نایبرئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری در گفتوگو با پانا:
مراکز کاریابی، حلقه گمشده میان اتصال مدارس به بازار کار است
تهران (پانا) - نایبرئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری با بیان اینکه مراکز کاریابی حلقه گمشده میان اتصال مدارس و بازار کار است، عنوان کرد که باید مجوز موسسههای کاریابی آسیبشناسی شود تا از فرصت و پتانسیل این مراکز برای پر کردن مشاغل موردنیاز جامعه بهخوبی استفاده شود.
علیرضا حیدری، نایبرئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری در گفتوگو با پانا درباره حلقه مفقوده میان دانشآموزان فارغالتحصیل از مدارس و بازار کار گفت: «ما موسسههای کاریابی داریم که قبلاً دولتی بود و به فارغالتحصیلان مدارس و دانشگاهها کمک میکرد تا به حرفه موردنظرشان برسند اما اکنون به تعداد زیادی کارفرمای خصوصی مجوز کاریابی دادهاند و جا دارد این مجوزهای کاریابی آسیبشناسی شود تا از فرصت و پتانسیل این مراکز برای پر کردن مشاغل موردنیاز جامعه بهخوبی استفاده شود.»
باید خلا موجود برای اتصال کارگر به کارفرما را پر کرد
حیدری اظهار کرد: «زنجیره انتقال کالا از تولیدکننده به مصرفکننده خرد تعریف شده است و همین سیستم باید در مورد بازار کار هم پیاده شود. اگر خلائی وجود دارد باید دید دنیا و کشورهای دیگر چه کردهاند و چگونه میتوانند چنین لینک و ارتباطی را برقرار کنند تا جوینده کار بتواند صاحبکار خودش را پیدا کند. باید کارگر و کارفرما فرصت شناخت نسبت به یکدیگر پیدا کنند تا کار را جلو ببرند اما حلقه مفقودهای وجود دارد که کارگر دنبال کارفرماست و کارفرما به دنبال کارگر است.»
مراکز کاریابی به هنرستانها وصل شوند
حیدری پیشنهاد داد تا برای برقراری این ارتباط از سامانهها استفاده شود و افزود: «کاریابیها و سامانهها فرصت خوبی هستند اما اتصال همه اینها به مدارس و هنرستانها و روش کار مهم است. نکته مهمی که باید موردتوجه قرار بگیرد این است که در دنیا یک جغرافیای خاص برای شغل نمیتوان تعریف کرد و ممکن است فردی ساکن تهران باشد اما شغلش در بندرعباس باشد. در دنیا شغلهایی که درآمد تعریف میکنند لزوماً گزینه «خانواده» آنها را مقید به ماندن نمیکند و درواقع باید چنین فرهنگی ایجاد شود تا بدانیم دلیلی ندارد که من حتماً در تهران زندگی میکنم شغلم هم در همین تهران باشد، درحالیکه فرصتهای شغلی در تهران اشباع شده است.»
برای ایجاد اشتغال مهاجرتهای جغرافیایی درونمرزی را توسعه دهیم
حیدری عنوان کرد: «این موضوع در کشورهای دیگر تقریباً حل شده است.مهاجرتهای جغرافیایی درونمرزی انجام میشود و این روال عادی است. ما چسبندگی منطقه جغرافیایی به لحاظ فرهنگی و خانوادگی داریم که اجازه نمیدهد توانمندیهایمان را بالا ببریم یا جایی که نیاز است از آن استفاده کنیم و هم آنها مزدی متناسب با آن توانمندی بدهند.»
وی افزود: «این مشکل فرهنگی است و ریشه در سنت، مذهب و موارد دیگر فرهنگ ما دارد. بسیاری از کشورها این را حل کردهاند و افرادی که به بلوغ میرسند از خانواده جدا میشوند.»
وی درباره اینکه کدام نهاد میتواند ارتباط دانشآموز با بازار کار را فراهم کند، اظهار کرد: «این موضوع فرابخشی و کار گروهی است و یک نهاد باید صرفاً هماهنگکننده باشد و بقیه و همه با آن نهاد هماهنگ عمل کنند. نه کارفرمای صنعتی، نه سازمان فنی و حرفهای و نه حتی وزارت آموزش و پرورش بهتنهایی نمیتواند کاری کند. نهاد باید دولتی باشد تا هماندیشی و همکاری و همگرایی را بتواند ایجاد کند و به نظر میرسد بیشتر حاکمیت باید مسئولیت در این زمینه بپذیرد و پیشقدم باشد.»
ارسال دیدگاه