتول سورون تهران الف» در گفتوگو با پانا:
با تئاتر میتوان زندگی کرد و زیستن آموخت
تهران (پانا) - ورود نخستین اتومبیل به ایران، سوژه و بنمایه اصلی نمایشیاست که اینروزها در تماشاخانه ایرانشهر به کارگردانی شهروز دلافکار به روی صحنه میرود. متن این نمایش را باقر سروش به سفارش دلافکار به رشته تحریر درآورده و جمعی از هنرجویان آموزشگاه دلافکار نیز در آن ایفای نقش میکنند.
ماجرای ورود اولین ماشین به ایران و مواجهه جامعه با آن خود به خود نگاهی جامعهشناختی به پدیدههای ماشینیزم و جهان مدرن در بستر سنتهای ایرانیست. برخورد ایرانی ها با این پدیده مدرن صنعتی مانند همه ابزار و ادوات و یا حتی در برخی موارد اندیشهها و نگرش جهان مدرن بود که به واقع شاید ابتدا باید فرهنگ آن وارد میشد. جامعه ایرانی از این پدیدههای جهان صنعتی در دوران قاجار نه در راستای رفاه آسایش خود بهره جست بلکه آن را به نوعی به بلای جان خود بدل ساخت. در کشوری که درگیر افیون، تراخم، آبله، وبا، کزاز، کچلی، فقر، چند دستگی و بلایای دیگر بود قرار است به دستور مظفرالدین شاه اتول به خیابانها بیاید. مملکتی که نود درصد مردم آن خواندن و نوشتن بلد نیستن، به نان شب محتاجند، کشورشان به دست شوروی و انگلیس در حال غارت است، اتول به چه کارش می آید؟!!!
حال این داستان پندآموز بهانهای شده تا باقر سروش بر مبنای آن نمایش نامه ای بنویسد به نام «اتول سورون تهران الف ۱» و «شهروز دل افکار» آن را کارگردانی کند.
شهروز دل افکار کارگردان و بازیگر این نمایش در گفتوگو با پانا اظهار داشت:« پس از فارغالتحصیلی از دانشگاه سالهای زیادی است که در آموزشگاههای مختلف تدریس میکنم و متاسفانه مدتی است شاهد فقر آموزش در بدنه تئاتر کشور هستیم تا جایی که آموزش به عنوان دغدغه اصلی من بدل شد، چطور که همیشه همواره سعی داشتم همچون مسابقات دو امدادی آنچه از بزرگان هنرهای نمایشی آموختهام به جوانترها منتقل کنم. این نمایش را نیز توسط مستعدترین هنرجویان خود امروز به روی صحنه آورده ام و همانطور که مشاهده میکنید درخشش این بچهها مورد استقبال پرشور مردم نیز قرار گرفته است.»
بازیگر سریال قورباغه توضیح داد:« در دل آموزش تئاتر وجوه دیگری از حقیقت زندگی کشف میشود. در حقیقت من اینجور فکر می کردم که وقتی قرار است بیان و بخش های دیگر بازیگر در یک کلاس رشد کند، چرا هدفمند نباشد و منجر به اجرا نشود. اکنون مدتهاست که خروجی کلاسهای بازیگریام حسن ختامی روی صحنه دارند که نمایش اتول سورون تهران الف امروز یکی از درخشانترین این اجراهاست.»
این بازیگر تئاتر اضافه کرد: « حقیقتا همواره تصمیم تمرکزم روی بازیگری است. به نظر من هدف هر آدمی باید مشخص باشد و یک شاخه اصلی داشته باشد. من بازیگر هستم و دوست دارم بازی کنم. در خصوص این نمایش اصرار بچهها تمامی نداشت و من هم حقیقتا سر ذوق آمده بودم و همان ابتدا هم باقر سروش اولین و آخرین گزینهام برای نوشتن متن بود و هم باقر پذیرفت که بنویسد.»
دلافکار پیرامون ایده نمایشنامه اتول سورون گفت:« البته در مورد ایده متن همان روزهای اول با نویسنده به توافق رسیدیم و تمرین ها هم بر اساس ایدههای توافقی اولیهمان بود. به نوعی قرار بود بچهها به فضایی که قرار است به زودی شروع کنیم نزدیک شوند. هر چند بعد از آمدن متن، مجبور شدیم بخش زیادی از آنچه ساخته بودیم را دور بریزم. من اصلاً فاز کارگردانی ندارم ولی دوست دارم آن بازیگری که برای من بازی میکند بازی خوبی داشته باشد.»
