نساجی مقابل استقلال اتوبوس پارک نکرده بود

به گزارش ایران ورزشی، استقلال در شبی از جام حذفی کنار رفت که نساجی در دفاع، کم نقص بود و در پنالتی‌ها موفق عمل کرد. اتفاق مهم این دیدار، ضربه پنالتی آمانوف بود که توسط علیرضا حقیقی مهار شد. به همین بهانه، سراغ علیرضا رفتیم:

یک مرحله دیگر هم پیش رفتید. بازی چطور بود؟

برای هر دو تیم، بازی خوبی را شاهد بودیم چون استقلال و نساجی برنامه کاملی داشتند. استقلال سوار بر بازی بود چون بازیکنان متفاوت و بودجه قابل قبولی دارند. حضور تماشاگران هم تأثیر مثبتی روی عملکرد این تیم داشت. شاید بیش از ۵۰ هزار نفر در ورزشگاه بودند که اکثراً از استقلال حمایت می‌کردند. البته تماشاگران ما هم شور و حال خاصی به ورزشگاه دادند. در مجموع، یک بازی زیبا و جذاب را دیدیم و شامل لطف خدا شدیم که با برد به رختکن برگشتیم.

استقلالی‌ها می‌گویند نساجی مقابل دروازه‌اش اتوبوس پارک کرد!

کسانی که از ابتدای فصل بازی‌های ما را پیگیری کرده‌اند، می‌دانند که اهل پارک کردن اتوبوس نیستیم. اتفاقاً فوتبال مالکانه بازی می‌کنیم درست مثل دیدار رفت و برگشت برابر همین استقلال در لیگ اما طبیعی است که در تهران، مقابل استقلال و برابر تماشاگران حریف، برای دقایقی به دفاع برویم. آنها با تمام توان به میدان آمدند در حالی که نساجی شرایط خاصی داشت.

چه شرایطی؟

اکبر صادقی با کشاله پاره برای‌مان بازی کرد. مسعود شجاعی، مهرداد عبدی، زامهران و... هم شرایط مشابه داشتند که یا غایب بودند و یا به مرز آمادگی نرسیدند. تیم‌مان ناقص بود و نتوانستیم برنامه‌های کاملی را اجرا کنیم. دفاع کردن هم یک هنر است. همین که توانستیم بازی را با برد به اتمام برسانیم، برای‌مان خوب بود.

چند صحنه مشکوک هم در بازی رقم خورد. مثلاً پنالتی برای شما که سوت نخورد.

من از ابتدای فوتبالم تا به حال، هرگز در مباحث داوری دخالت نکردم اما نظر شخصی‌ام این است که در این صحنه، داور می‌توانست به نفع ما پنالتی بگیرد.

صحنه گل آرمان رمضانی چطور؟

خودم در صحنه بودم و دیدم که خطا بود. آرمان قبل از اینکه به هوا بلند شود، جانملکی را هل داد و به من برخورد کرد تا از توپ دور شوم. داور خطای آرمان روی مدافع ما را گرفت نه روی من.

وقتی بازی به اتمام رسید و زمان پنالتی‌ها شد، چه حسی داشتی؟

من بازیکن باتجربه‌ای هستم و این لحظات را قبلاً هم تجربه ‌کرده‌ام. البته بازی با بازی فرق دارد اما متأسفانه در جامعه ما، یک فرهنگ غلط جا افتاده که اگر دروازه‌بانی پنالتی نگیرد، یا بازیکنی پنالتی از دست بدهد، مورد هجمه قرار می‌گیرد. پنالتی ۵۰ - ۵۰ است؛ ممکن است گل شود یا گل نشود. به هر حال خدا کمک کرد که یکی از پنالتی‌ها را دفع کنم و بازی را ببریم.

ولی در چند پنالتی اول، همه توپ‌ها گل شد و بازیکنان خلاف‌جهت می‌زدند!

بله، جو بازی سخت بود. مطمئناً آنها هم همین شرایط را تجربه می‌کردند اما این شرایط در فوتبال طبیعی است. بازی منچستر و ویارئال در فینال لیگ اروپا را به یاد دارید؟ هر کدام از تیم‌ها ۱۰، ۱۱ پنالتی از دست دادند. چلسی و لیورپول در فینال جام اتحادیه انگلیس هم چنین اتفاقی افتاد و بارها پنالتی‌ها خراب شد. متأسفانه در ایران، بعضی‌ها برای آن که خودشان را به نمایش بگذارند، به این شرایط طعنه می‌زنند که اصلاً جالب نیست.

اتفاقاً گزارشگر بازی هم گفته بود ما خاطرات خوبی از حقیقی در پنالتی‌ها نداریم!

یک گزارشگر نباید خاطرات خوبی از من داشته باشد، بلکه من وظیفه دارم در ذهن مردم خاطره بسازم. خیلی اتفاقات پشت‌پرده رخ می‌دهد که چنین مسائلی به وجود بیاید. مردم می‌دانند جانم را برای تیم ملی گذاشتم و با کتف خراب و مصدومیت بازی کردم. سرباز ملی بوده و هستم اما بلد نیستم به کسی باج بدهم. بعضی‌ها فقط دنبال دیده شدن هستند. گزارشگر بازی رفت جلوی استقلال، طوری گزارش کرد که همه لذت بردند. شاید بهتر است برخی از گزارشگران بروند و روی عملکرد گزارشگران عربی، اسپانیایی و انگلیسی مطالعه کنند و ادا درنیاورند. برخی هنوز می‌‎خواهند از یک گزارشگر بزرگ و سرشناس، کپی کنند.

از این به بعد چه توقعی باید از نساجی داشته باشیم؟

ما یک باشگاه خصوصی هستیم که قلب مردم یک استان همیشه همراه‌مان است. یکسری بازیکن جوان و باتجربه داریم و با کمترین بودجه ممکن به لیگ آمده‌ایم. از تیمی مثل ما، باید بازی به بازی توقع داشت. این طور نیست که چون استقلال را در تهران بردیم، حتماً قهرمان حذفی می‌شویم. تا به حال خیلی خوب بالا آمدیم و گل‌گهر و استقلال را حذف کرده‌ایم. امیدوارم در نیمه نهایی هم موفق باشیم.

با اینکه برای برد نساجی تلاش می‌کردی، اما باعث خوشحالی پرسپولیسی‌ها هم شدی!

در ابتدا از هواداران نساجی تشکر می‌کنم که واقعاً به من لطف داشتند. بازیکن نساجی هستم و به این تیم عرق دارم، اینجا خانه دوم من است. هواداران پرسپولیس هم همیشه نسبت به من لطف داشتند و هر کجا که می‌روم، مرا به‌عنوان پسر پرسپولیس می‌شناسند. این افتخارات برای من می‌ماند. تا الان هم پرسپولیسی‌ها آن‌قدر به من لطف داشتند که نمی‌دانم چطور جواب محبت‌شان را بدهم. هر کاری که کردم، برای شادی هواداران نساجی بود اما خوشحالم که باعث خوشحالی پرسپولیسی‌ها هم شدم. امیدوارم این اتفاقات در زندگی ورزشی من ادامه داشته باشد و همراه با نساجی در همین فصل، افتخارات بزرگی را رقم بزنیم.