ضرورت آموزش سواد اجتماعی در مدارس

امان‌الله قرایی‌مقدم در گفت‌وگو با پانا با اشاره به ساختار نظام آموزشی در کشور اظهار کرد: «ساختار آموزشی در کشور با توجه به تشکیلاتی که برای آن در سطوح ملی، منطقه‌‌ای و محلی در رده‌‌های مختلف پیش‌دبستانی، دبستانی، متوسطه اول و دوم در نظر گرفته شده است از یک سازوکار کالبدی و فیزیکی برخوردار بوده که ظرفیت لازم برای انتقال علم و دانش را به دانش‌آموزان دارد.»

این جامعه‌شناس با بیان اینکه از منظر جامعه‌شناسی آموزشی، آموزش فقط به فراگیری مهارت‌‌های تحصیلی محدود نمی‌شود، گفت: «آموزش فرایند جامع است و در درون خود موضوعات متعددی را شامل می‌شود. محیط‌های آموزشی فقط محیط پرورش استعدادهای فردی نیست و دارای کارکردهای جامعه‌شناختی نیز هستند و آن جامعه‌پذیری، فرهنگ پذیری و تعلیم آداب و رفتار اجتماعی است.»

وی ادامه داد: افزود: «در عین حال محیط‌های آموزشی محل یادگیری و آزمون و خطای رفتاری و اخلاقی دانش‌آموزان نیز تلقی می‌شود و نمی‌توان مدارس را صرفا در چارچوب کالبدی آن در نظر گرفت زیرا محتوای آن مهم است. متاسفانه در دوره کرونا و غیرحضوری شدن آموزش‌ها به دانش‌آموزان، پیامدهای مختلفی برای آنان داشت. معتقدیم باز شدن هر مدرسه‌ بازشدن یک گلستان است زیرا زمینه‌ای برای رویش استعدادهای فردی، اجتماعی و روانشناختی برای دانش‌آموزان است و الکترونیکی شدن آموزش این امکان را سلب می‌کند که خوشبختانه از ابتدای سال تحصیلی آموزش‌های حضوری از سر گرفته شده است.»

قرایی‌مقدم در ادامه با تاکید بر اینکه باید آموزش مهارت‌های زندگی و سواد اجتماعی در مدارس جدی گرفته شود، گفت: «در جامعه‌شناسی یکی از کارکردهای آموزش افزایش سواد مهارت‌های اجتماعی است که از این‌رو باید این کارکرد در مدارس و محیط‌های آموزشی به‌ویژه در سنین نوجوانی جدی گرفته شود تا به باور اجتماعی تبدیل شود.»

وی با بیان اینکه دانش‌آموزان سرمایه اجتماعی هستند، گفت: «دانش‌‌آموزان برای اینکه آینده‌سازان خوبی برای کشور باشند، باید بیشتر مورد توجه قرار بگیرند و باید به مهارت‌های زندگی و یادگیری سواد اجتماعی توجه بیشتری نسبت به گذشته شود زیرا باعث کاهش آسیب‌ها خواهد شد. این مسئولیت فقط بر عهده آموزش‌وپرورش نیست، نه تنها خانواده بلکه در مجموع کل نظام و تمامی سازمان‌ها و نهادها باید همراه باشند.»