حسن اشجاری: باشگاه‌های بزرگ ما توجهی به مدارس فوتبال ندارند

حسن اشجاری در گفت‌وگو با پانا، با اشاره به مشکلات مدارس فوتبال، تأکید کرد: «از شروع دوره مربیگری‌ام، نقدی که به من وارد می‌کنند این است که چرا با توجه به اسم‌ورسمی که دارم، مدرسه فوتبال تأسیس نمی‌کنم. چون فعالیت در این حوزه، نیازمند ارتباط با والدین است، واقعاً به اخلاق من نمی‌خورد و کار سختی است. متأسفانه باید بگویم چون نظارت دقیق و درستی در این بخش نیست، اتفاقات بد و ناگواری می‌افتد. هیچ عزمی هم برای از بین بردن این نابسامانی‌ها نیست. باشگاه‌های بزرگ ما هم توجهی به تیم‌های پایه ندارند و از تیم‌های دیگر تغذیه می‌کنند. همیشه انتظارم این بود که سپاهان و ملوان و ذوب‌آهن دنبال استعدادیابی بروند اما متأسفانه این کار نمی‌شود و استعدادهای فراوانی در کشور ما هرز می‌رود. آن‌هایی که رابطه‌ قوی‌تر دارند، در تیم‌های پایه بازی می‌کنند. این شایسته‌سالاری باید در پایه اتفاق بیافتد. آموزش صحیح و راه درست باید ازاینجا طی شود.»

بازیکن اسبق تیم ملی فوتبال ایران ادامه داد: «من در مورد فشارهایی که به مهدی مهدوی کیا می‌آورند، واقعاً مخالفم. مهدوی کیا کاپیتان من بوده و نیازی به تعریف من ندارد. همه او را می‌شناسند. کاری که او انجام داد و بازیکنان تیم ملی امید را با ۲ سال پائین تر به مسابقات کاپ آسیا برد، شاید به‌زعم خیلی‌ها خوب نباشد اما ثمره‌اش را مطمئن باشید در بازه زمانی کمتر می‌بینند. نباید مسئولان و کارشناسان به نتایج مقطعی فکر کنند. آدم بالاخره برای اینکه ایده‌اش به ثمر بنشیند، سوخت هم بدهد. باید از تفکر مهدوی کیا حمایت کنیم تا کارش را پیش ببرد. اینکه یکسری ۲۳ ساله‌ها را جمع کنیم و به المپیک برویم و بعد از صعود، با تیم دیگری برویم، درست نیست. این تفکر زودبازده است. نباید نتیجه گرا باشیم. مهدوی کیا راه درستی را می‌رود و باید حمایت شود. او می‌خواهد با تیم جوان‌تر تجربه کسب کند و بعد از صعود، همان تیم بتواند در المپیک هم‌بازی کند.»

حسن اشجاری گفت: «متأسفانه معضل بزرگی که در فدراسیون وجود دارد، نحوه انتخاب مربی برای تیم‌های پایه است. در پایه مشکلات اساسی داریم و نتیجه نمی‌گیریم. متأسفانه همین‌طوری تیم‌های پایه را دست مربیان می‌دهیم و می گوییم بروید بازی کنید. در انتخاب مربیان تیم‌های پایه نباید سهم خواهی شود. برای این انتخاب‌ها باید وسواس داشته باشیم و بستر فراهم شود. باید بگویم که متأسفانه در برخی رده‌های پایه، حتی شماره پیراهن هم فروخته می‌شود. مدارس فوتبال متأسفانه تبدیل به بازار و منبع درآمد شده است. مربیان دلسوز خیلی کم هستند و هیچ حمایتی هم از آن‌ها نمی‌شود. آن‌ها هم وقتی می‌بینند حامی ندارند، تا کی می‌توانند دلسوزانه کار را پیش ببرند. وقتی باشگاه از مربی پایه می‌خواهد اسپانسر بیاورد، چه انتظاری می‌توان داشت. پیشکسوتانی که مدعی هستند، ایستگاه استعدادیابی درست کنند. متأسفانه شرایط طوری شده که نه باشگاه‌ها دنبال استعدادیابی می‌روند و نه مربیان. در این راه حمایت هم واقعاً نمی‌شود. معتقدم واقعاً داریم به فاجعه نزدیک می‌شویم. اگر این نسل طلایی برود، به مشکل می‌خوریم. باشگاه‌ها آن‌طور که باید بازیکن سازی نمی‌کنند. تنها دلیل آن‌هم نتیجه گرا بودن فوتبال ما است.»