صمدی: من آنقدر فرد مهمی نیستم که بخواهم پیامی داشته باشم

در بخشی از این نشست علیرضا صمدی با اشاره به این مطلب که تمام تلاشش را کرده است نسبت به گذشته خود پیشرفت داشته باشدگفت: در نگاهم به سینما سعی دارم فقط نسبت به خودم چند گام جلوتر بروم. ادعای چندانی در فیلمسازی ندارم و فکر میکنم اگر بشودقصه ای تعریف کرد که مخاطب سالن را ترک نکند کارم را کرده ام. من سه فیلم ساخته ام. صحنه زنی اکران آنلاین خوبی داشت و درکلسعی داشته ام فیلم هایم فضای متفاوت خوبی داشته باشد و ژانرهای مختلف را تجربه کنم. تجربه در ژانرها برای من مسأله است.

وی با اشاره به اینکه فضای مجازی محور این فیلم بوده است اظهار کرد: فضای مجازی بخشی از روزمره ماست. موبایل از زندگی ماجدا نمی شود و تمام زندگی ما را تحت تاثیر قرار داده است. باید کنشی که در فضای مجازی هست را در نظر داشت. برای من اینسوال وجود داشت که آیا نسبتی بین گناه و جرم و مکافات عمل وجود دارد؟ فضای مجازی در این فیلم بیشتر برای من یک مک کافیناست. آدمی که در گذشته خطایی کرده و این گذشته مثل بومرنگ به او برمی گردد.

وی یاد آور شد: من فیلمنامه را دو سال پیش نوشتم و با موج های که در این چند وقت راه افتاده بودم فکر کردم این فضا به ایران هم میرسد.

صمدی در بخش دیگری از این نشست درباره پیامی که فیلم به مخاطب می داد گفت: من آنقدر فرد مهمی نیستم که بخواهم پیامی داشته باشم.

وی همچنین با اشاره به اینکه نمی توانم بگویم تحت تأثیر فیلمی نبوده ام یا از ملودرام های جهان تاثیر نگرفته ام گفت: وظیفه ملودرام ایناست که تا پایان مخاطب را نگه دارد. من که نمی خواهم سینما را اختراع کنم و ادعاهای عجیبی کنم که کار مهمی کرده ام.

وی درباره اینکه به سیمرغ فکر می کنید یا خیر عنوان کرد: برای من قصه گویی مهم است و چندان به جایزه فکر نمی کنم همین کهمخاطب بتواند فیلم را تا پایان تحمل کند کار بزرگی کرده ام.

وی اضافه کرد: تناقضی برای من در زندگی وجود دارد و انسان هایی دیده ام که دانشی دارند اما به آن عمل نمی کنند برشت می گویداو که نمی داند و کاری می کند نادان است و او که می داند و اشتباهی می کند جنایتکار است.

وی درباره اینکه چقدر موافق واقعیت ازارگری های زنان بوده است گفت: موافق هستم اما فکر می کنم مرجعی برای بررسی اینها بایدوجود داشته باشد. من در این فیلم هم روایتی دروغ دارم و هم روایتی راست و فکر می‌کنم مرجعی باید وجود داشته باشد.

صمدی در ادامه درباره روایت آزارگری زنان و نسبت آن با فضای مجازی گفت: من روایت درستی گذاشتم که یک نفر این روایت درست را منتشر می کند و روایت غلطی هم وجود دارد که در سطح جهان هم پیش از این رخ داد و برای جانی دپ و کوین اسپیسی دیدیم. من در وضعیتی که در فیلم ترسیم کردم می خواستم بگویم سره از ناسره باید جدا شود. مسأله این است که ما در خلوت آدم ها نیستیم ونمی توانیم به طور مثال بگوییم شاهد بیاور و این موضوع را هم باید در نظر بگیریم.

در ادامه این نشست رضابالا درباره دغدغه ساخت این پروژه گفت: در وهله اول درک و شناخت من از علیرضا صمدی و انگیزه او باعثاین همراهی شد. او فیلمنامه هایی نوشته بود که با هم خواندیم. این اثر را که خواندم احساس کردم موضوعی روز است که با آن دست بهگریبان هستیم.

وی اضافه کرد: فکر می کردم این اثر می تواند یک منظومه فکری باشد که بتوانیم شخصیت های این چنینی که در فیلم مطرح می شود رابشناسیم. شخصیت جدی فیلمنامه برای من غزل شاکری یا سیماست؛ کسی که رنج را تحمل می کند و می تواند آن را در شخصیتیمتعالی تر نمایش دهد.

صمدی همچنین درباره تیتراژ فیلم نیز گفت: من در این قصه که روایت ناتمام سیما است می خواستم نشان دهم داستان ادامه دارد. این را در فرم و بعد از تیتراژ آوردم و خواستم بگویم قصه این رنج و درد همچنان ادامه دارد.

وی همچنین درباره نبودن نام برخی عوامل در تیتراژ گفت: ما فیلم را در شهریور ماه شروع کردیم و برخی دوستان خواستند فعلااسمشان نباشد.