این فعال هنری در ادامه توضیح داد: «الگوی من در تئاتر بزرگانی مانند دکتر رفیعی هستند. من جنس تئاتری که دکتر رفیعی کار میکند را دوست دارم و از آن لذت میبرم. اینبار در کارگاهها و جلسات تمرین وسواس بیشتری به خرج دادم و روی آکسانها و لحنشان سفت و سخت کار کردم، روی رسیدن به ریتم مطلوب و مخاطب پسند تلاش بسیار بهخرج دادیم. به هر حال کیفیت همه بچهها در یک حد نیست و جاهایی که دیگر بن بست میرسیدم، مجبور می شدم به جای تک تکشان بازی کنم. تا جایی که یک روز همه بچهها را در یک اتاق جمع کردم و گفتم من میخوانم و شما گوش کنید. و خدا میداند که چه انرژی از من صرف می شد و چقدر خسته می شدم.»
این کارگردان و بازیگر باسابقه تئاتر درباره قصه این نمایش گفت: « نمایش به یکی از شاهان دربار ناصری است که برای اولین به فرانسه میرود، ماشینی را میبیند و برای اولین بار با این پدیده آشنا میشود. وقتی به ایران برمیگردد یک اتومبیل سفارش میدهد و برای همین خورد و خوراک ندارد و مدام خواب اتول را میبیند، وقتی هم که اتول میرسد حرمسرای ناصری تبدیل به یک گاراژ میشود و حالا تصور کنید زنان بیشمار شاه قاجار را که به هووی آهنی خود حسادت میکنند و دسیسههای آنها برای نابودی اتول را.»
وی درباره دشواریهای تمرین تئاتر با شیوع پاندمی کرونا و تعطیلی سالنها از پس التهابات اخیر جامعه گفت: امیدوارم این روزها و این گرفتاریها به زودی تمام شود. میتوانم بگویم پیش از ورود کرونا به ایران، بچههای تئاتر به شکل کجدار و مریز زندگی خود را جلو میبردند بنابراین باید از این هنر حمایت شود وگرنه تعطیل میشود و افراد به دنبال کارهای دیگر میروند که این موضوع خیلی ناراحتکننده است. باید در نظر داشته باشیم که عدهای از این طریق زندگی خود را می چرخانند. جشنواره تئاتر فجر از تئاتری ها به نوعی حمایت میکند. باید به هنرمندان کمک شود تا بتوانند زندگی خود را تامین کنند.»
این کارگردان توضیح داد: «در شرایط اخیر جامعه همه مشاغل به فعالیت خود ادامه دادند، اما برخی سعی به تعطیلی تئاتر داشتند. در این میان تئاتر بسیار مظلوم و مهجور مانده است و هیچکس به آن کمک نمیکند. من با این نمایش سعی کردم در سختترین شرایط ممکن دین خود را به تئاتر ادا کنم و به عشق مردم به روی صحنه روم.»
وی در خاتمه اظهار داشت: « چرخ حیات تئاتر باید بچرخد، چراغش روشن باشد و مردم به سالن تئاتر بیایند. هرگز دوست ندارم چراغ تئاتر خاموش باشد حتی اگر ۱۰ تماشاگر هم در یک سالن تئاتر باشند، باز هم امیدوار کننده است امیدوارم دولتمردان و سیاستگزاران فرهنگی بیش از پیش به تئاتر اهمیت دهند، چرا که با تئاتر میتوان زندگی کرد و زیستن آموخت. من به عشق مردم و مخاطب نفس میکشم و همواره شیفته و عاشق تئاتر و مخاطبین آن هستم.»
شایان ذکر است، نمایش «اتول سورون تهران الف» به کارگردانی «شهروز دلافکار» از سهشنبه ۹خردادماه ۱۴۰۲ به دلیل حضور در فستیوال جهانی سنپبترزبورگ اجرا نخواهد داشت.
این نمایش در حالی متوقف شد که از جمله پرفروشترین نمایشهای حال حاضر تئاتر کشور بود.
بر اساس اخبار رسیده دوستداران هنر نمایش و علاقمندان تئاتر از هماکنون میتوانند بلیط این نمایش را برای روز سهشنبه ۱۶خردادماه به بعد در سایت تیوال خریداری کنند.
ارسال دیدگاه