در موضوع وحدت باید از اشتراکات حرف بزنیم

عارف علوی تبار بخشدار بوشهر در مسجد امام علی (ع) جزیره شیف گفت: واعتصموا بحبل الله جمیعا ولا تفرقوا و آیه انما المؤمنون اخوة در زمره کلام وحدت جای می‌گیرد و ناظر به جعل اخوت و برادری از سوی خداوند بین افراد و اعضای امت است. به این دلیل که آیه شریفه بعد از طرح اخوت بلافاصله سخن از اصلاح بین برادران در صورت اختلاف به میان آورده است و روشن است که بقاء اخوت حتی در شرایط اختلاف حاکی از این است که اخوت یک امر مجعول است که در هر دو حال اختلاف و عدم اختلاف به حال خود باقی می ماند. براین اساس باید بررسی و تجزیه و تحلیل کنیم که وحدت مطلوب چیست؟ یک قرائت تاریخی در این حوزه وجود دارد که به دوره‌هایی از قرن چهارم و پنجم باز می‌گردد؛ در آن زمان، وقتی که نام وحدت به میان می‌آمد ابتدا اختلافات مطرح می‌شد و هدف از بیان اختلافات هم وحدت و دنبال کردن آن بود و علما این اختلاف را به گونه‌ای اعلام می‌کردند که اهل عالم ببینید و بدانند که اگر تمام اختلافات شیعه و سنی را جمع کنید اولاً در فروع دین است و در نه اصول دین و با این موارد اندک اختلاف در فروع دین مشکلی پیش نمی‌آید.

وی در ادامه گفت: در موضوع وحدت باید از اشتراکات حرف بزنیم، باید مشترکات را برجسته کنیم و به دنیا بفهمانیم که عرصه‌های وحدت آفرین و همسوی شیعه و سنی این موارد هستند. یکی از اشتراکات توحید و خداباوری و ایمان است.

بخشدار مرکزی بوشهر در ادامه بیان کرد: امروز اگر مسئله‌ای را علمای اهل سنت و یا علمای شیعه می‌توانند حل کنند و برای آن راهکار دارند، باید بدنه جهان اسلام از آن تبعیت کند. تفاوتی در انجام دادن مسئله از سوی شیعه یا سنی نیست و به خاطر همین شیخ شلتوت بیان می‌کند که تبعیت از مذهب جعفری هم اشکالی ندارد.

علوی تبار گفت: اگر این نگاه را داشته باشیم و به این موضوع برسیم که هم اشتراکات و هم اختلافات در فروع دین می‌تواند یاری‌گر ما در ساختن تنه اسلام باشد، دیگر دعوا و جدلی بوجود نخواهد آمد و دشمن هم سوء استفاده نخواهد کرد.

پیامبر گرامی اسلام وقتی که به مدینه پا گذاشت اوس و خزرج را آشتی داد؛ دعوای دیرینه آنها را به دوستی پایدار تبدیل کرد آیا این پیامبر امروز راضی می‌شود که پیروانش بر سر نام او با یکدیگر به نبرد برخیزند؟ آیا پیامبری که مهاجرین و انصار را آشتی قلوب داد امروز از نزاع‌های مذهبی شیعه و سنی و قتل عام این دو راضی می‌شود؟ آیا پیامبری که مسیحیان را فراخوان می‌داد امروز راضی می‌شود که دشمن بین ما اختلاف بیندازد و خود در بیرون از این دایره بنشیند و به این اختلافات نگاه کند که ما به جان یکدیگر بیفتیم؟