در گفتوگو با پانا:
محمد دلیریان: کشتی فرنگی ایران در باد طلاهای سال قبل خوابیده بود
با محمد بنا مخالفم اما دشمنش نیستم/ او برای نتیجه گرفتن گلخانه ای عمل میکند
تهران (پانا) - پیشکسوت کشتی فرنگی ایران معتقد است کادر فنی تیم ملی در باد طلاهای سال قبل خوابیده بود و مهمترین ضعف فرنگیکاران ایران عدم آمادگی جسمانی و روحی روانی بود.
محمد دلیریان در گفتوگو با پانا با اشاره به عملکرد تیم ملی کشتی فرنگی ایران در مسابقات جهانی بلگراد صربستان،گفت: «آنچه مشهود بود، همه دیدند. تیم ما از لحاظ آمادگی جسمانی، ذهنی و روحی روانی اصلا شرایط خوبی نداشت. مثلا گرایی را دیدیم که اصلا از لحاظ جسمانی توان نداشت تا ۶ دقیقه کشتی بگیرد. در خاک فرنگی کاران ما برای دفاع خیلی ضعیف بودند. متقابلا در اجرای فن هم در خاک نتوانستیم خوب عمل کنیم. متاسفانه کادر فنی ما در باد طلاهای پارسال خوابیده بودند. آن موقع هم گفتم که نباید آن نتایج را به حساب قدرت کشتی ما گذاشت. ۲۵ قهرمان جهان و المپیک حضور نداشتند چون اولین مسابقه بعد از المپیک بود.»
وی افزود: «البته فراموش نکنید که جایگاه کشتی فرنگی ما همین است. حالا ممکن بود با یک طلا دوم یا سوم می شدیم و روی سکو می رفتیم. در شرایط نرمال و طبیعی سطح کشتی فرنگی ما همین است که دیدید. اما مشکل عمده کشتی ما این است که انتخابی واقعی برگزار نمیشود. اگر انتخابی واقعی برگزار شود و نفرات دوم، سوم و چهارمی که پشت خط هستند، به آنها بها بدهند، رقابتی میشود و حتی اگر نتایج بهتر هم نشود، حسنش این است که حداقل کشتیگیران بی انگیزه نمیشوند. اما وقتی نفرات بعدی این بیعدالتی را میبینند و با همین نگرش آنها را کنار میگذارند، میروند. از کشتی زده میشوند و ممکن است به بیراهه کشیده شوند.»
پیشکسوت کشتی فرنگی ایران ادامه داد: «ما بعد از المپیک لندن که ۳ طلا گرفتیم، اگر برنامه ریزی درست میکردیم، الان وضعیت بهتری داشتیم. اگر برنامه ریزی درست بود، سالنهای کشتی نباید اصلا جای سوزن انداختن داشت. اما این روش گلخانهای به کشتی آسیب می زند. انتخابی درست و حسابی هم میگذاشتیم حداقل این بود که بچه ها انگیزه داشتند و میدانستند تلاششان بی نتیجه نیست و دیده میشوند. کشتیگیران ما همان ضعفهای سال قبل را داشتند. ضمن اینکه از لحاظ روحی روانی هم متزلزل بودند. ما توان ۶ دقیقه مبارزه را نداشتیم.»
وی ادامه داد: «در کنار اینها در یکی دو مسابقه، اشتباه کوچینگی هم داشتیم. مثلا نجاتی و گرایی خودشان درخواست چلنج میدهند. خب؛ مربیای که کنار تشک نشسته، پس کجا را میبیند؟ چرا از این فرصت استفاده نمیکند؟ اینکه میگویند، صربها دخالت کردند و نفوذ داشتند اینها همهاش بهانه است. اتفاقا داوری در این دوره بسیار عالی بود صربها هیچ نفوذی نداشتند. تیمشان واقعا خیلی گردن کلفت و پرقدرت و آماده بود. وقتی گرایی ۴ امتیاز جلو است، چه لزومی دارد که حمله کند؟ این را باید مربی به او بگوید. این مشکلات کوچینگ و بقیه ضعفها بود که باعث عدم نتیجهگیری شد. بقیه افسانهای است که میبافند. به نظرم محسننژاد آمادهترین کشتیگیرد ما بود. او وقتی جلو بود، احساسی کشتی گرفت. خوب وقتی کشتی را با آن اختلاف پیش هستی، چرا درگیر میشوی و امتیاز میدهی؟ اینجاست که باید مربی خودش را نشان دهد. محسننژاد و نجاتی حقشان بود در فینال باشند.»
محمد دلیریان با اشاره به عملکرد محمد بنا گفت: «باید حرمت محمد بنا را حفظ کنیم. او سالها برای کشتی فرنگی ما زحمت کشیده است و نتایج خیلی خوبی هم گرفته. توانسته با کشتی فرنگی بهترین نتایج را بگیرد و طلا بیاورد. قرار نیست با نتیجه نگرفتن، چشمهای خود را روی بقیه موفقیتهایی که داشته، ببندیم. او اسطوره فرنگی است. من مخالف عقیدتی بنا هستم اما دشمنش نیستم. او تا وقتی در تیم ملی هست، کسی جرات نمیکند، حرفی بزند. افراد کنار او فقط هستند. این اخلاق بد است که حرف اول و آخر را خودش میزند و از بقیه کمک و مشورت نمیگیرد. باید او از خرد جمعی استفاده کند. امیدوارم آسیبشناسی کنند. ایران استعداد و توانایی زیادی دارد. با بزرگترهای فرنگی بنشینند و مشکلات را پیدا و راه حلی بیاندیشند. من نه در فدراسیون هستم و نه میخواهم باشم.»
وی تاکید کرد: «بدون شک کشتی فرنگی ما به خون تازهای نیاز دارد. باید نسل عوض شود. وقتی زمان جلو میرود و نسل جدید میآید، شاید قدیمیها به روز نباشند. باید تحولی ایجاد کنند تا کشتی دوباره جان بگیرد. انشالله محمد بنا تا المپیک پاریس بماند. کسانی که در کنارش هستند به درد نمیخورند. امثال سوریان، باوفا و اشکانی و خیلی از جوانهایی که میتوانند کار کنند و انگیزه دارند باید بیایند. البته به شرطی که محمد بنا این شیوهاش را تغییر دهد و مشورت بگیرد. وگرنه اینها همه شاگردش بودهاند و حرفی نمیزنند. ما استعدادهای زیادی داشتیم که مثل علی ارسلان رفتند. البته که همه وقتی مورد بیمهری قرار میگیرند، مثل ارسلان نمیشوند و به بیراهه ممکن است کشیده شوند. این راهم باید بگویم که این نتیجهگرا بودن، تقصیر محمد بنا نیست. مسئولان ورزش ما نتیجه گرا هستند. بنا هم چون بالادستی ها را راضی کند، مجبور است گلخانهای انتخاب کند تا نتیجه بیاورد. باید سیستماتیک برنامهریزی کنند تا وضعیت بهتر شود. وگرنه برای نتیجهگیری همین کار مقطعی و بدون پشتوانهسازی پیش میرود.»
ارسال دیدگاه