زندگی صدای چکاوکان زاگرس است

زندگی ذره کاهیست که کوهش کردیم

زندگی نام نکویی است که خارش کردیم

من یک دانش آموز خبرنگارم که بین درس و مشق و فعالیت های تشکیلاتی گاهی دست به قلم می‌برم و از دنیای پیرامونم می‌نویسم. از زندگی می‌نویسم.
زندگی جنبه ای از هستی است که فرایندها و اعمال و واکنش های زیادی را در بر می‌گیرد. معنای زندگی کاملا شخصی است و ما خودمان معنای زندگی را تعیین می‌کنیم و سرشار از تجربه هاست، سرشار از احساسات و عواطف است. تلخ و شیرین، فراز و نشیب های بسیار ، گاهی آبی آسمانی و گاهی سیاه تر از سیاه.
ما تعیین می‌کنیم هدفمندی و بی هدفی آن را.
زندگی هدف است، چون آن خالق بی همتا هم از خلقت ما هدفی داشته است.
زندگی گاهی صدای ابشارهای بلند و چکاوکان زاگرس در هنگامه بهار است.
زندگی گاهی محبت است
گاهی عشق است.
زندگی همان نت های ویولون صبا
و قافیه پریشان شعرهای حافظ است
باید آن را خواند
باید آن را دید
باید آن را حس کرد
و در آخر زندگی را باید زندگی کرد
آنگونه که باید.

*دانش آموز خبرنگار