امام حسن‌مجتبی(ع) اقیانوس سخاوت و بخشندگی

حضرت حسن‌بن علی‌بن ابی‌طالب(ع) مشهور به امام حسن مجتبی(ع)، دومین امام شیعیان است. ایشان در شب نیمه ماه مبارک رمضان، سال سوم هجرت در شهر مدینه دیده به جهان گشود.

فرشته سیفی، دبیر قرآن و محقق دینی آموزش و پرورش اسلامشهر در سالروز ولادت دومین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت، حضرت امام حسن مجتبی (ع) در گفت و گو با پانا اظهار کرد: «امام حسن (ع) دومین امام شیعیان و یکی از پنج تن آل عبا(ع)بود. ایشان در نیمه ماه مبارک رمضان متولد شد و خاندان پاک و شریف پیامبر از تولد ایشان بسیار خرسند شدند. رابطه ایشان با پیامبر بسیار صمیمی بود و امام حسن(ع) را گرامی می‌داشتند.»

وی در ادامه افزود: «امام حسن(ع) پس از شهادت پدر، هدایت جامعه اسلامی را بر عهده گرفت و در دوران حکومت ایشان جامعه مشکلات بسیار داشت که مهم‌ترین آن، ظلم معاویه و صلح تحمیلی با امام دوم است، زیرا معاویه نسبت به امام حسن مجتبی (ع) حس حسادت فراوانی داشت.»

سیفی در رابطه با اینکه امام حسن مجتبی(ع) کریم اهل بیت(ع) بود، خاطرنشان کرد: «سیره و زندگی ایشان برای انتخاب ارزش‌های اخلاقی، آداب کنترل شرایط و حل مشکلات با صبوری بسیار مناسب است.امام حسن مجتبی(ع) در زندگی تمام توان خویش را در راه انجام امور نیک و خداپسندانه به کار می‌گرفت و اموال فراوانی در راه خدا می‌بخشید. بخشش‌های بی‌سابقه و انفاق‌های بسیار بزرگ و بی‌نظیری ثبت کرده‌اند. آن حضرت در طول عمر خود دو بار تمام اموال و دارایی خود را در راه خدا هزینه کردند و در مجموع اقیانوس سخاوت و بخشندگی هستند و به همین جهت ایشان کریم اهل بیت(ع) نام گرفتند.»

دانش‌آموز خبرنگار: هدیه اوصالی