دغدغه‌های دانش‌آموزان را با کمک آموزش و پرورش پیگیری می‌کنم

به گزارش ایرنا، علی نظری طولابی نفر اول برنامه استعداد یابی «عصر جدید۳» که به عنوان نخستین سفیر مرکز ارتباطات مردمی ریاست جمهوری در حوزه دانش آموزی در کشور معرفی شده است، می‌خواهد گوش شنوا و صدای گویای دانش‌آموزان باشد.

آنچه «علی» را مردمی‌تر و محبوب‌تر کرد زمانی بود که در آخرین مراحل مسابقه -در شب عید قربان- گفت «در صورت برنده شدن، جایزه‌ ام را صرف تعمیر آب‌خوری مدرسه‌ مان می‌کنم»؛ پسری که در اوج توجهات عمومی، در برنامه ای پر بیننده همکلاسی‌های خود را فراموش نکرد، بچه‌هایی که در مدرسه یا نمی‌توانستند آب بخورند یا از لوله های خراب آبخوری مدرسه ، آب‌ گرم می‌خورند.

نوجوان قهرمان این روزهای ما، نه فقط به زیبایی آواز خواند، بلکه صدای بلند دانش‌آموزان شد؛ او در چند قدمی سکوی قهرمانی، آنها را از یاد نبرد و رفاقتش را به هم‌درسان خود ثابت کرد، پسری که نخستین آرزویش شادی بچه‌های مدرسه‌ای از هزاران مدرسه ایران زمین است؛ نماینده‌ای از خطه هنرپرور لرستان که با همان معرفتی که نشان داد، اکنون نخستین سفیر در حوزه دانش‌آموزی شده است.

فردای آن روز مرکز ارتباطات مردمی ریاست‌جمهوری اعلام کرد که دستور پیگیری حل مشکل مدرسه این نوجوان لرستانی صادر شده است؛ موضوعی که از سوی او مطرح شد، صدایش شنیده و اجابت شد و البته بهانه‌ای هم شد برای شناسایی و رفع مشکلات مشابه در سایر مدارس در سراسر کشور.

او حالا پس از این قهرمانی مسئولیتی مهمتر را پذیرفته بود؛ او سفیر شده است و می‌خواهد مشکلات مدارس کشور بیابد و صدای دانش‌آموزانی شود که از برخی امکانات رفاهی برخوردار نیستند.

علی می‌گوید: «خدا را شاکرم که می‌توانم برای دانش‌آموزان و همه هم‌کلاسی‌هایم در سراسر کشور کاری انجام دهم، روز اول هم که برای آبخوری مدرسه خودمان گفتم، به این دلیل بود که همیشه دلم برای دوستانم می‌سوخت که در مدرسه آب گرم را آن هم به سختی می‌خورند، از ته قلبم گفتم که اگر برنده مسابقه شوم حتما این کار را انجام بدهم تا همکلاسی دیگر آب گرم نخورند و برای خوردن آب خنک این همه سختی نکشند و راحت باشند.»

او با اشاره به سخنان خود در برنامه عصر جدید، می‌افزاید: «البته من از مشکلات سایر مدارس خبر نداشتم، مدرسه خودمان را می‌دانستم، بچه‌ها همیشه می‌گفتند که آب گرم می‌خوریم، برای مدرسه خودمان آب‌سردکن می‌خرم» ... [مکث می‌کند، انگار حواسش به بچه های مناطق گرمسیر و کم برخوردار می‌رود] ... ادامه می‌دهد: «خب شاید باید برای مدارس دیگر هم آب‌سردکن بخریم، تا بچه‌های آن مدارس هم مانند ما آب گرم نخورند.»

طولابی در پاسخ به این سوال که موضوعات دانش‌آموزی را چگونه پیگیری و دنبال خواهد کرد، اظهار می‌دارد: «باید کمی و کاستی‌های مدارس را تحقیق کنم، گزارش بنویسم، پیگیری کنم تا مشکلات حل شود. از مدارس، از دانش‌آموزان سوال می‌کنم، سعی می‌کنم گوش شنوا و صدایی گویا برای همسن و سال‌های خودم باشم. البته همه این کارها که تنهایی نمی‌شود؛ آنها را با کمک آموزش و پرورش می‌توانیم انجام دهیم.»