پانا گزارش میدهد
داغدیدگی ریختهگری تبریز از سردی توجهات
تبریز(پانا) - صنعت ریختهگری تبریز که روزگاری، سرسختترین فولادها را به مذابی نرم و سرد، مغلوب میکرد، اینک از سردی توجهها، کمرش خمیده و فرسوده شده و چه بسا آب پاکی را هم بر کورههای گرمابخش خود ریخته و ریختهگری مغلوب شود.
در حالی که بحران انرژی در اروپا، با تعطیل کردن واحدهای ریخته گری فرصت رشد را برای شرکت های ایرانی فراهم کرده، شرکت ریخته گری ماشین سازی تبریز در برزخ واگذاری معلّق مانده و رو به افول است. حدود دو سال پیش بود که با حکم قوه قضائیه، شرکت های ماشین سازی و ریخته گری ماشین سازی تبریز از مالک آن که نااهل شناخته شده بود خلع ید شد.
با خارج شدن مجموعه ماشینسازی و ریختهگری از دست بخش خصوصی، امیدها برای رونق گرفتن این مجموعه زنده شد و افق های جدیدی پیش روی این مجموعه صنعتی قدیمی و برند تبریز پدیدار شد.
علی سررشته، مدیرعامل جدید ریختهگری ماشینسازی تبریز که فارغ التحصیل دکترای متالوژی است، میگوید: شرکت را در حالی که فقط ۱۲ میلیون تومان موجودی در حساب آن وجود داشت تحویل گرفته و در حدود این دو سال، ضمن پرداخت حقوق کارگران در اول هر ماه، ۳۰ میلیارد تومان از بدهی های شرکت را پرداخت کرده است.
اما بازدید میدانی از کارگاههای این شرکت گویای وضع نا بسامان آن بوده و بیانگر این حقیقت است که شرکت ریختهگری ماشینسازی تبریز با وجود داشتن نیروی انسانی متخصص و کارآمد و همچنین زیرساختهای لازم؛ نمی تواند با تکنولوژی زمان جنگ جهانی دوم قامت راست کند.
ذوقی مدیر تولید شرکت با اشاره به مشکلات پیش روی این مجموعه و کارگران آن می گوید: در حالی شرکت با ۳۰ درصد ظرفیت خود کار می کند که مشکلاتی چون فرسوده بودن دستگاه ، نبود نقدینگی، نبود روشنایی و آلودگی محیط کارگاهها به گرد و غبار و گازهای سمی؛ ریختهگری ماشینسازی تبریز را در شرایط سختی قرار داده است.
علی سررشته، مدیرعامل ریختهگری ماشینسازی تبریز در گفتگو با خبرنگاران از بازدید نمایندگی های سه شرکت روس، ترک و صرب از این شرکت خبر داده و عنوان میکند: با توجه به قدیمی بودن خط تولید شرکت، این بازدیدها منجر به قرارداد نشد.
وی با اشاره به اینکه ریختهگری، ۶۰ مشتری بالقوه دارد که در صورت بهبود شرایط تولید می توانند به بالفعل تبدیل شوند، میافزاید: با توجه به اینکه شرکت ریختهگری ماشینسازی در لیست واگذاری قرار گرفته، نه امکان ورود بخش خصوصی برای نوسازی وجود دارد و نه دولت برای بهروز رسانی خط تولید آن اقدام میکند که این امر موجب غیررقابتی شدن محصولات شرکت در بازارهای داخلی و خارجی شده است.
سررشته از تدوین سند نوسازی شرکت ریختهگری خبر داده و میگوید: نوسازی این مجموعه در دو فاز و در بازه زمانی یک ساله تعریف شده که در مجموع ۵۰۰ میلیارد تومان هزینه داشته و ضمن امکان بازگشت سرمایه در عرض پنج سال، می توان بدهیهای باقیمانده از سالهای گذشته به مبلغ ۲۰۰ میلیارد تومان را هم پرداخت کرد.
مدیرعامل ریختهگری ماشینسازی تبریز بیان میکند: اگر فقط فاز یک این مجموعه با ۲۵۰ میلیارد تومان هزینه هم راهاندازی شود، میتوان با درآمد این فاز، فاز دوم را هم راهاندازی کرد و به بهرهبرداری رساند.
شرایط کنونی ریختهگری ماشینسازی مصادف شده با بحران انرژی ناشی از جنگ روسیه و اوکراین در اروپا که با تعطیل شدن چندین شرکت ریختهگری، بازارهای اروپا را مستعد حضور محصولات این شرکت تبریزی کرده است.
اما شرکت ریختهگری ماشینسازی در برزخ واگذاری معلق مانده و روز به روز با فرسایش ماشین آلات آن و از دست دادن مشتریان داخلی و خارجی، به دلیل نبود تنها ۵۰۰ میلیارد تومان، خط سیر افول خود را طی می کند.
بررسی اوضاع کنونی شرکت، موید این نکته است که زنگ خطر برای این برند نام آشنای صنعت آذربایجان شرقی به صدا درآمده و اگر در سریعترین زمان ممکن تعیین تکلیف و نوسازی نشود، برای بازگشت آن، خیلی زود، دیر خواهد شد و صنعت ریختهگری تبریز، چه بسا با قامتی فرسوده به ناچار، آب پاکی را بر کوره های گرمابخش خود ریخته و ریختهگری، مغلوب شود و دود آن به چشم ۴۰۰ کارگر و نیروی انسانی دلسوزش برود که با آتش این کورهها، دلشان گرم و زنده است.
خبرنگار: یوسف سلمانی
ارسال دیدگاه